دولت عباسیان (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

در معرفی این کتاب آمده است: «نویسنده در این اثر،[[ تاریخ]] [[سیاسی]] [[دولت]] [[عباسیان]] (۱۳۲ ـ ۶۵۶ق / ۷۵۰ - ۱۲۵۸م) را در قالب چهار مرحله [[تاریخی]] بررسی کرده است. دوران اول [[عباسی]] که با ویژگی [[نیرومندی]]، گسترش و [[شکوفایی]] مشخص می‌‌شود شامل شش فصل است: ۱ـ ایجاد [[حکومت عباسیان]] ۲ـ [[خلافت]] [[ابوالعباس]] سقاح و [[ابوجعفر منصور]]، ۳ـ خلافت محمدمهدی و ابومحمد [[مولی]] هادی، ۴ـ دوران [[ابوجعفر]] [[هارون]] الرشید، ۵ـ دوران محمدامین و عبدالله [[مأمون]]، ۶ـ دوران [[محمد معتصم]] و هارون [[واثق]]. مولف هریک از فصل‌های کتاب را از نظر [[سیاست داخلی]] و خارجی [[خلفای عباسی]] و مهم‌ترین رویدادهای [[زمان]] خلافت آنها شرح و بررسی می‌‌کند. عصر دوم عباسی (۲۳۲ـ ۴۳۳ه ـ.ق) با خلافت [[متوکل]] آغاز می‌‌شود و در خلال دوران مستکفی پایان می‌‌پذیرد ویژگی این دوران [[نفوذ]] عنصر ترک در [[دستگاه خلافت]] عباسی است. در این دوره همچنین حرکت‌های جدایی [[طلب]] به [[ظهور]] دولت‌های محلی مستقل و نیمه مستقل در قلمرو [[اسلامی]] انجامید. این دوره شامل دوران خلافت متوکل، [[منتصر]]، [[مستعین]]، [[معتز]]، [[مهتدی]]، [[معتمد]]، [[معتضد]]، [[مکتفی]]، [[مقتدر]]، [[قاهر]]، [[راضی]]، [[متقی]] و مستکفی می‌‌باشد که در سه فصل بررسی شده است. دوره سوم عباسی (۳۳۴ـ ۴۴۷ق) در زمان خلافت مستکفی آغاز و در زمان خلافت [[قائم]] پایان می‌‌یابد.مشخصه این دوره نفوذ و [[تسلط]] [[آل بویه]] [[ایرانی]] بر دستگاه خلافت است.خلفای این دوره که محتوای فصل دهم کتاب را تشکیل می‌‌دهند عبارت‌اند از:مستکفی، [[مطیع]]، طلائع، [[قادر]] و قائم. عصر چهارم عباسی که دوران نفوذ سلجوقیان ترک در دستگاه خلافت است (۴۴۷تا ۶۵۶) طی فصل‌های یازدهم و دوازدهم بررسی شده است.این بخش در برگیرنده دوران خلافت قائم، مقتدی، مستنطهر، مستر شد، [[راشد]]، مکتفی، مستنجد، مستضئی، [[ناصر]]، ظاهرو [[مستنصر]] و مستعصم است. در پایان کتاب فهرست نام اشخاص و مکان‌ها و منابع آمده است. گفتنی است این کتاب از سوی پژوهشکده حوزه و [[دانشگاه]] از [[عربی]] به [[فارسی]] ترجمه شده، منبعی درسی برای دانشجویان رشته "[[تاریخ]] "و "تاریخ [[تمدن اسلامی]] "قلمداد می‌‌شود».<ref name=p1></ref>