عصبه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = عصبه | |||
| عنوان مدخل = [[عصبه]] | |||
| مداخل مرتبط = [[عصبه در قرآن]] - [[عصبه در حدیث]] - [[عصبه در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = عصبه (پرسش) | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
[[جماعت]] [[متعصب]] و متعاضد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۸.</ref>، جمعیت مرتبط و [[متحد]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۸، ص۱۴۵.</ref> و جماعتی بین ده تا [[چهل]] نفر <ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۰۵.</ref>. | [[جماعت]] [[متعصب]] و متعاضد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۸.</ref>، جمعیت مرتبط و [[متحد]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۸، ص۱۴۵.</ref> و جماعتی بین ده تا [[چهل]] نفر <ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۰۵.</ref>. | ||
{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ}}<ref>«کسانی که [به یکی از همسران پیامبر] آن دروغ | {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ}}<ref>«کسانی که [به یکی از همسران پیامبر] آن دروغ را (وارد) آوردند دسته‌ای از شمایند» سوره نور، آیه ۱۱.</ref>. | ||
[[همبستگی]] و [[وحدت]] در {{متن قرآن|عُصْبَةٌ}} بسیار شدید است و در [[قرآن کریم]] [[برادران حضرت یوسف]]{{ع}} به گروه خود {{متن قرآن|عُصْبَةٌ}} گفتند: {{متن قرآن|قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَخَاسِرُونَ}}<ref>«گفتند: اگر گرگ او را بخورد با آنکه ما گروهی توانمندیم در آن صورت ما (ناسودمند و) زیانکاریم» سوره یوسف، آیه ۱۴.</ref>. | [[همبستگی]] و [[وحدت]] در {{متن قرآن|عُصْبَةٌ}} بسیار شدید است و در [[قرآن کریم]] [[برادران حضرت یوسف]] {{ع}} به گروه خود {{متن قرآن|عُصْبَةٌ}} گفتند: {{متن قرآن|قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَخَاسِرُونَ}}<ref>«گفتند: اگر گرگ او را بخورد با آنکه ما گروهی توانمندیم در آن صورت ما (ناسودمند و) زیانکاریم» سوره یوسف، آیه ۱۴.</ref>. | ||
{{متن قرآن|عُصْبَةٌ}} از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای اشاره به جمعیت‌ها و گروه‌های [[انسانی]] وارد شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۱۶-۴۱۷.</ref> | {{متن قرآن|عُصْبَةٌ}} از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای اشاره به جمعیت‌ها و گروه‌های [[انسانی]] وارد شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۱۶-۴۱۷.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده:عصبه]] | [[رده:عصبه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عصبه است. عصبه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عصبه در قرآن - عصبه در حدیث - عصبه در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
جماعت متعصب و متعاضد[۱]، جمعیت مرتبط و متحد[۲] و جماعتی بین ده تا چهل نفر [۳].
إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ
[۴].
همبستگی و وحدت در عُصْبَةٌ بسیار شدید است و در قرآن کریم برادران حضرت یوسف (ع) به گروه خود عُصْبَةٌ گفتند: قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَخَاسِرُونَ[۵].
عُصْبَةٌ از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای اشاره به جمعیت‌ها و گروه‌های انسانی وارد شده است[۶]
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۸.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۸، ص۱۴۵.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۰۵.
- ↑ «کسانی که [به یکی از همسران پیامبر] آن دروغ را (وارد) آوردند دسته‌ای از شمایند» سوره نور، آیه ۱۱.
- ↑ «گفتند: اگر گرگ او را بخورد با آنکه ما گروهی توانمندیم در آن صورت ما (ناسودمند و) زیانکاریم» سوره یوسف، آیه ۱۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۱۶-۴۱۷.