فقر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[حاجت]]، ضعفِ موجب احتیاج، در مقابل [[غنا]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۱۵۰.</ref>. [[فقیر]] به معنای حاجتمند، [[تنگدست]]، [[تهی‌دست]] و بینوا<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۷.</ref>.
[[حاجت]]، ضعفِ موجب احتیاج، در مقابل [[غنا]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۱۵۰.</ref>. [[فقیر]] به معنای حاجتمند، [[تنگدست]]، [[تهی‌دست]] و بینوا<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۷.</ref>.


خط ۱۳: خط ۱۳:
[[فقر]] در دو جنبه [[معنوی]] و مادی در [[قرآن کریم]] وارد شده است:
[[فقر]] در دو جنبه [[معنوی]] و مادی در [[قرآن کریم]] وارد شده است:
# [[فقر معنوی]] (ذاتی): {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ}}<ref>«ای مردم! شما نیازمندان درگاه خداوند هستید و خداوند است که بی‌نیاز ستوده است» سوره فاطر، آیه ۱۵.</ref>؛
# [[فقر معنوی]] (ذاتی): {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ}}<ref>«ای مردم! شما نیازمندان درگاه خداوند هستید و خداوند است که بی‌نیاز ستوده است» سوره فاطر، آیه ۱۵.</ref>؛
#فقر مادی: {{متن قرآن|إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ}}<ref>«زکات، تنها از آن تهیدستان و بیچارگان» سوره توبه، آیه ۶۰.</ref><ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۱۹.</ref>.
# فقر مادی: {{متن قرآن|إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ}}<ref>«زکات، تنها از آن تهیدستان و بیچارگان» سوره توبه، آیه ۶۰.</ref><ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۱۹.</ref>.


[[فقرا]] از اقشار آسیب‌پذیر [[اجتماعی]] هستند که در زیر بار تأمین [[خانواده]] پشت [[خم]] کرده‌اند و [[مردم]] با [[صدقه دادن]] و [[انفاق]] و [[دولت اسلامی]] با صرف مالیات‌هایی همچون [[زکات]]، [[خمس]]، [[فی‌ء]] و... [[وظیفه]] تأمین آنها را بر عهده دارند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۸.</ref>
[[فقرا]] از اقشار آسیب‌پذیر [[اجتماعی]] هستند که در زیر بار تأمین [[خانواده]] پشت [[خم]] کرده‌اند و [[مردم]] با [[صدقه دادن]] و [[انفاق]] و [[دولت اسلامی]] با صرف مالیات‌هایی همچون [[زکات]]، [[خمس]]، [[فی‌ء]] و... [[وظیفه]] تأمین آنها را بر عهده دارند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۸.</ref>

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۵

مقدمه

حاجت، ضعفِ موجب احتیاج، در مقابل غنا[۱]. فقیر به معنای حاجتمند، تنگدست، تهی‌دست و بینوا[۲].

﴿لِلْفُقَرَاءِ الْمُهَاجِرِينَ الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ[۳].

فقر در دو جنبه معنوی و مادی در قرآن کریم وارد شده است:

  1. فقر معنوی (ذاتی): ﴿يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ[۴]؛
  2. فقر مادی: ﴿إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ[۵][۶].

فقرا از اقشار آسیب‌پذیر اجتماعی هستند که در زیر بار تأمین خانواده پشت خم کرده‌اند و مردم با صدقه دادن و انفاق و دولت اسلامی با صرف مالیات‌هایی همچون زکات، خمس، فی‌ء و... وظیفه تأمین آنها را بر عهده دارند.[۷]

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۱۵۰.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۷.
  3. «(بخشی از این غنیمت‌ها) برای مستمندان مهاجری است که از خانه‌ها و دارایی‌های خود، رانده شده‌اند» سوره حشر، آیه ۸.
  4. «ای مردم! شما نیازمندان درگاه خداوند هستید و خداوند است که بی‌نیاز ستوده است» سوره فاطر، آیه ۱۵.
  5. «زکات، تنها از آن تهیدستان و بیچارگان» سوره توبه، آیه ۶۰.
  6. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۱۹.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۴۸.