حصین بن حارث بن عبدالمطلب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

==حصین در [[شأن نزول]] [[آیات]]==

[[ابن عباس]] دو [[آیه]] از آیات مکی را بر حصین [[تطبیق]] کرده است. [[خدا]] در این آیات، صفات مثبتی را به برخی از [[مؤمنان]] نسبت داده است؛ مانند آرزوی [[قلبی]] تجارتی پرسود با [[خدا]]، [[اقامه نماز]]، [[تلاوت قرآن]]، [[انفاق]] از روزی‌شان در [[نهان]] و آشکار: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ}}<ref>«کسانی که کتاب خداوند را می‌خوانند و نماز را برپا می‌دارند و از آنچه روزیشان کرده‌ایم پنهان و آشکار می‌بخشند، به داد و ستدی امید بسته‌اند که هرگز زیان ندارد» سوره فاطر، آیه ۲۹.</ref>.<ref>الدرالمنثور، ج ۷، ص ۲۲؛ فتح القدیر، ج ۴، ص ۳۵۱؛ اسدالغابه، ج ۲، ص ۷۳.</ref>؛ همچنین این مؤمنان آرزومند [[دیدار]] [[پروردگار]] خویش‌اند و [[اهل]] [[عمل صالح]] و به دور از [[شرک]]: {{متن قرآن|قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا}}<ref>«بگو: جز این نیست که من هم بشری چون شمایم (جز اینکه) به من وحی می‌شود که خدای شما خدایی یگانه است؛ پس هر کس به لقای پروردگارش امید دارد باید کاری شایسته کند و در پرستش پروردگارش هیچ کس را شریک نسازد» سوره کهف، آیه ۱۱۰.</ref>.<ref>اسدالغابه، ج ۲، ص ۳۲؛ الاصابه، ج ۲، ص ۷۳ ـ ۷۴.</ref>.<ref>[[علی محمدی یدک|محمدی یدک، علی]]، [[حصین بن حارث (مقاله)|مقاله «حصین بن حارث»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۱.</ref>

== منابع ==