ارهاق در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
* [[ارهاق]]: وادار کردن، رساندن<ref>سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۲۹.</ref>. اصل آن "رهق" به معنای فراگرفتن شیء، شیء دیگر را<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۵۱.</ref> یا پوشانده شدن به آنچه [[مکروه]] داشته می‌شود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۴، ص۲۴۷.</ref> و به معنای [[سرکشی]] و [[ستم]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.</ref>، [[ظلم]] و [[عیب]] است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۳۶۶.</ref>. | * [[ارهاق]]: وادار کردن، رساندن<ref>سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۲۹.</ref>. اصل آن "رهق" به معنای فراگرفتن شیء، شیء دیگر را<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۵۱.</ref> یا پوشانده شدن به آنچه [[مکروه]] داشته می‌شود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۴، ص۲۴۷.</ref> و به معنای [[سرکشی]] و [[ستم]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.</ref>، [[ظلم]] و [[عیب]] است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۳۶۶.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|فَخَشِينَا أَنْ يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا}}<ref>«ترسیدیم که آنان را به سرکشی و کفر وادارد» سوره کهف، آیه ۸۰.</ref>. | *{{متن قرآن|فَخَشِينَا أَنْ يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا}}<ref>«ترسیدیم که آنان را به سرکشی و کفر وادارد» سوره کهف، آیه ۸۰.</ref>. | ||
*این [[آیه شریفه]] به قصه [[حضرت]] [[موسی و خضر]]{{ع}} اشاره دارد که در سفر خود به پسری رسیدند و [[خضر]]{{ع}} او را کشت و [[موسی]]{{ع}} به این عمل [[خضر]]{{ع}} [[اعتراض]] کرد. در پایان سفر [[خضر]]{{ع}} علت [[قتل]] آن پسر را چنین بیان می‌کند: ترسیدم این پسر با [[کفر]] و [[طغیان]]، [[پدر]] و [[مادر]] خود را به [[گمراهی]] بکشاند و [[اغوا]] کند<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۳۴۸.</ref>. | * این [[آیه شریفه]] به قصه [[حضرت]] [[موسی و خضر]] {{ع}} اشاره دارد که در سفر خود به پسری رسیدند و [[خضر]] {{ع}} او را کشت و [[موسی]] {{ع}} به این عمل [[خضر]] {{ع}} [[اعتراض]] کرد. در پایان سفر [[خضر]] {{ع}} علت [[قتل]] آن پسر را چنین بیان می‌کند: ترسیدم این پسر با [[کفر]] و [[طغیان]]، [[پدر]] و [[مادر]] خود را به [[گمراهی]] بکشاند و [[اغوا]] کند<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۳۴۸.</ref>. | ||
*برخی [[آیه]] را این‌گونه ترجمه کرده‌اند که ترسیدیم این پسر [[والدین]] خود را به [[طغیان]] و [[کفر]] وا دارد<ref>قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، ص۳۰۲.</ref>، به واسطه تأثیر پذیری [[روحی]] و [[عاطفی]] که از او دارند. در [[قرآن کریم]] از [[اغوا]] و به‌گمراهی کشاندن به [[قهر]] و [[کراهت]] یا به سوی مکروهات و ضد ارزش‌ها، به شدت [[نهی]] شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۷۱-۷۲.</ref>. | * برخی [[آیه]] را این‌گونه ترجمه کرده‌اند که ترسیدیم این پسر [[والدین]] خود را به [[طغیان]] و [[کفر]] وا دارد<ref>قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، ص۳۰۲.</ref>، به واسطه تأثیر پذیری [[روحی]] و [[عاطفی]] که از او دارند. در [[قرآن کریم]] از [[اغوا]] و به‌گمراهی کشاندن به [[قهر]] و [[کراهت]] یا به سوی مکروهات و ضد ارزش‌ها، به شدت [[نهی]] شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۷۱-۷۲.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ارهاق است. ارهاق از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ارهاق در قرآن - ارهاق در حدیث - ارهاق در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- ارهاق: وادار کردن، رساندن[۱]. اصل آن "رهق" به معنای فراگرفتن شیء، شیء دیگر را[۲] یا پوشانده شدن به آنچه مکروه داشته می‌شود[۳] و به معنای سرکشی و ستم[۴]، ظلم و عیب است[۵].
- ﴿فَخَشِينَا أَنْ يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا﴾[۶].
- این آیه شریفه به قصه حضرت موسی و خضر (ع) اشاره دارد که در سفر خود به پسری رسیدند و خضر (ع) او را کشت و موسی (ع) به این عمل خضر (ع) اعتراض کرد. در پایان سفر خضر (ع) علت قتل آن پسر را چنین بیان می‌کند: ترسیدم این پسر با کفر و طغیان، پدر و مادر خود را به گمراهی بکشاند و اغوا کند[۷].
- برخی آیه را این‌گونه ترجمه کرده‌اند که ترسیدیم این پسر والدین خود را به طغیان و کفر وا دارد[۸]، به واسطه تأثیر پذیری روحی و عاطفی که از او دارند. در قرآن کریم از اغوا و به‌گمراهی کشاندن به قهر و کراهت یا به سوی مکروهات و ضد ارزش‌ها، به شدت نهی شده است[۹].
منابع
پانویس
- ↑ سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۲۹.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۵۱.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۴، ص۲۴۷.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۳۶۶.
- ↑ «ترسیدیم که آنان را به سرکشی و کفر وادارد» سوره کهف، آیه ۸۰.
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۳۴۸.
- ↑ قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، ص۳۰۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۷۱-۷۲.