بشیر بن معبد اسلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[بشیر بن معبد اسلمی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[بشیر بن معبد اسلمی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۳۹.</ref> شرح حال او را در عنوان «صحابه‌ای که پیش از [[فتح مکه]] [[مسلمان]] شدند» آورده و وی را از [[اصحاب شجره]] شمرده است. [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۳، ص۳۴.</ref> و عده‌ای دیگر<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۹۹.</ref> نیز او را [[صحابی]] دانسته‌اند، و تصریح شده که او در [[بیعت رضوان]] حضور داشت<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۵.</ref>.
[[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۳۹.</ref> شرح حال او را در عنوان «صحابه‌ای که پیش از [[فتح مکه]] [[مسلمان]] شدند» آورده و وی را از [[اصحاب شجره]] شمرده است. [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۳، ص۳۴.</ref> و عده‌ای دیگر<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۹۹.</ref> نیز او را [[صحابی]] دانسته‌اند، و تصریح شده که او در [[بیعت رضوان]] حضور داشت<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۵.</ref>.


خط ۹: خط ۸:
او بعدها به [[کوفه]] رفت. از این رو، نویسندگان وی را در شمار [[کوفیان]] به شمار آورده‌اند <ref>بخاری، ج۲، ص۹۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۵.</ref>؛ همانگونه که از نواده وی در شمار [[محدثان]] کوفه یاد شده است<ref>خویی، ج۱۶، ص۱۳۵.</ref>.
او بعدها به [[کوفه]] رفت. از این رو، نویسندگان وی را در شمار [[کوفیان]] به شمار آورده‌اند <ref>بخاری، ج۲، ص۹۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۵.</ref>؛ همانگونه که از نواده وی در شمار [[محدثان]] کوفه یاد شده است<ref>خویی، ج۱۶، ص۱۳۵.</ref>.


در میان [[نوادگان]] وی، [[محمد بن بشر]] در منابع رجالی [[شیعه]] و [[سنی]] مشهور و شناخته شده است و در شرح حال بشیر، اغلب اشاره می‌شود که وی جد محمد بن بشر است<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۲۸۱.</ref>. [[طوسی]]<ref>طوسی، ص۲۷۸.</ref> نواده وی، محمد بن بشر را که در سال ۱۶۳ درگذشت، از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} دانسته است.
در میان [[نوادگان]] وی، [[محمد بن بشر]] در منابع رجالی [[شیعه]] و [[سنی]] مشهور و شناخته شده است و در شرح حال بشیر، اغلب اشاره می‌شود که وی جد محمد بن بشر است<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۲۸۱.</ref>. [[طوسی]]<ref>طوسی، ص۲۷۸.</ref> نواده وی، محمد بن بشر را که در سال ۱۶۳ درگذشت، از [[اصحاب امام صادق]] {{ع}} دانسته است.


سه [[حدیث]] و گزارش از بشیر در منابع به جای مانده است:
سه [[حدیث]] و گزارش از بشیر در منابع به جای مانده است:
#او از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل کرد که [[حضرت]] فرمود: «هر کس [[سیر]] خورد، با ما سخن نگوید»<ref>ابن سعد، ج۴، ص۳۲۰؛ ابن سلمه، ج۴، ص۲۳۷.</ref>. گونه دیگر [[روایت]] از همین [[راوی]]، خورنده سیر را از داخل شدن به [[مسجد]] منع کرده است<ref>طبرانی، ج۲، ص۴۱؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۹۹.</ref>.
# او از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل کرد که [[حضرت]] فرمود: «هر کس [[سیر]] خورد، با ما سخن نگوید»<ref>ابن سعد، ج۴، ص۳۲۰؛ ابن سلمه، ج۴، ص۲۳۷.</ref>. گونه دیگر [[روایت]] از همین [[راوی]]، خورنده سیر را از داخل شدن به [[مسجد]] منع کرده است<ref>طبرانی، ج۲، ص۴۱؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۹۹.</ref>.
#روایت دیگر وی، درباره تلاش رسول خدا{{صل}} برای خریدن [[چاه]] رومه و در نهایت [[اقدام]] [[عثمان]] برای خرید آن است<ref>ابن عساکر، ج۳۹، ص۷۱؛ یاقوت حموی، ج۱، ص۲۲۹؛ شامی، ج۱۱، ص۲۸۰.</ref>.
# روایت دیگر وی، درباره تلاش رسول خدا {{صل}} برای خریدن [[چاه]] رومه و در نهایت [[اقدام]] [[عثمان]] برای خرید آن است<ref>ابن عساکر، ج۳۹، ص۷۱؛ یاقوت حموی، ج۱، ص۲۲۹؛ شامی، ج۱۱، ص۲۸۰.</ref>.
#یکی از دهقان‌ها، أُشنان (گیاهی که با آن [[لباس]] و دست شویند) برای [[وضو]] گرفتن وی آورد. بشیر، اُشنان را با دست راست گرفت. دهقان گرفتن با دست راست را [[ناپسند]] دانست، ولی بشیر گفت: ما چیزهای خیر و [[پسندیده]] را با دست راستمان می‌گیریم<ref>بخاری، ج۱، ص۴۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۵.</ref>. فرزندش [[بِشر بن بشیر]] راری [[روایت]] اوست<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۵۴.</ref><ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشیر بن معبد اسلمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۵۳.</ref>
# یکی از دهقان‌ها، أُشنان (گیاهی که با آن [[لباس]] و دست شویند) برای [[وضو]] گرفتن وی آورد. بشیر، اُشنان را با دست راست گرفت. دهقان گرفتن با دست راست را [[ناپسند]] دانست، ولی بشیر گفت: ما چیزهای خیر و [[پسندیده]] را با دست راستمان می‌گیریم<ref>بخاری، ج۱، ص۴۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۵.</ref>. فرزندش [[بِشر بن بشیر]] راری [[روایت]] اوست<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۵۴.</ref><ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشیر بن معبد اسلمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۵۳.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۲۹: خط ۲۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۳

