جحد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[جحد در قرآن]] - [[جحد در حدیث]] - [[جحد در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = جحد (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
* [[انکار]] کردن با [[علم]] به [[حقانیت]]، نفیِ [[یقین]] [[قلبی]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۷.</ref>، در مقابل [[اقرار]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۷۲.</ref>. در اصل به معنای قلّت خیر<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۴۲۵.</ref>. | |||
==مقدمه== | |||
*[[انکار]] کردن با [[علم]] به [[حقانیت]]، نفیِ [[یقین]] [[قلبی]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۷.</ref>، در مقابل [[اقرار]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۷۲.</ref>. در اصل به معنای قلّت خیر<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۴۲۵.</ref>. | |||
*{{متن قرآن|وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا}}<ref>«و از سر ستم و گردنکشی، با آنکه در دل باور داشتند آن را انکار کردند» سوره نمل، آیه ۱۴.</ref>. | *{{متن قرآن|وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا}}<ref>«و از سر ستم و گردنکشی، با آنکه در دل باور داشتند آن را انکار کردند» سوره نمل، آیه ۱۴.</ref>. | ||
*[[انکار]] به معنای به رسمیت نشناختن در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] از راهبردهای مبارزاتی به شمار می‌آید. [[مشرکان]] [[مکه]] این [[سیاست]] را در عصر تنزیل در برابر [[دعوت پیامبر]]{{صل}} و [[رسالت]] آن [[حضرت]] در پیش گرفتند. | * [[انکار]] به معنای به رسمیت نشناختن در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] از راهبردهای مبارزاتی به شمار می‌آید. [[مشرکان]] [[مکه]] این [[سیاست]] را در عصر تنزیل در برابر [[دعوت پیامبر]] {{صل}} و [[رسالت]] آن [[حضرت]] در پیش گرفتند. | ||
*امروزه به رسمیت نشناختن برخی کشورها (مانند رسمیت نشناختن [[اسرائیل]] از سوی [[جمهوری اسلامی]] و برخی کشورها و [[احزاب]] [[اسلامی]]) و فرقه‌های [[دینی]] (مانند [[بهائیت]] در [[ایران]]) از راهبردهای مهم در عرصه [[سیاست]] داخلی و خارجی کشورهاست<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۷-۲۰۸.</ref>. | * امروزه به رسمیت نشناختن برخی کشورها (مانند رسمیت نشناختن [[اسرائیل]] از سوی [[جمهوری اسلامی]] و برخی کشورها و [[احزاب]] [[اسلامی]]) و فرقه‌های [[دینی]] (مانند [[بهائیت]] در [[ایران]]) از راهبردهای مهم در عرصه [[سیاست]] داخلی و خارجی کشورهاست<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۷-۲۰۸.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده: جحد]] | [[رده: جحد]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۰
جحد از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جحد در قرآن - جحد در حدیث - جحد در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- انکار کردن با علم به حقانیت، نفیِ یقین قلبی[۱]، در مقابل اقرار[۲]. در اصل به معنای قلّت خیر[۳].
وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا
[۴].- انکار به معنای به رسمیت نشناختن در فرهنگ سیاسی از راهبردهای مبارزاتی به شمار می‌آید. مشرکان مکه این سیاست را در عصر تنزیل در برابر دعوت پیامبر (ص) و رسالت آن حضرت در پیش گرفتند.
- امروزه به رسمیت نشناختن برخی کشورها (مانند رسمیت نشناختن اسرائیل از سوی جمهوری اسلامی و برخی کشورها و احزاب اسلامی) و فرقه‌های دینی (مانند بهائیت در ایران) از راهبردهای مهم در عرصه سیاست داخلی و خارجی کشورهاست[۵].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۷.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۷۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۴۲۵.
- ↑ «و از سر ستم و گردنکشی، با آنکه در دل باور داشتند آن را انکار کردند» سوره نمل، آیه ۱۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۷-۲۰۸.