ارهاق در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = ارهاق
| موضوع مرتبط = ارهاق
خط ۷: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
* [[ارهاق]]: وادار کردن، رساندن<ref>سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۲۹.</ref>. اصل آن "رهق" به معنای فراگرفتن شیء، شی‌ء دیگر را<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۵۱.</ref> یا پوشانده‌ شدن به آنچه [[مکروه]] داشته می‌شود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۴، ص۲۴۷.</ref> و به معنای [[سرکشی]] و [[ستم]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.</ref>، [[ظلم]] و [[عیب]] است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۳۶۶.</ref>.
* [[ارهاق]]: وادار کردن، رساندن<ref>سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۲۹.</ref>. اصل آن "رهق" به معنای فراگرفتن شیء، شی‌ء دیگر را<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۵۱.</ref> یا پوشانده‌ شدن به آنچه [[مکروه]] داشته می‌شود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۴، ص۲۴۷.</ref> و به معنای [[سرکشی]] و [[ستم]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.</ref>، [[ظلم]] و [[عیب]] است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۳۶۶.</ref>.  
*{{متن قرآن|فَخَشِينَا أَنْ يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا}}<ref>«ترسیدیم که آنان را به سرکشی و کفر وادارد» سوره کهف، آیه ۸۰.</ref>.
*{{متن قرآن|فَخَشِينَا أَنْ يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا}}<ref>«ترسیدیم که آنان را به سرکشی و کفر وادارد» سوره کهف، آیه ۸۰.</ref>.
*این [[آیه شریفه]] به قصه [[حضرت]] [[موسی و خضر]]{{ع}} اشاره دارد که در سفر خود به پسری رسیدند و [[خضر]]{{ع}} او را کشت و [[موسی]]{{ع}} به این عمل [[خضر]]{{ع}} [[اعتراض]] کرد. در پایان سفر [[خضر]]{{ع}} علت [[قتل]] آن پسر را چنین بیان می‌کند: ترسیدم این پسر با [[کفر]] و [[طغیان]]، [[پدر]] و [[مادر]] خود را به [[گمراهی]] بکشاند و [[اغوا]] کند<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۳۴۸.</ref>.
* این [[آیه شریفه]] به قصه [[حضرت]] [[موسی و خضر]] {{ع}} اشاره دارد که در سفر خود به پسری رسیدند و [[خضر]] {{ع}} او را کشت و [[موسی]] {{ع}} به این عمل [[خضر]] {{ع}} [[اعتراض]] کرد. در پایان سفر [[خضر]] {{ع}} علت [[قتل]] آن پسر را چنین بیان می‌کند: ترسیدم این پسر با [[کفر]] و [[طغیان]]، [[پدر]] و [[مادر]] خود را به [[گمراهی]] بکشاند و [[اغوا]] کند<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۳۴۸.</ref>.
*برخی [[آیه]] را این‌گونه ترجمه کرده‌اند که ترسیدیم این پسر [[والدین]] خود را به [[طغیان]] و [[کفر]] وا دارد<ref>قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، ص‌۳۰۲.</ref>، به واسطه تأثیر پذیری [[روحی]] و [[عاطفی]] که از او دارند. در [[قرآن کریم]] از [[اغوا]] و به‌گمراهی‌ کشاندن به [[قهر]] و [[کراهت]] یا به سوی مکروهات و ضد ارزش‌ها، به‌ شدت [[نهی]] شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۷۱-۷۲.</ref>.
* برخی [[آیه]] را این‌گونه ترجمه کرده‌اند که ترسیدیم این پسر [[والدین]] خود را به [[طغیان]] و [[کفر]] وا دارد<ref>قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، ص‌۳۰۲.</ref>، به واسطه تأثیر پذیری [[روحی]] و [[عاطفی]] که از او دارند. در [[قرآن کریم]] از [[اغوا]] و به‌گمراهی‌ کشاندن به [[قهر]] و [[کراهت]] یا به سوی مکروهات و ضد ارزش‌ها، به‌ شدت [[نهی]] شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۷۱-۷۲.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۱: خط ۲۰:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:ارهاق]]
[[رده:ارهاق]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۴

مقدمه

منابع

پانویس

  1. سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۲۹.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۵۱.
  3. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۴، ص۲۴۷.
  4. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.
  5. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۳۶۶.
  6. «ترسیدیم که آنان را به سرکشی و کفر وادارد» سوره کهف، آیه ۸۰.
  7. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۳۴۸.
  8. قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، ص‌۳۰۲.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۷۱-۷۲.