آزادی اقتصادی: تفاوت میان نسخه‌ها

آزادی اقتصادی در غرب، انحصار و تصاحب موقعیت‌های اقتصادی در دست افراد معدود به وسیله [[تقلب]] و [[زور]] است و آزادی اقتصادی غربی مبتنی بر اصل [[ثروت]] و رسیدن به اوج [[سرمایه‌داری]] و [[توانگری]] اقتصادی است. برخلاف دیدگاه [[انقلاب اسلامی]]، که آزادی اقتصادی بر پایه اصل [[تعاون]] و [[حق]] [[مدیریت]] همگانی است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|حسینی خامنه‌ای، سید علی]]، بیانات، ۲۳/۸/۱۳۹۱.</ref>.<ref>[[منصور میراحمدی|میراحمدی، منصور]] و [[رجبعلی اسفندیار|اسفندیار، رجبعلی]]، [[آزادی - میراحمدی (مقاله)| مقاله «آزادی»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی‌]]، ص ۱۰.</ref>.

از دیگر مصادیق آزادی‌های مطلوب انقلابی، آزادی اقتصادی است. [[اقتصاد]] [[آزاد]] و شکوفا، مرهون کشوری آزاد و استقلال یافته و به دور از وابستگی است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|حسینی خامنه‌ای، سید علی]]، بیانات، ۱/۹/۱۳۶۸.</ref>. در سال‌های پیش از انقلاب، جامعه ایران در فضای تیره و تار [[تقلید]] [[غرب]] قرار گرفته بود و در [[تصمیم‌ها]] و امور مملکت آزادی نداشت. در آن دوره، ایران، سراسر وابستگی و [[عقب‌ماندگی]] بود که در این میان، وابستگی [[اقتصادی]] شدت بیشتری داشت و این [[رژیم]] مانع پیشرفت و [[رشد]] در اقتصاد [[کشور]] شده بود<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۴، ص۴۳، ۵۰۳؛ ج۸، ص۳۴۱؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|حسینی خامنه‌ای، سید علی]]، بیانات، ۱۰/۱/۱۳۶۹.</ref>، و با وارد کردن کالاهای لوکس و تجملی، ایران را در مسیر تولید اندک و [[مصرف]] انبوه کالاهای وارداتی قرار داده و آن را به بازار مصرفی فرآورده‌های غربی تبدیل نمود<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۵، ص۵۴، ۳۹۰.</ref>. با [[پیروزی]] [[انقلاب اسلامی]]، این‌گونه آزادی اقتصادی در ایران محدود شد و تلاش برای پیاده کردن برنامه‌های اقتصادی اسلامی و رشد و [[رفاه اقتصادی]] تحت اصولی چون، [[معنویت]] و [[عدالت]] آغاز گردید تا از این طریق [[ملت]] از [[فقر]] و تنگنا و [[وابستگی]] به غیر، [[نجات]] یابند<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۰، ص۳۴۰؛ ج۲۱، ص۴۴۴.</ref>.<ref>[[منصور میراحمدی|میراحمدی، منصور]] و [[رجبعلی اسفندیار|اسفندیار، رجبعلی]]، [[آزادی - میراحمدی (مقاله)| مقاله «آزادی»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی‌]]، ص ۳۴.</ref>.