پرش به محتوا

ابدال چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۴: خط ۱۴:
== پاسخ جامع اجمالی ==
== پاسخ جامع اجمالی ==
===معناشناسی [[ابدال]]===
===معناشناسی [[ابدال]]===
"[[اَبدال]]" به معنای [[جانشینان]] است، [[ابدال]]، عده‌ای معدود از صلحا و [[نیکان]] و [[بندگان]] [[خالص]] [[خداوند]] هستند که شمار آنان هفت یا هفتاد نفر است و گفته شده [[زمین]] از وجود آنها خالی نمی‌شود<ref>دهخدا، علی اکبر، لغت‏نامه، ابدال.</ref>. این تعبیر را در مورد جمعی از [[بندگان]] [[صالح]] [[خدا]] به کار می‌برند که در میان [[اولیاء]]، دارای مرتبتی مخصوص بوده و تعدادی از [[یاران حضرت مهدی]]{{ع}} در [[عصر ظهور]] را تشکیل می‌‌دهند<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۳۱؛ [[مجتبی تونه‌ای| تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۳.</ref>.
"[[اَبدال]]" به معنای [[جانشینان]] است، [[ابدال]]، عده‌ای معدود از صلحا و [[نیکان]] و [[بندگان]] [[خالص]] [[خداوند]] هستند که شمار آنان هفت یا هفتاد نفر است و گفته شده [[زمین]] از وجود آنها خالی نمی‌شود<ref>دهخدا، علی اکبر، لغت‏نامه، ابدال.</ref>. این تعبیر را در مورد جمعی از [[بندگان]] [[صالح]] [[خدا]] به کار می‌برند که در میان [[اولیاء]]، دارای مرتبتی مخصوص بوده و تعدادی از [[یاران حضرت مهدی]]{{ع}} در [[عصر ظهور]] را تشکیل می‌‌دهند<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۳۱؛ [[مجتبی تونه‌ای| تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۳.</ref>.


===مصادیق [[ابدال]]===
===مصادیق [[ابدال]]===
خط ۲۰: خط ۲۰:


#مراد [[یاران امام]] عصر در [[شام]] هستند: براساس برخی از [[احادیث]] عده ای قائل شده‌اند [[ابدال]] [[یاران]] باوفای [[حضرت مهدی]]{{ع}} هستند که در [[شام]] و [[هنگام ظهور]] حضرت، خود را به [[مکه]] رسانده و با آن حضرت [[بیعت]] می‌کنند<ref>الامین، محسن،  المجالس السنیه، جزء ۵، ص ۶۹۹؛ مجلسی، محمد باقر،  بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۷ و ۳۳۴.</ref> [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: «سیصد و چند نفر به شمار اهل [[بدر]] با [[قائم]] بین [[رکن و مقام]] [[بیعت]] می‌کنند که در بین آنان [[نجبا]] از [[اهل مصر]] و [[ابدال]] از [[اهل شام]] و [[اخیار]] از [[اهل عراق]] هستند»<ref>{{متن حدیث|یُبَایِعُ الْقَائِمَ بَیْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ نَیِّفٌ عِدَّةَ أَهْلِ بَدْرٍ فِیهِمُ النُّجَبَاءُ مِنْ أَهْلِ مِصْرَ وَ الْأَبْدَالُ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ وَ الْأَخْیَارُ مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ}}؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۷۶؛ مفید، الاختصاص، ص۲۰۸؛ مسند ابی یعلی، ج۱۲، ص۲۷۰.</ref> و [[حضرت علی]]{{ع}} نیز در روایتی دیگر آنان را [[اهل شام]] معرفی می‌فرمایند<ref>طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، ماده عصب.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۱۵.</ref>
#مراد [[یاران امام]] عصر در [[شام]] هستند: براساس برخی از [[احادیث]] عده ای قائل شده‌اند [[ابدال]] [[یاران]] باوفای [[حضرت مهدی]]{{ع}} هستند که در [[شام]] و [[هنگام ظهور]] حضرت، خود را به [[مکه]] رسانده و با آن حضرت [[بیعت]] می‌کنند<ref>الامین، محسن،  المجالس السنیه، جزء ۵، ص ۶۹۹؛ مجلسی، محمد باقر،  بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۷ و ۳۳۴.</ref> [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: «سیصد و چند نفر به شمار اهل [[بدر]] با [[قائم]] بین [[رکن و مقام]] [[بیعت]] می‌کنند که در بین آنان [[نجبا]] از [[اهل مصر]] و [[ابدال]] از [[اهل شام]] و [[اخیار]] از [[اهل عراق]] هستند»<ref>{{متن حدیث|یُبَایِعُ الْقَائِمَ بَیْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ نَیِّفٌ عِدَّةَ أَهْلِ بَدْرٍ فِیهِمُ النُّجَبَاءُ مِنْ أَهْلِ مِصْرَ وَ الْأَبْدَالُ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ وَ الْأَخْیَارُ مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ}}؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۷۶؛ مفید، الاختصاص، ص۲۰۸؛ مسند ابی یعلی، ج۱۲، ص۲۷۰.</ref> و [[حضرت علی]]{{ع}} نیز در روایتی دیگر آنان را [[اهل شام]] معرفی می‌فرمایند<ref>طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، ماده عصب.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۱۵.</ref>
# [[جانشینان]] [[انبیای الهی]] هستند: "خالد بن هیثم فارسی" گوید: به [[امام رضا]]{{ع}} عرض کردم: [[مردم]] [[گمان]] دارند که در روی [[زمین]] گروهی به نام [[ابدال]] وجود دارند، اینان کیانند؟ حضرت در پاسخ فرمود: "راست گفتند. منظور از ابدال همان [[اوصیا]] و [[جانشینان]] هستند که [[خداوند]] پس از [[مرگ]] و [[رحلت]] هر [[پیامبری]] آنها را بدل و [[جانشین]] او قرار می‌دهد، تا اینکه به [[حضرت محمد]] {{صل}} آنها را خاتمه داد"<ref>قمی، عباس،  سفینه البحار، ج ۱، ص ۶۴.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۴۱-۱۴۷؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۳۱؛ [[مجتبی تونه‌ای| تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۳؛ [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۳۹ - ۲۴۰؛ [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۵۱، ص ۱۵۱؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۱۵.</ref> از دیگر [[روایات]] نیز به دست می‌آید منظور از [[ابدال]]، [[امامان معصوم]]{{ع}} هستند و نیز احتمال دارد، [[یاران خاص]] [[امامان]]{{ع}} باشند<ref>قمی، عباس،  سفینه البحار، ج ۱، ص ۶۴.</ref> منتها باید توجه داشت براساس برخی قرائن مراد از [[ابدال]] غیر از [[ائمه]]{{ع}} هستند، مانند اینکه در دعای [[ام داوود]] از [[امام صادق]]{{ع}} که در نیمه [[رجب]] خوانده می‌‌شود، [[ابدال]] غیر از [[امامان]] دانسته شده است: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی الْأَبْدَالِ وَ الْأَوْتَادِ وَ السُّیَّاحِ وَ الْعُبَّادِ وَ الْمُخْلِصِینَ وَ الزُّهَّادِ وَ أَهْلِ الْجِدِّ وَ الِاجْتِهَادِ وَ اخْصُصْ مُحَمَّداً وَ أَهْلَ بَیْتِهِ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ وَ أَجْزَلِ کَرَامَاتِکَ}}<ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ص ۲۶۴.</ref> و یا اینکه در برخی [[روایات]]، گفته شده: هر کس چند ویژگی در او باشد، جزء [[ابدال]] شمرده خواهد شد<ref>دیلمی، شیرویه بن شهردار بن شیرویه،  فردوس الاخبار، ج۲، ص ۸۴.</ref> و یا در پاسخ اینکه [[ابدال]] از کجا به این مرتبه رسیده‌اند؟ گفته شده: به [[وسیله]] [[جود]] و سخا و [[نصیحت]] و [[خیرخواهی]] [[مسلمانان]]<ref>طبرانی، سلیمان بن احمد، المعجم الکبیر، ج ۱۰، ص ۲۲۴.</ref>، همه اینها دلالت دارد که [[ابدال]]، غیر از [[معصومان]]{{ع}} هستند<ref>ر.ک: [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۴۱-۱۴۷؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۳۱؛ [[مجتبی تونه‌ای| تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۳؛ [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۳۹ - ۲۴۰؛ [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۵۱؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۱۵.</ref>.
# [[جانشینان]] [[انبیای الهی]] هستند: "خالد بن هیثم فارسی" گوید: به [[امام رضا]]{{ع}} عرض کردم: [[مردم]] [[گمان]] دارند که در روی [[زمین]] گروهی به نام [[ابدال]] وجود دارند، اینان کیانند؟ حضرت در پاسخ فرمود: "راست گفتند. منظور از ابدال همان [[اوصیا]] و [[جانشینان]] هستند که [[خداوند]] پس از [[مرگ]] و [[رحلت]] هر [[پیامبری]] آنها را بدل و [[جانشین]] او قرار می‌دهد، تا اینکه به [[حضرت محمد]] {{صل}} آنها را خاتمه داد"<ref>قمی، عباس،  سفینه البحار، ج ۱، ص ۶۴.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۴۱-۱۴۷؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۳۱؛ [[مجتبی تونه‌ای| تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۳؛ [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۳۹ - ۲۴۰؛ [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۵۱، ص ۱۵۱؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۱۵.</ref> از دیگر [[روایات]] نیز به دست می‌آید منظور از [[ابدال]]، [[امامان معصوم]]{{ع}} هستند و نیز احتمال دارد، [[یاران خاص]] [[امامان]]{{ع}} باشند<ref>قمی، عباس،  سفینه البحار، ج ۱، ص ۶۴.</ref> منتها باید توجه داشت براساس برخی قرائن مراد از [[ابدال]] غیر از [[ائمه]]{{ع}} هستند، مانند اینکه در دعای [[ام داوود]] از [[امام صادق]]{{ع}} که در نیمه [[رجب]] خوانده می‌‌شود، [[ابدال]] غیر از [[امامان]] دانسته شده است: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی الْأَبْدَالِ وَ الْأَوْتَادِ وَ السُّیَّاحِ وَ الْعُبَّادِ وَ الْمُخْلِصِینَ وَ الزُّهَّادِ وَ أَهْلِ الْجِدِّ وَ الِاجْتِهَادِ وَ اخْصُصْ مُحَمَّداً وَ أَهْلَ بَیْتِهِ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ وَ أَجْزَلِ کَرَامَاتِکَ}}<ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ص ۲۶۴.</ref> و یا اینکه در برخی [[روایات]]، گفته شده: هر کس چند ویژگی در او باشد، جزء [[ابدال]] شمرده خواهد شد<ref>دیلمی، شیرویه بن شهردار بن شیرویه،  فردوس الاخبار، ج۲، ص ۸۴.</ref> و یا در پاسخ اینکه [[ابدال]] از کجا به این مرتبه رسیده‌اند؟ گفته شده: به [[وسیله]] [[جود]] و سخا و [[نصیحت]] و [[خیرخواهی]] [[مسلمانان]]<ref>طبرانی، سلیمان بن احمد، المعجم الکبیر، ج ۱۰، ص ۲۲۴.</ref>، همه اینها دلالت دارد که [[ابدال]]، غیر از [[معصومان]]{{ع}} هستند<ref>ر.ک: [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۴۱-۱۴۷؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۳۱؛ [[مجتبی تونه‌ای| تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۳؛ [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۳۹ - ۲۴۰؛ [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۵۱؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۱۵.</ref>.


