عصبه
عصبه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عصبه در قرآن - عصبه در حدیث - عصبه در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
جماعت متعصب و متعاضد[۱]، جمعیت مرتبط و متحد[۲] و جماعتی بین ده تا چهل نفر [۳].
إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ
[۴].
همبستگی و وحدت در عُصْبَةٌ بسیار شدید است و در قرآن کریم برادران حضرت یوسف (ع) به گروه خود عُصْبَةٌ گفتند: قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَخَاسِرُونَ[۵].
عُصْبَةٌ از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای اشاره به جمعیت‌ها و گروه‌های انسانی وارد شده است[۶]
العُصبَه
از منازل بنی جَحجَبی است در غرب مسجد قباء.[۷] عصبه را همچنین قلعه‌ای گفته‌اند در عربستان.[۸] این مکان، زمین زراعی‌ای بود که تا همین اواخر، بین مردم معروف و شناخته شده بود.[۹]
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۸.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۸، ص۱۴۵.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۶۰۵.
- ↑ «کسانی که [به یکی از همسران پیامبر] آن دروغ را (وارد) آوردند دسته‌ای از شمایند» سوره نور، آیه ۱۱.
- ↑ «گفتند: اگر گرگ او را بخورد با آنکه ما گروهی توانمندیم در آن صورت ما (ناسودمند و) زیانکاریم» سوره یوسف، آیه ۱۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۱۶-۴۱۷.
- ↑ سمهودی، وفاء الوفاء، ج۲، ص۳۴۶.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۲۸.
- ↑ بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۱۰.