مقدمه

ابن سعد[۱] شرح حال او را در عنوان «صحابه‌ای که پیش از فتح مکه مسلمان شدند» آورده و وی را از اصحاب شجره شمرده است. ابن حبان[۲] و عده‌ای دیگر[۳] نیز او را صحابی دانسته‌اند، و تصریح شده که او در بیعت رضوان حضور داشت[۴].

ابن حبان[۵] «بشیر اسلمی» را فردی غیر از «بشیر بن معبد اسلمی» دانسته، که این تفکیک مبنایی ندارد و صحیح به نظر نمی‌رسد؛ چنان که ابن حجر[۶] آن را موهوم دانسته است.

او بعدها به کوفه رفت. از این رو، نویسندگان وی را در شمار کوفیان به شمار آورده‌اند [۷]؛ همانگونه که از نواده وی در شمار محدثان کوفه یاد شده است[۸].

در میان نوادگان وی، محمد بن بشر در منابع رجالی شیعه و سنی مشهور و شناخته شده است و در شرح حال بشیر، اغلب اشاره می‌شود که وی جد محمد بن بشر است[۹]. طوسی[۱۰] نواده وی، محمد بن بشر را که در سال ۱۶۳ درگذشت، از اصحاب امام صادق (ع) دانسته است.

سه حدیث و گزارش از بشیر در منابع به جای مانده است:

  1. او از رسول خدا (ص) نقل کرد که حضرت فرمود: «هر کس سیر خورد، با ما سخن نگوید»[۱۱]. گونه دیگر روایت از همین راوی، خورنده سیر را از داخل شدن به مسجد منع کرده است[۱۲].
  2. روایت دیگر وی، درباره تلاش رسول خدا (ص) برای خریدن چاه رومه و در نهایت اقدام عثمان برای خرید آن است[۱۳].
  3. یکی از دهقان‌ها، أُشنان (گیاهی که با آن لباس و دست شویند) برای وضو گرفتن وی آورد. بشیر، اُشنان را با دست راست گرفت. دهقان گرفتن با دست راست را ناپسند دانست، ولی بشیر گفت: ما چیزهای خیر و پسندیده را با دست راستمان می‌گیریم[۱۴]. فرزندش بِشر بن بشیر راری روایت اوست[۱۵][۱۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن سعد، ج۴، ص۲۳۹.
  2. ابن حبان، ج۳، ص۳۴.
  3. ابونعیم، ج۱، ص۳۹۹.
  4. ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۵.
  5. ابن حبان، ج۳، ص۳۴.
  6. ابن حجر، ج۱، ص۴۴۵.
  7. بخاری، ج۲، ص۹۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۵.
  8. خویی، ج۱۶، ص۱۳۵.
  9. ابن ماکولا، ج۱، ص۲۸۱.
  10. طوسی، ص۲۷۸.
  11. ابن سعد، ج۴، ص۳۲۰؛ ابن سلمه، ج۴، ص۲۳۷.
  12. طبرانی، ج۲، ص۴۱؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۹۹.
  13. ابن عساکر، ج۳۹، ص۷۱؛ یاقوت حموی، ج۱، ص۲۲۹؛ شامی، ج۱۱، ص۲۸۰.
  14. بخاری، ج۱، ص۴۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۵.
  15. ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۵۴.
  16. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «بشیر بن معبد اسلمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۵۳.