نامۀ ۴۴ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

*می‌دانم که [[معاویه]] به تو [[نامه]] نوشته است تا عقلت را بدزدد و اراده‌ات را [[سست]] گرداند. پس به هوش باش که او [[شیطان]] است که از هرسو [[آدمی]] را احاطه کند و از پیش‌رو و پشت‌سر و راست و چپ راه را بر او بندد تا غافل‌گیرش کند و با [[فریب]] دادن او، عقلش را برباید<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 790.</ref>.

*باری، [[ابوسفیان]] در زمان [[عمر]] با [[کلامی]] که از دهانش پرید، پرده از روی جنایت و [[خیانت]] خود برداشت و فسادی از فسادهای [[شیطان]] را در خود نشان داد. آن اعتراف گناه‌آلود نه نسبی را ثابت کند و نه ارثی آورَد. کسی که با چنین رشته‌ای خود را به دیگری بندد چون شراب‌خوار بیگانه‌ای است که حتی شراب‌خواران از خود برانندش، یا چون ظرف کثیف و شکسته‌ای است که به پالان شتر بسته باشند که دائماً به این طرف و آن طرفِ سرگینگاه او برخورد کند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 790.</ref>.

== جستارهای وابسته ==