دارالبغی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{امامت}}

==مقدمه==

[[بغی]] در لغت، به معنای [[ظلم]]، [[تجاوز]] و [[نافرمانی]] است<ref>فرهنگ معین، ج۱، ص۵۵۹؛ لغت‌نامه دهخدا، ج۴، ص۴۸۹۷.</ref> و در اصطلاح، [[باغی]] به [[مسلمانی]] گفته می‌شود که با [[دولت اسلامی]] به [[مخالفت]] برخاسته و بر وی [[قیام]] کند. از این‌رو، دارالبغی به سرزمینی اطلاق می‌گردد که ساکنین آن برغم [[اعتقاد]] [[اسلامی]]، بر [[دولت اسلامی]] وقت بشورند و [[حاکمیت امام]] را به خطر بیندازند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۳۳۴-۳۳۱؛ تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۱۰۴؛ سنن بیهقی، ج۸، ص۱۶۸.</ref>؛ نظیر [[شام]]، که [[معاویه]] در زمان [[خلافت امام علی]]{{ع}} [[حاکم]] آن بود. [[بغات]] ریشه [[قرآنی]]<ref>{{متن قرآن|وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ}} «و اگر دو دسته از مؤمنان جنگ کنند، میان آنان را آشتی دهید پس اگر یکی از آن دو بر دیگری ستم کرد با آن کس که ستم می‌کند جنگ کنید تا به فرمان خداوند باز گردد و چون بازگشت، میان آن دو با دادگری آشتی دهید و دادگری ورزید که خداوند دادگران را دوست می‌دارد» سوره حجرات، آیه ۹.</ref> و [[روایی]]<ref>جواهرالکلام، ج۲۱، ص۳۲۳؛ وسایل الشیعه، ج۱۱، ص۱۶، باب ۵ من ابواب جهادالعدو، حدیث ۲.</ref> دارد. شرایط لازم جهت [[صدق]] عنوان [[بغی]] و [[باغی]] به شرح ذیل است: