خرب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[خرب در قرآن]] - [[خرب در حدیث]] - [[خرب در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = خرب (پرسش)}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ خرب در قرآن]] - [[خرب در حدیث]] - [[خرب در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[خرب (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 
==مقدمه==
انهدام و هَدم، ویرانی و درهم‌ شکستن بناها<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۷۰.</ref>، ضد [[عمران]] و عمارت<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۷۷؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۳۴۷.</ref>.
انهدام و هَدم، ویرانی و درهم‌ شکستن بناها<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۷۰.</ref>، ضد [[عمران]] و عمارت<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۷۷؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۳۴۷.</ref>.


خط ۱۵: خط ۱۰:
کاربرد این کلمه در مورد [[مساجد]]، به معنای انهدام آن، ایجاد خلل در آن، ایجاد [[فساد]] و بی‌نظمی در آن و [[تضعیف]] و سُست‌ کردن برنامه‌های آن است: {{متن قرآن|مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا}}<ref>«و ستمکارتر از کسی که نمی‌گذارد نام خداوند در مسجدهای او برده شود و در ویرانی آنها می‌کوشد» سوره بقره، آیه ۱۱۴.</ref>.<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۳.</ref>
کاربرد این کلمه در مورد [[مساجد]]، به معنای انهدام آن، ایجاد خلل در آن، ایجاد [[فساد]] و بی‌نظمی در آن و [[تضعیف]] و سُست‌ کردن برنامه‌های آن است: {{متن قرآن|مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا}}<ref>«و ستمکارتر از کسی که نمی‌گذارد نام خداوند در مسجدهای او برده شود و در ویرانی آنها می‌کوشد» سوره بقره، آیه ۱۱۴.</ref>.<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۳.</ref>


[[سیاست]] زمین‌های سوخته به معنای [[تخریب]] همه بناها و [[سوزاندن]] همه امکانات مادی و تدارکاتی، مفهومی است که از [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ}}<ref>«به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.</ref> قابل استخراج است. [[شأن نزول]] [[آیه شریفه]] در مورد [[یهودیان بنی‌نضیر]] بود که [[پیمان]] و معاهده‌ای با [[پیامبر اکرم]]{{صل}} داشتند و [[نقض پیمان]] کردند و قصد [[ترور]] [[رسول اکرم]]{{صل}} را داشتند. [[خداوند متعال]] خبر این [[توطئه]] را به رسولش داد و به واسطه این [[نقض عهد]]، آنان از اطراف [[مدینه]] [[تبعید]] شدند، امّا هنگام ترک قلعه‌ها و دیارشان، خانه‌هایشان را [[تخریب]] می‌کردند تا به دست [[مؤمنان]] نیفتد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۵۱-۲۵۲.</ref>.
[[سیاست]] زمین‌های سوخته به معنای [[تخریب]] همه بناها و [[سوزاندن]] همه امکانات مادی و تدارکاتی، مفهومی است که از [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ}}<ref>«به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.</ref> قابل استخراج است. [[شأن نزول]] [[آیه شریفه]] در مورد [[یهودیان بنی‌نضیر]] بود که [[پیمان]] و معاهده‌ای با [[پیامبر اکرم]] {{صل}} داشتند و [[نقض پیمان]] کردند و قصد [[ترور]] [[رسول اکرم]] {{صل}} را داشتند. [[خداوند متعال]] خبر این [[توطئه]] را به رسولش داد و به واسطه این [[نقض عهد]]، آنان از اطراف [[مدینه]] [[تبعید]] شدند، امّا هنگام ترک قلعه‌ها و دیارشان، خانه‌هایشان را [[تخریب]] می‌کردند تا به دست [[مؤمنان]] نیفتد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۵۱-۲۵۲.</ref>.


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده: خرب]]
[[رده: خرب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۳

مقدمه

انهدام و هَدم، ویرانی و درهم‌ شکستن بناها[۱]، ضد عمران و عمارت[۲].

يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ[۳].

ویرانی و تخریب به قصد اضرار و براندازی، سیاستی خصمانه است که در موضوعات و موارد مختلف در معانی متفاوتی به کار می‌رود. تخریب بیوت به معنای انهدام بنا و درهم ‌شکستن اساس ساختمان است: يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ[۴].

کاربرد این کلمه در مورد مساجد، به معنای انهدام آن، ایجاد خلل در آن، ایجاد فساد و بی‌نظمی در آن و تضعیف و سُست‌ کردن برنامه‌های آن است: مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا[۵].[۶]

سیاست زمین‌های سوخته به معنای تخریب همه بناها و سوزاندن همه امکانات مادی و تدارکاتی، مفهومی است که از آیه شریفه يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ[۷] قابل استخراج است. شأن نزول آیه شریفه در مورد یهودیان بنی‌نضیر بود که پیمان و معاهده‌ای با پیامبر اکرم (ص) داشتند و نقض پیمان کردند و قصد ترور رسول اکرم (ص) را داشتند. خداوند متعال خبر این توطئه را به رسولش داد و به واسطه این نقض عهد، آنان از اطراف مدینه تبعید شدند، امّا هنگام ترک قلعه‌ها و دیارشان، خانه‌هایشان را تخریب می‌کردند تا به دست مؤمنان نیفتد[۸].[۹].

منابع

پانویس

  1. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۷۰.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۷۷؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۳۴۷.
  3. «به دست خویش و به دست مؤمنان خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.
  4. «به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.
  5. «و ستمکارتر از کسی که نمی‌گذارد نام خداوند در مسجدهای او برده شود و در ویرانی آنها می‌کوشد» سوره بقره، آیه ۱۱۴.
  6. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۳.
  7. «به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.
  8. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۵۱-۲۵۲.