===ویژگی‌های [[ابدال]]===
===ویژگی‌های [[ابدال]]===
خط ۲۶: خط ۲۶:


#در صورت فوت یکی از [[ابدال]] فرد دیگری جایگزین او می‌‌شود. سبب [[نامگذاری ]]"[[ابدال]]" نیز  همین است که مانند بدل یکدیگر هستند و چون یکی از [[دنیا]] رود، کسی مانند او جایش را می‌‏گیرد<ref>طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، ج ۵، ص ۳۱۹</ref>.<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۳۱.</ref>
#در صورت فوت یکی از [[ابدال]] فرد دیگری جایگزین او می‌‌شود. سبب [[نامگذاری ]]"[[ابدال]]" نیز  همین است که مانند بدل یکدیگر هستند و چون یکی از [[دنیا]] رود، کسی مانند او جایش را می‌‏گیرد<ref>طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، ج ۵، ص ۳۱۹</ref>.<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۳۱.</ref>
# [[خلق]] و خو و [[ویژگی‌های اخلاقی]]: در [[وصف]] [[ابدال]] آمده که آنان دارای نیت‌های [[پاک]] و طبع سخی و [[خوی]] نیک‌اند و همواره به [[خیرخواهی]] [[مسلمانان]] بپردازند. آنان معدن و منشأ [[برکات]] و [[خیرات]] زمین‌اند<ref>متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنز العمال، ج ۱۲، ص ۱۸۸.</ref> درباره ویژگی این افراد گفته شده است: آنان [[راهبان]] [[شب]] و [[شیران روز]] هستند. دل‏هایشان چون فولاد سخت است که میان [[رکن و مقام]]، با آخرین [[ذخیره الهی]] [[حضرت مهدی]]{{ع}}[[بیعت]] می‌‏کنند<ref>{{متن حدیث|صَدَقُوا الْأَبْدَالُ‏ هُمُ‏ الْأَوْصِیَاءُ جَعَلَهُمُ‏ اللَّهُ‏ فِی‏ الْأَرْضِ‏ بَدَلَ‏ الْأَنْبِیَاءِ إِذَا رَفَعَ‏ الْأَنْبِیَاءَ وَ خَتَمَ‏ بِمُحَمَّد‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏}}؛ طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن، الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۳۷.</ref>.<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص۳۱-۳۲؛ [[مجتبی تونه‌ای| تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۳.</ref>
# [[خلق]] و خو و [[ویژگی‌های اخلاقی]]: در [[وصف]] [[ابدال]] آمده که آنان دارای نیت‌های [[پاک]] و طبع سخی و [[خوی]] نیک‌اند و همواره به [[خیرخواهی]] [[مسلمانان]] بپردازند. آنان معدن و منشأ [[برکات]] و [[خیرات]] زمین‌اند<ref>متقی هندی، علاءالدین علی بن حسام، کنز العمال، ج ۱۲، ص ۱۸۸.</ref> درباره ویژگی این افراد گفته شده است: آنان [[راهبان]] [[شب]] و [[شیران روز]] هستند. دل‏هایشان چون فولاد سخت است که میان [[رکن و مقام]]، با آخرین [[ذخیره الهی]] [[حضرت مهدی]]{{ع}}[[بیعت]] می‌‏کنند<ref>{{متن حدیث|صَدَقُوا الْأَبْدَالُ‏ هُمُ‏ الْأَوْصِیَاءُ جَعَلَهُمُ‏ اللَّهُ‏ فِی‏ الْأَرْضِ‏ بَدَلَ‏ الْأَنْبِیَاءِ إِذَا رَفَعَ‏ الْأَنْبِیَاءَ وَ خَتَمَ‏ بِمُحَمَّد‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏}}؛ طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن، الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۳۷.</ref>.<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص۳۱-۳۲؛ [[مجتبی تونه‌ای| تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۳.</ref>
#گروهی از بانوان جزء [[ابدال]]‌اند: در برخی [[روایات]] نیز، عده‌ای از [[زنان]] را جزو [[ابدال]] شمرده‌اند<ref>دیلمی، شیرویه بن شهردار بن شیرویه،  فردوس الاخبار ج ۱، ص ۱۱۹.</ref>.
