آیه اکمال دین: تفاوت میان نسخه‌ها
←جستارهای وابسته
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
|||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
با توجه به ذیل آیه اکمال، مقدمل قضیه ذکر شده ثابت می‌گردد؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که همیشه باید [[امام]] [[منصوب]] خداوند در جامعه حضور داشته باشد<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۳۴۴.</ref>. | با توجه به ذیل آیه اکمال، مقدمل قضیه ذکر شده ثابت می‌گردد؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که همیشه باید [[امام]] [[منصوب]] خداوند در جامعه حضور داشته باشد<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۳۴۴.</ref>. | ||
==مقدمه== | |||
[[ولایت]] و [[امامت]] [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} به دلیل اهمیتی که داشت، همواره مورد توجه [[خدا]] و [[پیامبر]] او بود و [[رسول گرامی اسلام]] آن را سرلوحه برنامه‌ها و از مهم‌ترین اهداف خویش قرار داده بود، به گونه‌ای که برای آخرین بار نیز در [[حجة الوداع]] در کنار [[غدیر خم]] به [[فرمان خدا]]، این موضوع را به طور رسمی به همگان [[ابلاغ]] فرمود. | |||
[[رسول خدا]]{{صل}} در آخرین سال [[زندگی]] پر برکتش رهسپار [[سفر حج]] شد و [[مسلمانان]] بسیاری با آن حضرت همراه شدند تا [[مراسم حج]] را در محضر [[پیامبر خدا]] برگزار کنند. پس از پایان [[حج]] و در راه بازگشت، در نزدیکی آبگیری به نام غدیر خم، [[جبرئیل امین]] بر [[رسول]] [[حق]] نازل شد و [[فرمان خداوند]] را به پیامبر ابلاغ کرد: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ...}}<ref>«ای پیامبر! آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرسانده‌ای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه می‌گیرد.».. سوره مائده، آیه ۶۷.</ref>. | |||
پس از [[نزول]] این [[آیه]]، رسول خدا{{صل}} به همه کاروانیان که از سفر حج باز می‌گشتند، دستور توقف داد و قافله‌ها یکی پس از دیگری در کنار چشمه زلال خم توقف کردند<ref>[[محمد حسین رحیمیان|رحیمیان، محمد حسین]]، [[اهل بیت از نگاه پیامبر اعظم (کتاب)|اهل بیت از نگاه پیامبر اعظم]] ص ۲۵.</ref>. | |||
===[[ابلاغ پیام]]=== | |||
همه کاروان‌ها به [[دستور پیامبر]] توقف کردند و [[منتظر]] شدند تا از دلیل [[فرمان]] ایشان [[آگاه]] شوند. آن‌گاه به امر حضرت، منبری از جهاز شترها آماده شد و رسول خدا{{صل}} بر بالای آن رفت و خطبه‌ای مفصل ایراد کرد. سپس دست [[مبارک]] علی{{ع}} را بالا برد و ندا داد: «ای [[مردم]]! چه کسی ولی شما و نسبت به شما از خودتان شایسته‌تر است؟» همگی گفتند: [[خدا]] و [[رسول]] او. [[پیامبر]] فرمود: «هر کس من مولای او هستم، پس علی مولای اوست. خدایا! [[دوست]] بذار هر کسی را که با او [[دوستی]] کند و [[دشمن]] بدار هر که را با او [[دشمنی]] ورزد»<ref>{{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ- اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ}}محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۹۵، ضمن ح۳.</ref>. | |||
به این ترتیب، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بار دیگر و به طور رسمی، به [[مأموریت]] مهم خود که به گفته خدا کامل کننده رسالتش بود، عمل کرد و [[راه هدایت]] و [[رسیدن به کمال]] و [[سعادت]] را به [[جامعه]] خود و آیندگان نشان داد<ref>[[محمد حسین رحیمیان|رحیمیان، محمد حسین]]، [[اهل بیت از نگاه پیامبر اعظم (کتاب)|اهل بیت از نگاه پیامبر اعظم]] ص ۲۶.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||