حصید: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حصید در قرآن]] - [[حصید در حدیث]] - [[حصید در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = حصید (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حصید در قرآن]] - [[حصید در حدیث]] - [[حصید در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = حصید (پرسش)}} | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۰
حصید از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حصید در قرآن - حصید در حدیث - حصید در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- شهرهای باستانی و تمدن‌های قدیم، برباد رفته، ویران شده، فنا شده، در مقابل واژه "قائم" به معنای ایستاده، برپا مانده[۱]. اصل آن "حصد" به معنای درو و چیدن زراعت[۲].
- ﴿ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْقُرَى نَقُصُّهُ عَلَيْكَ مِنْهَا قَائِمٌ وَحَصِيدٌ﴾[۳].
- مراد از حصید در قرآن کریم تمدن‌ها و شهرهایی هستند که به دلیل نافرمانی اهل و مردم آنها، دچار عذاب الهی شده و همه مردمان و آثار و ابنیه آنها نابود شده و هیچ اثری و نشانه‌ای از آنها باقی نمانده است؛ مانند قوم‌های لوط، عاد و ثمود. این آیه شریفه به سنن الهی در میان بندگان و تمدن‌ها اشاره دارد که آثار شوم شرک به خداوند و ظلم بر خویشتن آنان را به هلاکت در دنیا و عذاب جاودان در آخرت گرفتار نمود تا دیگران عبرت گیرند[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۲۳۳.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۳۸.
- ↑ «این از اخبار شهرهاست که داستان آن را برای تو می‌گوییم برخی از آنها (هنوز) بر پایند و (برخی دیگر از روی زمین) برچیده شده‌اند» سوره هود، آیه۱۰۰.
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۱، ص۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۳۲.