پرش به محتوا

برخورد با مشرکان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'دولت پیامبر' به 'دولت پیامبر'
جز (جایگزینی متن - 'دولت پیامبر' به 'دولت پیامبر')
خط ۳۰: خط ۳۰:
جناح [[مشرک]] وقتی که دریافت [[یثرب]] [[پناهگاه]] مطمئنی برای [[رسول]] و مسلمانان شده است در نشست مشورتی در «[[دارالندوه]]» در مورد [[قتل پیامبر]] [[خدا]] با مشارکت [[قبایل]] مختلف به توافق رسیدند<ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۳۷۰.</ref>. [[هجرت پیامبر به مدینه]] نقشه مشرکان را در [[قتل]] آن [[حضرت]] بر هم زد.
جناح [[مشرک]] وقتی که دریافت [[یثرب]] [[پناهگاه]] مطمئنی برای [[رسول]] و مسلمانان شده است در نشست مشورتی در «[[دارالندوه]]» در مورد [[قتل پیامبر]] [[خدا]] با مشارکت [[قبایل]] مختلف به توافق رسیدند<ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۳۷۰.</ref>. [[هجرت پیامبر به مدینه]] نقشه مشرکان را در [[قتل]] آن [[حضرت]] بر هم زد.


با خروج پیامبر از مکه و شکل‌گیری [[قدرت سیاسی]] در [[مدینه]] [[مخالفت]] جناح [[کافران]] از بعد سیاسی اقتصادی، روانی و اجتماعی به عرصه نظامی [[تغییر]] یافت. اما این تمامی [[واقعیت]] نبود، تشکیل قدرت سیاسی جدید، در مدینه نوید شکل‌گیری [[مخالفان]] جدیدی را می‌داد. مخالفانی که حضور [[رسول]]{{صل}} در [[مدینه]] [[منافع]] آنان را به خطر انداخته بود و به هیچ وجه نمی‌توانستند حضور و [[اقتدار]] رسول در مدینه را [[تحمل]] کنند. جریان اول، [[منافقان]] بودند که در [[لباس]] [[اسلام]]، چاره‌ای جز [[اسلام آوردن]] نداشتند، اما تحمل از بین رفتن منافعش در [[ریاست]] بر مدینه را نیز نداشتند، جریان دوم [[یهودیان]] اطراف مدینه بودند که با آنکه رسول با آنان [[پیمان]] عدم تعرض و [[همزیستی مسالمت‌آمیز]] [[امضا]] کرده بود پیمان شکستند و با [[اتحاد]] با دو جریان [[مشرکان]] و منافقان، در صدد [[شکست]] و [[فروپاشی]] [[دولت]] [[پیامبر]] برآمدند<ref>در بخش جناح سیاسی اهل کتاب به این موضوع خواهیم پرداخت.</ref>.
با خروج پیامبر از مکه و شکل‌گیری [[قدرت سیاسی]] در [[مدینه]] [[مخالفت]] جناح [[کافران]] از بعد سیاسی اقتصادی، روانی و اجتماعی به عرصه نظامی [[تغییر]] یافت. اما این تمامی [[واقعیت]] نبود، تشکیل قدرت سیاسی جدید، در مدینه نوید شکل‌گیری [[مخالفان]] جدیدی را می‌داد. مخالفانی که حضور [[رسول]]{{صل}} در [[مدینه]] [[منافع]] آنان را به خطر انداخته بود و به هیچ وجه نمی‌توانستند حضور و [[اقتدار]] رسول در مدینه را [[تحمل]] کنند. جریان اول، [[منافقان]] بودند که در [[لباس]] [[اسلام]]، چاره‌ای جز [[اسلام آوردن]] نداشتند، اما تحمل از بین رفتن منافعش در [[ریاست]] بر مدینه را نیز نداشتند، جریان دوم [[یهودیان]] اطراف مدینه بودند که با آنکه رسول با آنان [[پیمان]] عدم تعرض و [[همزیستی مسالمت‌آمیز]] [[امضا]] کرده بود پیمان شکستند و با [[اتحاد]] با دو جریان [[مشرکان]] و منافقان، در صدد [[شکست]] و [[فروپاشی]] [[دولت پیامبر]] برآمدند<ref>در بخش جناح سیاسی اهل کتاب به این موضوع خواهیم پرداخت.</ref>.


[[آزار]] جناح [[سیاسی]] [[کافران]] [[مکه]] بر [[مسلمانان]] با [[هجرت]] مسلمانان به مدینه پایان نیافت و حتی تلاش می‌کردند که با [[مصادره]] [[اموال]] آنان مانع [[مهاجرت]] آنان شوند. با شکست طرح جلوگیری از مهاجرت مسلمانان به مدینه، سران جناح [[مشرک]] [[تصمیم]] به محاصره شدید [[اقتصادی]] مدینه گرفتند، اما می‌توان گفت اخطار [[ابوجهل]] به رسول{{صل}} که در قالب [[نامه]] خشونت‌آمیزی مبنی بر [[حمله]] قریب الوقوع [[قریش]] به مدینه ارسال گشت خبر از [[تغییر]] شیوه برخورد جناح [[شرک]] در برخورد با مسلمانان می‌داد<ref>بحارالانوار، ج۱۹، ص۱۴۳.</ref>.
[[آزار]] جناح [[سیاسی]] [[کافران]] [[مکه]] بر [[مسلمانان]] با [[هجرت]] مسلمانان به مدینه پایان نیافت و حتی تلاش می‌کردند که با [[مصادره]] [[اموال]] آنان مانع [[مهاجرت]] آنان شوند. با شکست طرح جلوگیری از مهاجرت مسلمانان به مدینه، سران جناح [[مشرک]] [[تصمیم]] به محاصره شدید [[اقتصادی]] مدینه گرفتند، اما می‌توان گفت اخطار [[ابوجهل]] به رسول{{صل}} که در قالب [[نامه]] خشونت‌آمیزی مبنی بر [[حمله]] قریب الوقوع [[قریش]] به مدینه ارسال گشت خبر از [[تغییر]] شیوه برخورد جناح [[شرک]] در برخورد با مسلمانان می‌داد<ref>بحارالانوار، ج۱۹، ص۱۴۳.</ref>.
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش