رجال ابن داوود (کتاب): تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| تصویر = 4-5872-44.jpg | | تصویر = 4-5872-44.jpg | ||
| اندازه تصویر = 200px | | اندازه تصویر = 200px | ||
| از مجموعه = | | از مجموعه = | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| زبان اصلی = | | زبان اصلی = | ||
| نویسنده = [[حسن بن علی بن داود حلی]] مشهور به [[ابن داود]] | | نویسنده = [[حسن بن علی بن داود حلی]] مشهور به [[ابن داود]] | ||
| نویسندگان = | | نویسندگان = | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| زیر نظر = | | زیر نظر = | ||
| به کوشش = | | به کوشش = | ||
| مترجم = | | مترجم = | ||
| مترجمان = | | مترجمان = | ||
| ویراستار = | | ویراستار = | ||
| ویراستاران = | | ویراستاران = | ||
| موضوع = [[علم رجال]] | | موضوع = [[علم رجال]] | ||
| مذهب = شیعه | | مذهب = شیعه | ||
| ناشر = [[حیدریه (ناشر)|انتشارات حیدریه]] | | ناشر = [[حیدریه (ناشر)|انتشارات حیدریه]] | ||
| به همت = | | به همت = | ||
| وابسته به = | | وابسته به = | ||
| محل نشر = نجف، عراق | | محل نشر = نجف، عراق | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| تعداد جلد = ۱ جلد | | تعداد جلد = ۱ جلد | ||
| تعداد صفحات = | | تعداد صفحات = | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| شماره ملی = | | شماره ملی = | ||
}} | }} |
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۴۴
رجال ابن داوود | |
---|---|
زبان | عربی |
نویسنده | حسن بن علی بن داود حلی مشهور به ابن داود |
موضوع | علم رجال |
مذهب | شیعه |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات حیدریه|انتشارات انتشارات حیدریه]][[رده:انتشارات انتشارات حیدریه]] |
محل نشر | نجف، عراق |
سال نشر | ۱۳۹۲ق، ۱۳۵۱ش ش |
شماره ملی | |
رجال ابن داوود، کتابی است که با زبان عربی به معرفی شخصیتهای راویان احادیث ائمه میپردازد. این کتاب اثر حسن بن علی بن داود حلی مشهور به ابن داود میباشد و انتشارات حیدریه انتشار آن را به عهده داشته است [۱].
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب، در دو قسمت تنظیم شده است:
قسمت اوّل، در بیان اسامی ممدوحان، شامل نام راویان موثّق و مهمل، و قسمت دوم، شامل نام راویان مجروح و مجهول است.
در پایان قسمت اوّل، چند فایده رجالی ذکر شده که شامل مطالب زیر است:
اسامی افرادی که نجاشی درباره آنها تعبیر «ثقة» را ذکر کرده است؛ اصحاب اجماع؛ اشخاصی که نجاشی در شرح حال آنها تعبیر "ليس بذلك" و یا "لا بأس به" و یا "قريب الأمر" را آورده است؛ اشخاصی که تعداد روایتهای آنها مشخّص است؛ اشخاصی که مشهور به کنیهاند.
در پایان قسمت دوم، این فواید رجالی مطرح شده است: اسامی راویانی که دارای مذهب فاسدی هستند و یا تعبیرهای «ضعیف»، «مضطرب»، "يعرف حديثه وينكر"، "ليس بشيء" و «مجهول» در مورد آنها ذکر شده است. نیز اسامی اشخاصی که ملعونِ در مذهب هستند و ثقاتی که از ضعفا نقل روایت کردهاند. همچنین واضعان حدیث، ملعونان و اشخاصی که مشمول دعای یکی از معصومان(ع)شدهاند، آمده است.
در قسمت «التنبیهات»، نُه «تنبیه» ذکر شده است که در هشت تنبیه اوّل، خصوصیتهای بعضی راویان، بررسی شده است و در تنبیه نهم، مشیخه شیخ طوسی و شیخ صدوق را از نظر اعتبار اسناد، منظّم نموده است»[۲]