مظلومیت امام علی: تفاوت میان نسخهها
←= نمونههایی از مظلومیت علی=
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
در زیارتنامۀ آن حضرت نیز که از [[امام هادی]]{{ع}} [[روایت]] شده است، از وی به عنوان "[[اولین مظلوم]]" یاد شده که حقش را [[غصب]] کردند: {{متن حدیث|يَا وَلِيَّ اللَّهِ، أَنْتَ أَوَّلُ مَظْلُومٍ، وَ أَوَّلُ مَنْ غُصِبَ حَقُّه}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت پنجم امیرالمؤمنین</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۴۸.</ref> | در زیارتنامۀ آن حضرت نیز که از [[امام هادی]]{{ع}} [[روایت]] شده است، از وی به عنوان "[[اولین مظلوم]]" یاد شده که حقش را [[غصب]] کردند: {{متن حدیث|يَا وَلِيَّ اللَّهِ، أَنْتَ أَوَّلُ مَظْلُومٍ، وَ أَوَّلُ مَنْ غُصِبَ حَقُّه}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت پنجم امیرالمؤمنین</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۴۸.</ref> | ||
== نمونههایی از [[مظلومیت]] [[علی]]= = | == نمونههایی از [[مظلومیت]] [[علی]]== | ||
جلوهها و نمونههایی از [[مظلومیت]] [[امام علی|امیر المؤمنین]]، از این قرار است<ref> با الهام از مقاله مظلومیت امام علی، «دانشنامه امام علی» ج ۱۱ ص ۲۲۷.</ref>: | جلوهها و نمونههایی از [[مظلومیت]] [[امام علی|امیر المؤمنین]]، از این قرار است<ref> با الهام از مقاله مظلومیت امام علی، «دانشنامه امام علی» ج ۱۱ ص ۲۲۷.</ref>: | ||
#'''تنهایی [[امام علی|علی]]''': [[جهل]] و [[تعصب]] [[مردم]] از یک سو و عدالتطلبی و حقمحوری [[امام علی|علی]]{{ع}} از سویی سبب شد تا در زمان حیاتش عدۀ معدودی [[یار]] [[اهل]] تشخیص و [[بصیرت]] داشته باشد. [[تنهایی]] او به بُعد [[سیاسی]] منحصر نیست، بلکه در بُعد [[معرفتی]] نیز کسی پیدا نمیشد که از این چشمه جوشان بهرهبرداری کند. تا جایی که با [[یار]] خویش، [[کمیل]]، در [[خلوت]] صحراهای اطراف [[کوفه]] از نبود تشنگان و جویندگان [[اسرار]] و [[معارف]] نهفته در سینهاش، اظهار دلتنگی میکرد<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[سیری در نهج البلاغه (کتاب)|سیری در نهج البلاغه]]، مجموعه آثار، ج ۱۶، صص ۴۶۰ و ۴۶۱.</ref> | #'''تنهایی [[امام علی|علی]]''': [[جهل]] و [[تعصب]] [[مردم]] از یک سو و عدالتطلبی و حقمحوری [[امام علی|علی]]{{ع}} از سویی سبب شد تا در زمان حیاتش عدۀ معدودی [[یار]] [[اهل]] تشخیص و [[بصیرت]] داشته باشد. [[تنهایی]] او به بُعد [[سیاسی]] منحصر نیست، بلکه در بُعد [[معرفتی]] نیز کسی پیدا نمیشد که از این چشمه جوشان بهرهبرداری کند. تا جایی که با [[یار]] خویش، [[کمیل]]، در [[خلوت]] صحراهای اطراف [[کوفه]] از نبود تشنگان و جویندگان [[اسرار]] و [[معارف]] نهفته در سینهاش، اظهار دلتنگی میکرد<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[سیری در نهج البلاغه (کتاب)|سیری در نهج البلاغه]]، مجموعه آثار، ج ۱۶، صص ۴۶۰ و ۴۶۱.</ref> |