#گروهی از بانوان جزء [[ابدال]]‌اند: در برخی [[روایات]] نیز، عده‌ای از [[زنان]] را جزو [[ابدال]] شمرده‌اند<ref>دیلمی، شیرویه بن شهردار بن شیرویه،  فردوس الاخبار ج ۱، ص ۱۱۹.</ref>.
#شمار [[ابدال]]: [[ابدال]] از نظر عدد و نیز از حیث محل و مکان مورد [[اختلاف]] است. در بعضی از [[احادیث]]، سی و در برخی [[چهل]] و در برخی دیگر شصت نفر ذکر شده است. [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: «[[صاحب الزمان]]{{ع}} را به ناچار غیبتی است و در آن [[غیبت]]، [[قدرت]] و [[قوت]] برای او لازم است که در آن زمان به [[وسیله]] سی نفر از همراهانش از [[وحشت]] و [[تنهایی]] بیرون می‌آید، که با تعداد [[ابدال]] کاملاً سازگار است»<ref>{{متن حدیث|لَا بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ عُزْلَةٍ وَ لَا بُدَّ فِی عُزْلَتِهِ مِنْ قُوَّةٍ وَ مَا بِثَلَاثِینَ مِنْ وَحْشَةٍ}}؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳.</ref> و یا گفته شده: [[ابدال]] قومی هستند که [[خداوند]]، [[زمین]] را به وجود آنها [[استوار]] دارد و آنها هفتاد نفرند. [[چهل]] تن آنها در [[شام]] و سی نفر دیگر در جاهای دیگرند؛ چون یکی از آنها بمیرد، فرد دیگری به جای او بیاید<ref>طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، مادة(بدل).</ref>.<ref>ر.ک: [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۱۵؛ [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۴۱-۱۴۷؛ [[مجتبی تونه‌ای| تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]،، ص ۵۳؛ [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۳۹ ـ ۲۴۰؛ [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۵۱.</ref>
#شمار [[ابدال]]: [[ابدال]] از نظر عدد و نیز از حیث محل و مکان مورد [[اختلاف]] است. در بعضی از [[احادیث]]، سی و در برخی [[چهل]] و در برخی دیگر شصت نفر ذکر شده است. [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: «[[صاحب الزمان]]{{ع}} را به ناچار غیبتی است و در آن [[غیبت]]، [[قدرت]] و [[قوت]] برای او لازم است که در آن زمان به [[وسیله]] سی نفر از همراهانش از [[وحشت]] و [[تنهایی]] بیرون می‌آید، که با تعداد [[ابدال]] کاملاً سازگار است»<ref>{{متن حدیث|لَا بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ عُزْلَةٍ وَ لَا بُدَّ فِی عُزْلَتِهِ مِنْ قُوَّةٍ وَ مَا بِثَلَاثِینَ مِنْ وَحْشَةٍ}}؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳.</ref> و یا گفته شده: [[ابدال]] قومی هستند که [[خداوند]]، [[زمین]] را به وجود آنها [[استوار]] دارد و آنها هفتاد نفرند. [[چهل]] تن آنها در [[شام]] و سی نفر دیگر در جاهای دیگرند؛ چون یکی از آنها بمیرد، فرد دیگری به جای او بیاید<ref>طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، مادة(بدل).</ref>.<ref>ر.ک: [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۱۵؛ [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۴۱-۱۴۷؛ [[مجتبی تونه‌ای| تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]،، ص ۵۳؛ [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۳۹ ـ ۲۴۰؛ [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۵۱.</ref>


== پاسخ‌های متفرقه ==
== پاسخ‌های متفرقه ==
۱۰۸٬۵۱۱

ویرایش