عصمت در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←منابع
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
(←منابع) |
||
خط ۱۷۶: | خط ۱۷۶: | ||
بنابراین [[معصوم]] [[توانایی]] و [[قدرت]] بر [[ارتکاب گناهان]] را دارد ولی آن را انجام نمیدهد؛ همانگونه که برخی از [[انسانها]] توانایی بر انجام برخی از [[گناهان]] یا [[کارهای ناپسند]] را دارند ولی آن را انجام نمیدهند.<ref>[[محمد ساعدی|ساعدی، محمد]]، [[آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار (کتاب)|آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار]]، ص ۶۱.</ref> | بنابراین [[معصوم]] [[توانایی]] و [[قدرت]] بر [[ارتکاب گناهان]] را دارد ولی آن را انجام نمیدهد؛ همانگونه که برخی از [[انسانها]] توانایی بر انجام برخی از [[گناهان]] یا [[کارهای ناپسند]] را دارند ولی آن را انجام نمیدهند.<ref>[[محمد ساعدی|ساعدی، محمد]]، [[آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار (کتاب)|آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار]]، ص ۶۱.</ref> | ||
==ماهیت عصمت== | |||
[[امامیه]] [[معتقد]] است که [[عصمت]] در [[معصوم]] عبارت است از: | |||
«نیرویی عقلایی و [[توانایی روحی]] که این دو از اسباب اختیاری و غیر اختیاری حاصل میشود و فرد را از هر گونه [[گناه]] و [[اشتباه]] مصون میدارد»<ref>محمد بن الحسن الطوسی، تلخیص الشافی، ج۱، ص۶۱.</ref>. | |||
[[علامه حلی]] در این رابطه میگوید: | |||
«امامیه معتقد است [[امامان]] همچون [[پیامبران]]، باید از [[کودکی]] تا [[مرگ]] از تمام [[اعمال زشت]] و [[ناپسند]] عمدی یا [[سهوی]]، معصوم باشند؛ زیرا آنان [[حافظان]] [[شرع]] و مجریان آن هستند و از این حیث همچون پیامبرانند»<ref>الحسن بن یوسف حلی، نهج الحق و کشف الصدق، ص۱۶۴؛ محمدباقر المجلسی، بحارالانوار، ج۲۵، ص۲۱۱؛ محمد بن نعمان العکبری (شیخ مفید)، اوائل المقالات، (سلسله مؤلفات شیخ مفید)، ج۴، ص۶۵.</ref>.<ref>[[محمد ساعدی|ساعدی، محمد]]، [[آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار (کتاب)|آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار]]، ص ۱۹۴.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |