ابوعزیز بن عمیر عبدری: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۵

مقدمه

فرزند عمیر بن هاشم بن عبد مناف، از تیره عبدالدار از قبیله قریش و برادر مصعب بن عمیر^[۱] زراره نام اوست^[۲]، ولی به کنیه مشهور است^[۳].

در صحابی بودن یا نبودن او اختلاف است. عده‌ای او را صحابی دانسته‌اند^[۴] و عده‌ای دیگر به نقل از زبیر بن بکار گفته‌اند: او در جنگ بدر، کافر کشته شد^[۵]. از ابن منده نقل شده است که از اسلام آوردن او اطلاعی در دست نیست^[۶]. ابن عبدالبر سخن زبیر بن بکار را درست ندانسته است و می‌گوید: شاید فرد کشته شده کافر در جنگ آمد، برادر دیگری از آنان باشد که نامش معلوم نیست. سپس به سخن ابن اسحاق^[۷] و دیگران استناد کرده‌اند که او در جنگ بدر اسیر بوده و برادر دیگرش به نام ابویزید در احد کشته شده است^[۸].

مادر وی هند، دختر مالک، مکنی به "ام خناس" از تیره بنی عبدالدار است^[۹]. خواهر وی هند^[۱۰] و برادران او ابوالروم، مصعب و ابویزید (ابوزید)^[۱۱] نام داشتند. دو نفر اخیر در جنگ احد به شهادت رسیدند^[۱۲]. از نوادگان او، فردی به نام مصعب بن عمیر بن ابی عزیز در واقعه حره به سال ۶۳ هجری کشته شد^[۱۳].

أبو عزیز در بدر از پرچمداران مشرکان بود^[۱۴] که به اسارت درآمد^[۱۵].

وی می‌گوید: وقتی مرا از منطقه بدر به مدینه می‌آوردند، با گروهی از انصار بودم. وقتی غذا می‌خوردند، نان را به من می‌دادند و خودشان خرما می‌خوردند و این به دلیل سفارشی بود که رسول خدا (ص) درباره اسیران کرده بود. هرکس تکه نانی به دست می‌آورد، آن را به من می‌داد و من خجالت می‌کشیدم و آن را به آنان پس می‌دادم. آنان باز نان را بدون آنکه دستی به آن بزنند، به من می‌دادند^[۱۶].

وقتی اسیران بدر را نزد رسول خدا (ص) آوردند، حضرت آنان را میان اصحابش تقسیم کرد و فرمود: "به آنان نیکی کنید". یکی از انصار به نام ابو الیسر (کعب بن عمرو) مرا اسیر کرد و در قرعه کشی سهم محرز بن نضله شدم. برادرم مصعب بر من گذشت و به محرز گفت: دستان او را محکم ببند که در مکه مادری ثروتمند دارد. من (ابوعزیر) به مصعب گفتم: ای برادر! سفارش تو درباره من چنین است؟ مصعب گفت: به جای تو، او (محرز) برادر من است. مادر ابوعزیز، ام خناس دختر مالک پرسید: بالاترین فدیه‌ای که قریشیان پرداخته‌اند، چقدر است؟ گفتند: چهار هزار درهم. او هم چهارهزار درهم برای آزادی ابوعزیز فرستاد^[۱۷].

در عین حال منابع موجود، اطلاعاتی از او پس از آزادی از اسارت ارائه نداده‌اند؛ اگرچه برخی، او را از کشتگان احد دانسته‌اند^[۱۸]^[۱۹]

جستارهای وابسته

مصعب بن عمیر (برادر)
مصعب بن عمیر بن ابی عزیز (نواده)

منابع

مرادی‌نسب، حسین، مقاله «ابوعزیز بن عمیر عبدری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱

پانویس

↑ خلیفة بن خیاط، ص۴۵؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۹۳؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷.
↑ ابن حبیب، ص۴۰۱؛ ابن ماکولا، ج۶، ص۳۴۴؛ ابن حجر، ج۷، ص۴۶۳.
↑ بخاری، ص۶۱؛ ابن ابی حاتم، ج۹، ۴۱۸؛ ابن ماکولا، ج۷، ص۴.
↑ ابن ابی حاتم، ج۹، ص۴۱۸؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۷؛ ابن حجر، ج۷، ص۴۶۳.
↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۷؛ ابن ماکولا، ج۶، ص۳۴۴ و ج۷، ص۶.
↑ أبونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷.
↑ ابن هشام، ج۳، ص۴ و ۱۳۴.
↑ ابن اثیر، ج۶، ص۲۰۹؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۷.
↑ واقدی، ج۱، ص۲۰۳؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۵.
↑ خلیفة بن خیاط، ص۴۵.
↑ ابن هشام، ج۳، ص۱۳۴؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۷؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۰۹؛ شامی، ج۴، ص۱۹۵.
↑ ابن هشام، ج۳، ص۱۳۴؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۷.
↑ ابن ماکولا، ج۷، ص۶.
↑ واقدی، ج۱، ص۵۸؛ ابن سعد، ج۲، ص۱۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷؛ ابن کثیر، ج۳، ص۳۷۴.
↑ ابن سعد، ج۲، ص۱۳.
↑ ابن هشام، ج۲، ص۴۷۲؛ طبری، ج۲، ص۴۶۱؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۹۳؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷؛ ابن کثیر، ج۳، ص۳۷۴.
↑ واقدی، ج۱، ص۱۴۰؛ طبری، ج۲، ص۴۶۰؛ ابن سید الناس، ج۱، ص۳۴۷؛ شامی، ج۴، ص۶۶.
↑ ابن سعد، ج۲، ص۳۳؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۰۹.
↑ مرادی‌نسب، حسین، مقاله «ابوعزیز بن عمیر عبدری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۴۰-۴۴۱.

[1] خلیفة بن خیاط، ص۴۵؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۹۳؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷.

[2] ابن حبیب، ص۴۰۱؛ ابن ماکولا، ج۶، ص۳۴۴؛ ابن حجر، ج۷، ص۴۶۳.

[3] بخاری، ص۶۱؛ ابن ابی حاتم، ج۹، ۴۱۸؛ ابن ماکولا، ج۷، ص۴.

[4] ابن ابی حاتم، ج۹، ص۴۱۸؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۷؛ ابن حجر، ج۷، ص۴۶۳.

[5] ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۷؛ ابن ماکولا، ج۶، ص۳۴۴ و ج۷، ص۶.

[6] أبونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷.

[7] ابن هشام، ج۳، ص۴ و ۱۳۴.

[8] ابن اثیر، ج۶، ص۲۰۹؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۷.

[9] واقدی، ج۱، ص۲۰۳؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۵.

[10] خلیفة بن خیاط، ص۴۵.

[11] ابن هشام، ج۳، ص۱۳۴؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۷؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۰۹؛ شامی، ج۴، ص۱۹۵.

[12] ابن هشام، ج۳، ص۱۳۴؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۷.

[13] ابن ماکولا، ج۷، ص۶.

[14] واقدی، ج۱، ص۵۸؛ ابن سعد، ج۲، ص۱۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷؛ ابن کثیر، ج۳، ص۳۷۴.

[15] ابن سعد، ج۲، ص۱۳.

[16] ابن هشام، ج۲، ص۴۷۲؛ طبری، ج۲، ص۴۶۱؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۹۳؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷؛ ابن کثیر، ج۳، ص۳۷۴.

[17] واقدی، ج۱، ص۱۴۰؛ طبری، ج۲، ص۴۶۰؛ ابن سید الناس، ج۱، ص۳۴۷؛ شامی، ج۴، ص۶۶.

[18] ابن سعد، ج۲، ص۳۳؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۰۹.

