|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| ==حدیثه عسگری==
| |
| {{جمع شدن|۹. خانم عسگری (پژوهشگر حوزه علميه حضرت رقيه).}}
| |
| [[پرونده:11934.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
| |
| خانم '''[[حدیثه عسگری]]''' در ''[http://mroghayeh.com/%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87%D8%B4/%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA/%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%DB%8C%DA%A9%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C/tabid/1232/ID/5129/%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%A7%D9%8A%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D9%85%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%82%D8%B1%D8%A7%D9%86.aspx وبگاه حوزه علمیه حضرت رقیه]''، در این باره گفته است:
| |
| :::::*«'''علم امام همیشگی و مستمر است:''' دانش ائمه، پایدار و همیشگی است. این دانش پیوسته با سرچشمه غیبی خود در ارتباط بوده، مدام قوت پذیرفته و افزایش مییابد. [[امام باقر]]{{ع}} میفرماید: {{عربی|اندازه=155%|"لَوْ لَا أَنَّا نَزْدَادُ لَأَنْفَدْنَا"}}<ref>«اگر بر دانش ما افزوده نمیشد بیدانش میماندیم»؛ الکافی، ج۱، ص۲۵۴؛ الاختصاص، ص۳۱۲.</ref> بدیهی است که افزایش دانش و معرفت امامان لازمه اتصال وجودی آنان به جهان غیب و ربوبیّت است. مفضّل میگوید که [[امام صادق]]{{ع}} به من فرمود که: ما را هر شب جمعه شادمانی ویژهای است! گفتم شادمانیتان افزون باد! چگونه است آن؟ فرمود: هر شب جامعه روح پیامبر اسلام و امامان تا عرش بالا روند، و روح ما هم با روح آنان بالا میرود، و این ارواح به بدنهای خود باز نمیگردند، مگر با معرفتی تازه و جدید! و اگر چنین نبود که علم ما تمام میشد.
| |
| :::::*امام هرگاه بخواهد چیزی را بداند خداوند او را میآموزد: بر پایه اصول حکمت متعالیه، درجه برتر وجودی انسان کامل همه درجات وجودی پایین را در خود داشته و همه حوادث را در حیطه وجود و حوزه شهودش داراست. اما به خاطر آنکه هنوز در قید جزئیت عالم ملک و محدودیتهای مادی این جهان است، تغییرات و تحولات و حوادث جهان مادی، به صورت علم جزئی و متغیّر، مستلزم عنایت و توجه جزئی امام به آن حادثه است، همین عنایت و توجه او مستلزم علم و آگاهی وی به آن مورد خاص خواهد بود. همین نکته است که [[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند: {{عربی|اندازه=155%|"إِذَا أَرَادَ الْإِمَامُ أَنْ یَعْلَمَ شَیْئاً أَعْلَمَهُ اللَّهُ ذَلِک"}}<ref>«هرگاه امام خواهان دانستن چیزی باشد خداوند به او خواهد آموخت»؛ الکافی، ج۱، ص۲۵۸؛ بحارالانوار، ج۲۶، ص۵۷؛ بصائرالدرجات، ص۳۱۵.</ref> رهبریت معصوم از آن جهت ارجمند است که مورد حمایت و عنایت مستمرّ الهی است. و خداوند نیز با الزام مردم به پیروی از معصوم، از حمایت رهبر معصوم دریغ نخواهد ورزید. [[امام باقر]]{{صل}} میفرمایند: "مگر برای شما باور کردنی است که خدای سبحان طاعت و فرمانبرداری از اولیاء و امامان را بر مردم واجب کند و در عین حال اخبار آسمان و زمین را از انان پوشیده داشته، منابع و مواد علوم مربط به مراجعات مردم به این امامان را که پایه و اساس دین مردم است از آنان دریغ دارد؟!"<ref>«أَ تَرَوْنَ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی افْتَرَضَ طَاعَةَ أَوْلِیَائِهِ عَلَی عِبَادِهِ ثُمَّ یُخْفِی عَنْهُمْ أَخْبَارَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ یَقْطَعُ عَنْهُمْ مَوَادَّ الْعِلْمِ فِیمَا یَرِدُ عَلَیْهِمْ مِمَّا فِیهِ قِوَامُ دِینِهِم؟!»؛ الکافی، ج۱، ص۲۶۱؛ بحارالانوار، ج۲۶، ص۱۴۹؛ بصائرالدرجات، ص۱۲۴؛ قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، قم، مؤسسه امام مهدی، ۱۴۰۹، ج۲، ص۸۷۰.</ref>
| |
| :::::*علم امامان تنها دانش بدور از خطا و خلاف است: از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدند که علم بدون اختلاف مخصوص امامان است و شما چگونه از آن آگاهی مییابید؟ حضرت فرمود: {{عربی|اندازه=155%|"کَمَا کَانَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} یَعْلَمُهُ إِلَّا أَنَّهُمْ لَا یَرَوْنَ مَا کَانَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} یَرَی"}}<ref>«آگاهی ما هم از این معرفت بیخلاف مانند آگاهی پیامبر خداست با این تفاوت که آنچه را پیامبر میدید ما نمیبینیم»؛ الکافی، ج۱، ص۲۴۲؛ بحارالانوار، ج۱۳، ص۳۹۷.</ref><ref>[http://mroghayeh.com/%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87%D8%B4/%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA/%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%DB%8C%DA%A9%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C/tabid/1232/ID/5129/%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%A7%D9%8A%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D9%85%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%82%D8%B1%D8%A7%D9%86.aspx حوزه علمیه حضرت رقیه]</ref>
| |
| {{پایان جمع شدن}}
| |
|
| |
| ==فعلا در بحث بماند== | | ==فعلا در بحث بماند== |
| در پایان نامه علم غیب در روایات | | در پایان نامه علم غیب در روایات |