حارث بن ابی‌هاله: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
وی فرزند [[هند بن زراة بن نباش بن عدی]]<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.</ref>، از تیره [[بنی جردة بن أسید]]، از [[قبیله]] [[بنی تمیم]] است<ref>ابن سلام، کتاب النسب، ص۲۳۸؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.</ref> و [[ابوهاله]] نام هند است<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.</ref>. [[حارث]] [[برادر]] [[هند بن ابی‌هاله]] [[ربیب رسول خدا]]{{صل}} (پسر [[زن]] از شوهر دیگر) است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۹۶.</ref>، وی پسر [[خواهر]] [[حضرت خدیجه]]{{ع}} بود<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ج۲، ص۱۲۵.</ref>. گفته شده وی نخستین فردی بود که در [[راه خدا]] در [[رکن یمانی]] کشته شد<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.</ref> و اینکه او را نخستین [[شهید]] دانسته‌اند درست نیست چون نخستین شهید را [[مادر]] [[عمار یاسر]] گفته‌اند<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ج۳، ص۱۰۰.</ref>. [[قاتل]] وی به دست پسر عمویش [[صفوان بن صفوان نباش]] به [[هلاکت]] رسید<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.</ref>. به نقل از [[عسکری]] در کتاب الاوائل زمانی که [[خداوند]] به رسول خدا{{صل}} [[امر]] کرد دعوتش را آشکار کند، آن [[حضرت]] در [[مسجد الحرام]] ایستاد و فرمود: {{متن حدیث |قولوا لَا اله الَّا اللَّهِ تُفْلِحُوا }}؛ و [[مردم]] ([[مشرکان مکه]]) با ایشان [[مخالفت]] کردند. یا درباره [[شهادت]] او گفته‌اند که نخستین فریاد کننده سخن رسول خدا{{صل}} از خانواده آن حضرت، حارث بود که مشرکان او را در راه گرفتند و آن قدر به او زدند تا کشته شد؛ <ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۹۶.</ref>. برخی در اصل این [[روایت]] خدشه کرده، گفته‌اند: [[حضرت خدیجه]]{{ع}} قبل از [[ازدواج با رسول خدا]] [[فرزندی]] نداشته است<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ج۲، ص۱۲۴.</ref>. به هنگام خروج از [[مکه]] [[عثمان بن مظعون]] گوید که نخستین سفارش رسول خدا{{صل}} به ما، [[احترام]] و [[تجلیل]] از محل کشته شدن حارث بن ابی‌هاله<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ج۹، ص۹۱.</ref> بود. از [[نسل]] او [[علی بن محمد بن عبدالله بن محمد]] معروف به خدیجی [[راوی]] [[فاسد]] المذهب است که کتاب نوادر و کتاب [[خدیجه]] و عقبها و ازدواجها را نوشته است<ref>نجاشی، رجال، ص۲۶۶.</ref>.<ref>[[حسین مرادی نسب|مرادی نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «حارث بن ابی‌هاله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۴۷.</ref> | وی فرزند [[هند بن زراة بن نباش بن عدی]]<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.</ref>، از تیره [[بنی جردة بن أسید]]، از [[قبیله]] [[بنی تمیم]] است<ref>ابن سلام، کتاب النسب، ص۲۳۸؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.</ref> و [[ابوهاله]] نام هند است<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.</ref>. [[حارث]] [[برادر]] [[هند بن ابی‌هاله]] [[ربیب رسول خدا]] {{صل}} (پسر [[زن]] از شوهر دیگر) است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۹۶.</ref>، وی پسر [[خواهر]] [[حضرت خدیجه]] {{ع}} بود<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ج۲، ص۱۲۵.</ref>. گفته شده وی نخستین فردی بود که در [[راه خدا]] در [[رکن یمانی]] کشته شد<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.</ref> و اینکه او را نخستین [[شهید]] دانسته‌اند درست نیست چون نخستین شهید را [[مادر]] [[عمار یاسر]] گفته‌اند<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ج۳، ص۱۰۰.</ref>. [[قاتل]] وی به دست پسر عمویش [[صفوان بن صفوان نباش]] به [[هلاکت]] رسید<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.</ref>. به نقل از [[عسکری]] در کتاب الاوائل زمانی که [[خداوند]] به رسول خدا {{صل}} [[امر]] کرد دعوتش را آشکار کند، آن [[حضرت]] در [[مسجد الحرام]] ایستاد و فرمود: {{متن حدیث |قولوا لَا اله الَّا اللَّهِ تُفْلِحُوا }}؛ و [[مردم]] ([[مشرکان مکه]]) با ایشان [[مخالفت]] کردند. یا درباره [[شهادت]] او گفته‌اند که نخستین فریاد کننده سخن رسول خدا {{صل}} از خانواده آن حضرت، حارث بود که مشرکان او را در راه گرفتند و آن قدر به او زدند تا کشته شد؛ <ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۹۶.</ref>. برخی در اصل این [[روایت]] خدشه کرده، گفته‌اند: [[حضرت خدیجه]] {{ع}} قبل از [[ازدواج با رسول خدا]] [[فرزندی]] نداشته است<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ج۲، ص۱۲۴.</ref>. به هنگام خروج از [[مکه]] [[عثمان بن مظعون]] گوید که نخستین سفارش رسول خدا {{صل}} به ما، [[احترام]] و [[تجلیل]] از محل کشته شدن حارث بن ابی‌هاله<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ج۹، ص۹۱.</ref> بود. از [[نسل]] او [[علی بن محمد بن عبدالله بن محمد]] معروف به خدیجی [[راوی]] [[فاسد]] المذهب است که کتاب نوادر و کتاب [[خدیجه]] و عقبها و ازدواجها را نوشته است<ref>نجاشی، رجال، ص۲۶۶.</ref>.<ref>[[حسین مرادی نسب|مرادی نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «حارث بن ابی‌هاله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۴۷.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۹
آشنایی اجمالی
وی فرزند هند بن زراة بن نباش بن عدی[۱]، از تیره بنی جردة بن أسید، از قبیله بنی تمیم است[۲] و ابوهاله نام هند است[۳]. حارث برادر هند بن ابی‌هاله ربیب رسول خدا (ص) (پسر زن از شوهر دیگر) است[۴]، وی پسر خواهر حضرت خدیجه (ع) بود[۵]. گفته شده وی نخستین فردی بود که در راه خدا در رکن یمانی کشته شد[۶] و اینکه او را نخستین شهید دانسته‌اند درست نیست چون نخستین شهید را مادر عمار یاسر گفته‌اند[۷]. قاتل وی به دست پسر عمویش صفوان بن صفوان نباش به هلاکت رسید[۸]. به نقل از عسکری در کتاب الاوائل زمانی که خداوند به رسول خدا (ص) امر کرد دعوتش را آشکار کند، آن حضرت در مسجد الحرام ایستاد و فرمود: «قولوا لَا اله الَّا اللَّهِ تُفْلِحُوا »؛ و مردم (مشرکان مکه) با ایشان مخالفت کردند. یا درباره شهادت او گفته‌اند که نخستین فریاد کننده سخن رسول خدا (ص) از خانواده آن حضرت، حارث بود که مشرکان او را در راه گرفتند و آن قدر به او زدند تا کشته شد؛ [۹]. برخی در اصل این روایت خدشه کرده، گفته‌اند: حضرت خدیجه (ع) قبل از ازدواج با رسول خدا فرزندی نداشته است[۱۰]. به هنگام خروج از مکه عثمان بن مظعون گوید که نخستین سفارش رسول خدا (ص) به ما، احترام و تجلیل از محل کشته شدن حارث بن ابی‌هاله[۱۱] بود. از نسل او علی بن محمد بن عبدالله بن محمد معروف به خدیجی راوی فاسد المذهب است که کتاب نوادر و کتاب خدیجه و عقبها و ازدواجها را نوشته است[۱۲].[۱۳]
جستارهای وابسته
- هند بن زراة بن نباش بن عدی (پدر)
- بنی جردة بن أسید (قبیله)
- بنی تمیم (قبیله)
- صفوان بن صفوان نباش (عموزاده)
منابع
پانویس
- ↑ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.
- ↑ ابن سلام، کتاب النسب، ص۲۳۸؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.
- ↑ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۹۶.
- ↑ عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ج۲، ص۱۲۵.
- ↑ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.
- ↑ عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ج۳، ص۱۰۰.
- ↑ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۱۰.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۹۶.
- ↑ عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ج۲، ص۱۲۴.
- ↑ مقریزی، إمتاع الأسماع، ج۹، ص۹۱.
- ↑ نجاشی، رجال، ص۲۶۶.
- ↑ مرادی نسب، حسین، مقاله «حارث بن ابی‌هاله»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۴۷.