پرش به محتوا

شهادت امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
}}
}}
==مقدمه==
==مقدمه==
آن گونه که از [[روایات]] استفاده می‌شود [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[پس از ظهور]] خود چند سال بر [[جهان]] [[حکومت]] خواهد کرد و سپس به [[مرگ طبیعی]] یا به دست شخصی به [[شهادت]] خواهد رسید. در [[روایات رجعت]] به وضوح آمده است [[حضرت مهدی]]{{ع}} از [[دنیا]] خواهد رفت و [[امام حسین]]{{ع}} متصدی امور [[غسل]] و [[کفن]] و [[دفن]] [[حضرت]] خواهد شد و بار دیگر به [[دنیا]] [[رجعت]] خواهد نمود. در این [[روایات]] مکرر یاد شده است که هر امامی و هر مؤمنی، یک بار با [[مرگ طبیعی]] [[وفات]] خواهد نمود سپس در [[رجعت]] به [[دنیا]] باز می‌گردد و یک بار هم به [[فیض]] [[شهادت]] خواهد رسید؛ همچنین کسانی که [[پیش از ظهور]] به [[شهادت]] نایل آمده باشند، در [[رجعت]] بازگشته و با [[مرگ طبیعی]] از [[دنیا]] خواهند رفت.
[[امام صادق]]{{ع}} در ضمن [[حدیثی]] در [[تفسیر]] [[آیه]] ششم سوره اسرا فرمود: [[امام حسین]]{{ع}} در [[زمان ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}، هنگامی که او در میان [[مردم]] ظاهر و آشکار است، با هفتاد نفر [[رجعت]] خواهد نمود، زمانی که [[مردم]] به وجود [[امام حسین]]{{ع}} [[یقین]] کردند، [[حضرت مهدی]]{{ع}} از [[دنیا]] خواهد رفت، سپس [[حضرت]] [[امام حسین]]{{ع}} امور [[غسل]]، [[کفن]]، [[حنوط]]، و [[دفن]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} را بر عهده خواهد گرفت، زیرا امور ولی را جز ولی عهده‌دار نخواهد شد<ref>کامل الزیارات، ص ۶۰.</ref>.
[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: ما [[امامان دوازده‌گانه]] همگی [[شهید]] می‌شویم یا به وسیله‌ای کشته خواهیم شد و در [[روایت]] دیگری [[امام حسن]]{{ع}} فرمود: امر [[امامت]] بر عهده [[دوازده نفر]] از [[نسل]] [[علی]] و [[فاطمه]] است که همه یا با سم به [[شهادت]] می‌رسند و یا کشته خواهند شد<ref>اعلام الوری: ۳۴۹. بحار الانوار، ج ۲۷، ص ۲۱۷.</ref>. [[سلیمان]] بن [[عیسی]] روایتی [[نقل]] می‌کند که حضرت به [[فلسطین]] رفته و [[تابوت سکینه]] را از [[دریاچه طبریه]] خارج می‌کند و در [[بیت المقدس]] قرار می‌دهد. سپس [[حضرت]] از [[دنیا]] خواهد رفت.
در [[حدیثی]] آمده است که [[حضرت]] [[پس از ظهور]] سال‌هایی را در [[زمین]] [[حکومت]] خواهد کرد و در اواخر [[حکومت]] [[حضرت]]، [[امام حسین]]{{ع}} با [[یاران]] خود به [[دنیا]] [[رجعت]] خواهند کرد، سپس [[حضرت]] به دست زنی [[ترور]] خواهد شد. این [[زن]] که دارای ریشی مثل مردان است، [[سعیده]] نام دارد. [[حضرت]] در حالی که از راهی در حال عبور هستند توسط این [[زن]] از روی پشت بام با سنگی بزرگ مورد ضربت قرار گرفته به [[شهادت]] می‌رسند و سپس [[حضرت]] [[امام حسین]]{{ع}} ایشان را [[دفن]] خواهد کرد<ref>ملاحم، ص ۷۱.</ref>.
این [[حدیث]] نزد [[علما]] مورد نقد قرار گرفته است و عده‌ای این [[حدیث]] را نپذیرفته‌اند. البته نمی‌شود با یک نظر ظاهری این [[احادیث]] را مورد استبعاد قرار داد زیرا [[توطئه]] و [[ترور]] [[حضرت]] هیچ امر غریبی نیست و [[امیر المؤمنین]]{{ع}} در عین [[شجاعت]] با [[ترور]] به [[شهادت]] رسیدند، و [[مرگ]] نیز امری است که هر بشری را گریبان گیر خواهد کرد. [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ}}<ref>«بی‌گمان تو خواهی مرد و آنان نیز می‌میرند» سوره زمر، آیه ۳۰.</ref>. [[اهل بیت]]{{عم}} با اینکه به [[علوم]] [[الهی]] [[آگاهی]] داشتند و از جانب [[خداوند]] به [[علم]] [[غیبت]] دسترسی داشتند، اما با سم به [[شهادت]] می‌رسیدند و [[امام حسین]]{{ع}} پیش از [[شهادت]] به کشته شدن خود در [[کربلا]] خبر می‌داد. بنابراین در این [[حدیث]] هیچ موردی یافت نمی‌شود که متناقض با [[اعتقادات]] [[شیعه]] باشد.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]. ص ۵۹۲.</ref>.
==شهادت یا مرگ طبیعی==
درباره فرجام زندگی پرخیر و [[برکت]] [[آخرین حجت الهی]]، دیدگاه‏‌های متفاوتی ذکر شده است. برخی پایان [[عمر]] آن حضرت را با کشته شدن و [[شهادت]] دانسته، و برخی دیگر [[رحلت]] آن بزرگوار را به [[مرگ طبیعی]] ذکر کرده‌‏اند. هر کدام از دیدگاه‌‏های بالا مستند به دلایلی است.
درباره فرجام زندگی پرخیر و [[برکت]] [[آخرین حجت الهی]]، دیدگاه‏‌های متفاوتی ذکر شده است. برخی پایان [[عمر]] آن حضرت را با کشته شدن و [[شهادت]] دانسته، و برخی دیگر [[رحلت]] آن بزرگوار را به [[مرگ طبیعی]] ذکر کرده‌‏اند. هر کدام از دیدگاه‌‏های بالا مستند به دلایلی است.


خط ۳۳: خط ۴۴:


[[مرگ]] در [[روایت]] فوق [[شهادت]] را نیز شامل می‌‏شود اما احتمال [[مرگ طبیعی]] را نیز ردّ نمی‌‏کند. از آنچه یاد شد، به دست می‌‏آید که [[شهادت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ امری محتمل‏ است و می‌‏توان از [[روایت]] [[امام رضا]]{{ع}} چنین برداشت کرد؛ اما همان‏گونه که [[شیخ مفید]] نیز بدان پایبند بوده، برای اثبات قطعی [[حکم]] به [[شهادت]]، ناکافی است و همان‏طور که علاوه بر آن برای هر [[امام]] نیاز به شواهد تاریخی است، برای [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} نیز نیاز به [[دلیل]] دیگری داریم؛ بنابراین [[حکم]] قطعی به [[شهادت]] آن حضرت کاری بس مشکل است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۳۰ - ۳۳۴.</ref>.
[[مرگ]] در [[روایت]] فوق [[شهادت]] را نیز شامل می‌‏شود اما احتمال [[مرگ طبیعی]] را نیز ردّ نمی‌‏کند. از آنچه یاد شد، به دست می‌‏آید که [[شهادت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ امری محتمل‏ است و می‌‏توان از [[روایت]] [[امام رضا]]{{ع}} چنین برداشت کرد؛ اما همان‏گونه که [[شیخ مفید]] نیز بدان پایبند بوده، برای اثبات قطعی [[حکم]] به [[شهادت]]، ناکافی است و همان‏طور که علاوه بر آن برای هر [[امام]] نیاز به شواهد تاریخی است، برای [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} نیز نیاز به [[دلیل]] دیگری داریم؛ بنابراین [[حکم]] قطعی به [[شهادت]] آن حضرت کاری بس مشکل است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۳۰ - ۳۳۴.</ref>.
==وفات امام مهدی در فرهنگنامه آخرالزمان==
آن گونه که از [[روایات]] استفاده می‌شود [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[پس از ظهور]] خود چند سال بر [[جهان]] [[حکومت]] خواهد کرد و سپس به [[مرگ طبیعی]] یا به دست شخصی به [[شهادت]] خواهد رسید. در [[روایات رجعت]] به وضوح آمده است [[حضرت مهدی]]{{ع}} از [[دنیا]] خواهد رفت و [[امام حسین]]{{ع}} متصدی امور [[غسل]] و [[کفن]] و [[دفن]] [[حضرت]] خواهد شد و بار دیگر به [[دنیا]] [[رجعت]] خواهد نمود. در این [[روایات]] مکرر یاد شده است که هر امامی و هر مؤمنی، یک بار با [[مرگ طبیعی]] [[وفات]] خواهد نمود سپس در [[رجعت]] به [[دنیا]] باز می‌گردد و یک بار هم به [[فیض]] [[شهادت]] خواهد رسید؛ همچنین کسانی که [[پیش از ظهور]] به [[شهادت]] نایل آمده باشند، در [[رجعت]] بازگشته و با [[مرگ طبیعی]] از [[دنیا]] خواهند رفت.
[[امام صادق]]{{ع}} در ضمن [[حدیثی]] در [[تفسیر]] [[آیه]] ششم سوره اسرا فرمود: [[امام حسین]]{{ع}} در [[زمان ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}، هنگامی که او در میان [[مردم]] ظاهر و آشکار است، با هفتاد نفر [[رجعت]] خواهد نمود، زمانی که [[مردم]] به وجود [[امام حسین]]{{ع}} [[یقین]] کردند، [[حضرت مهدی]]{{ع}} از [[دنیا]] خواهد رفت، سپس [[حضرت]] [[امام حسین]]{{ع}} امور [[غسل]]، [[کفن]]، [[حنوط]]، و [[دفن]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} را بر عهده خواهد گرفت، زیرا امور ولی را جز ولی عهده‌دار نخواهد شد<ref>کامل الزیارات، ص ۶۰.</ref>.
[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: ما [[امامان دوازده‌گانه]] همگی [[شهید]] می‌شویم یا به وسیله‌ای کشته خواهیم شد و در [[روایت]] دیگری [[امام حسن]]{{ع}} فرمود: امر [[امامت]] بر عهده [[دوازده نفر]] از [[نسل]] [[علی]] و [[فاطمه]] است که همه یا با سم به [[شهادت]] می‌رسند و یا کشته خواهند شد<ref>اعلام الوری: ۳۴۹. بحار الانوار، ج ۲۷، ص ۲۱۷.</ref>. [[سلیمان]] بن [[عیسی]] روایتی [[نقل]] می‌کند که حضرت به [[فلسطین]] رفته و [[تابوت سکینه]] را از [[دریاچه طبریه]] خارج می‌کند و در [[بیت المقدس]] قرار می‌دهد. سپس [[حضرت]] از [[دنیا]] خواهد رفت.
در [[حدیثی]] آمده است که [[حضرت]] [[پس از ظهور]] سال‌هایی را در [[زمین]] [[حکومت]] خواهد کرد و در اواخر [[حکومت]] [[حضرت]]، [[امام حسین]]{{ع}} با [[یاران]] خود به [[دنیا]] [[رجعت]] خواهند کرد، سپس [[حضرت]] به دست زنی [[ترور]] خواهد شد. این [[زن]] که دارای ریشی مثل مردان است، [[سعیده]] نام دارد. [[حضرت]] در حالی که از راهی در حال عبور هستند توسط این [[زن]] از روی پشت بام با سنگی بزرگ مورد ضربت قرار گرفته به [[شهادت]] می‌رسند و سپس [[حضرت]] [[امام حسین]]{{ع}} ایشان را [[دفن]] خواهد کرد<ref>ملاحم، ص ۷۱.</ref>.
این [[حدیث]] نزد [[علما]] مورد نقد قرار گرفته است و عده‌ای این [[حدیث]] را نپذیرفته‌اند. البته نمی‌شود با یک نظر ظاهری این [[احادیث]] را مورد استبعاد قرار داد زیرا [[توطئه]] و [[ترور]] [[حضرت]] هیچ امر غریبی نیست و [[امیر المؤمنین]]{{ع}} در عین [[شجاعت]] با [[ترور]] به [[شهادت]] رسیدند، و [[مرگ]] نیز امری است که هر بشری را گریبان گیر خواهد کرد. [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ}}<ref>«بی‌گمان تو خواهی مرد و آنان نیز می‌میرند» سوره زمر، آیه ۳۰.</ref>. [[اهل بیت]]{{عم}} با اینکه به [[علوم]] [[الهی]] [[آگاهی]] داشتند و از جانب [[خداوند]] به [[علم]] [[غیبت]] دسترسی داشتند، اما با سم به [[شهادت]] می‌رسیدند و [[امام حسین]]{{ع}} پیش از [[شهادت]] به کشته شدن خود در [[کربلا]] خبر می‌داد. بنابراین در این [[حدیث]] هیچ موردی یافت نمی‌شود که متناقض با [[اعتقادات]] [[شیعه]] باشد.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]. ص ۵۹۲.</ref>.


==پرسش مستقیم==
==پرسش مستقیم==
۱۱۳٬۰۷۵

ویرایش