[19] مرادی‌نسب، حسین، مقاله «ابوعزیز بن عمیر عبدری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۴۰-۴۴۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 أبو عزیز در [[بدر]] از پرچمداران [[مشرکان]] بود<ref>واقدی، ج۱، ص۵۸؛ ابن سعد، ج۲، ص۱۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷؛ ابن کثیر، ج۳، ص۳۷۴.</ref> که به [[اسارت]] درآمد<ref>ابن سعد، ج۲، ص۱۳.</ref>.
-وی می‌گوید: وقتی مرا از منطقه [[بدر]] به [[مدینه]] می‌آوردند، با گروهی از [[انصار]] بودم. وقتی [[غذا]] می‌خوردند، نان را به من می‌دادند و خودشان خرما می‌خوردند و این به دلیل سفارشی بود که [[رسول خدا]]{{صل}} درباره [[اسیران]] کرده بود. هرکس تکه نانی به دست می‌آورد، آن را به من می‌داد و من [[خجالت]] می‌کشیدم و آن را به آنان پس می‌دادم. آنان باز نان را بدون آنکه دستی به آن بزنند، به من می‌دادند<ref>ابن هشام، ج۲، ص۴۷۲؛ طبری، ج۲، ص۴۶۱؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۹۳؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷؛ ابن کثیر، ج۳، ص۳۷۴.</ref>.
+وی می‌گوید: وقتی مرا از منطقه [[بدر]] به [[مدینه]] می‌آوردند، با گروهی از [[انصار]] بودم. وقتی [[غذا]] می‌خوردند، نان را به من می‌دادند و خودشان خرما می‌خوردند و این به دلیل سفارشی بود که [[رسول خدا]] {{صل}} درباره [[اسیران]] کرده بود. هرکس تکه نانی به دست می‌آورد، آن را به من می‌داد و من [[خجالت]] می‌کشیدم و آن را به آنان پس می‌دادم. آنان باز نان را بدون آنکه دستی به آن بزنند، به من می‌دادند<ref>ابن هشام، ج۲، ص۴۷۲؛ طبری، ج۲، ص۴۶۱؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۹۳؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷؛ ابن کثیر، ج۳، ص۳۷۴.</ref>.
-وقتی اسیران [[بدر]] را نزد رسول خدا{{صل}} آوردند، [[حضرت]] آنان را میان اصحابش تقسیم کرد و فرمود: "به آنان [[نیکی]] کنید". یکی از انصار به نام [[ابو الیسر]] ([[کعب بن عمرو]]) مرا [[اسیر]] کرد و در قرعه کشی سهم [[محرز بن نضله]] شدم. برادرم [[مصعب]] بر من گذشت و به محرز گفت: دستان او را محکم ببند که در [[مکه]] [[مادری]] [[ثروتمند]] دارد. من (ابوعزیر) به مصعب گفتم: ای [[برادر]]! سفارش تو درباره من چنین است؟ مصعب گفت: به جای تو، او (محرز) برادر من است. [[مادر]] ابوعزیز، ام خناس دختر [[مالک]] پرسید: بالاترین فدیه‌ای که [[قریشیان]] پرداخته‌اند، چقدر است؟ گفتند: چهار هزار [[درهم]]. او هم چهارهزار درهم برای [[آزادی]] ابوعزیز فرستاد<ref>واقدی، ج۱، ص۱۴۰؛ طبری، ج۲، ص۴۶۰؛ ابن سید الناس، ج۱، ص۳۴۷؛ شامی، ج۴، ص۶۶.</ref>.
+وقتی اسیران [[بدر]] را نزد رسول خدا {{صل}} آوردند، [[حضرت]] آنان را میان اصحابش تقسیم کرد و فرمود: "به آنان [[نیکی]] کنید". یکی از انصار به نام [[ابو الیسر]] ([[کعب بن عمرو]]) مرا [[اسیر]] کرد و در قرعه کشی سهم [[محرز بن نضله]] شدم. برادرم [[مصعب]] بر من گذشت و به محرز گفت: دستان او را محکم ببند که در [[مکه]] [[مادری]] [[ثروتمند]] دارد. من (ابوعزیر) به مصعب گفتم: ای [[برادر]]! سفارش تو درباره من چنین است؟ مصعب گفت: به جای تو، او (محرز) برادر من است. [[مادر]] ابوعزیز، ام خناس دختر [[مالک]] پرسید: بالاترین فدیه‌ای که [[قریشیان]] پرداخته‌اند، چقدر است؟ گفتند: چهار هزار [[درهم]]. او هم چهارهزار درهم برای [[آزادی]] ابوعزیز فرستاد<ref>واقدی، ج۱، ص۱۴۰؛ طبری، ج۲، ص۴۶۰؛ ابن سید الناس، ج۱، ص۳۴۷؛ شامی، ج۴، ص۶۶.</ref>.
 در عین حال منابع موجود، اطلاعاتی از او پس از آزادی از اسارت ارائه نداده‌اند؛ اگرچه برخی، او را از کشتگان [[احد]] دانسته‌اند<ref>ابن سعد، ج۲، ص۳۳؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۰۹.</ref><ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعزیز بن عمیر عبدری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۴۰-۴۴۱.</ref>