معین البکاء: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
== مقدمه ==
==مقدمه==
تعزیه‌گردان، کسی که [[تعزیه]] را اداره می‌کند. "معمولاً به کارگردان و مدیر [[تعزیه]] "معین البکاء" می‌گفتند و میان [[مردم]] به تعزیه‌گردان معروف بود. معین البکاء که در کار خود ورزیدگی داشت، نقش هر یک از شبیه‌خوان‌ها را برای هر مجلس [[تعزیه]] [[تعیین]] می‌کرد و اشعاری که باید در آن مجلس بخوانند، در ورقه‌ای که به آن "[[فرد]]" یا "نسخه" می‌گفتند، به آنها می‌داد..."<ref>موسیقی مذهبی ایران، ص۳۷.</ref>. از لقب‌های دیگر او شبیه‌گردان، [[میر]] عزا، [[میر]] [[غم]] و ناظم البکاء بود. به نوشتۀ لغت‌نامه دهخدا، "[[لباس]] اشخاص را برای نقش‌های مختلف او [[تعیین]] می‌کرد، ترتیبات مقدماتی یا به عبارت اروپایی "[[میزان]] سن" هم از [[وظایف]] او بود. در اواخر قاجاریه این [[کارها]] را شربت‌دار باشی که یکی از اعضای دار النظاره (خوانسالاری) و به [[لقب]] معین البکاء هم سرافراز بود اداره می‌نمود"<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۶۳.</ref>.
تعزیه‌گردان، کسی که [[تعزیه]] را اداره می‌کند. "معمولاً به کارگردان و مدیر [[تعزیه]] "معین البکاء" می‌گفتند و میان [[مردم]] به تعزیه‌گردان معروف بود. معین البکاء که در کار خود ورزیدگی داشت، نقش هر یک از شبیه‌خوان‌ها را برای هر مجلس [[تعزیه]] [[تعیین]] می‌کرد و اشعاری که باید در آن مجلس بخوانند، در ورقه‌ای که به آن "[[فرد]]" یا "نسخه" می‌گفتند، به آنها می‌داد..."<ref>موسیقی مذهبی ایران، ص۳۷.</ref>. از لقب‌های دیگر او شبیه‌گردان، [[میر]] عزا، [[میر]] [[غم]] و ناظم البکاء بود. به نوشتۀ لغت‌نامه دهخدا، "[[لباس]] اشخاص را برای نقش‌های مختلف او [[تعیین]] می‌کرد، ترتیبات مقدماتی یا به عبارت اروپایی "[[میزان]] سن" هم از [[وظایف]] او بود. در اواخر قاجاریه این [[کارها]] را شربت‌دار باشی که یکی از اعضای دار النظاره (خوانسالاری) و به [[لقب]] معین البکاء هم سرافراز بود اداره می‌نمود"<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۶۳.</ref>.



نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۱

مقدمه

تعزیه‌گردان، کسی که تعزیه را اداره می‌کند. "معمولاً به کارگردان و مدیر تعزیه "معین البکاء" می‌گفتند و میان مردم به تعزیه‌گردان معروف بود. معین البکاء که در کار خود ورزیدگی داشت، نقش هر یک از شبیه‌خوان‌ها را برای هر مجلس تعزیه تعیین می‌کرد و اشعاری که باید در آن مجلس بخوانند، در ورقه‌ای که به آن "فرد" یا "نسخه" می‌گفتند، به آنها می‌داد..."[۱]. از لقب‌های دیگر او شبیه‌گردان، میر عزا، میر غم و ناظم البکاء بود. به نوشتۀ لغت‌نامه دهخدا، "لباس اشخاص را برای نقش‌های مختلف او تعیین می‌کرد، ترتیبات مقدماتی یا به عبارت اروپایی "میزان سن" هم از وظایف او بود. در اواخر قاجاریه این کارها را شربت‌دار باشی که یکی از اعضای دار النظاره (خوانسالاری) و به لقب معین البکاء هم سرافراز بود اداره می‌نمود"[۲].

منابع

پانویس

  1. موسیقی مذهبی ایران، ص۳۷.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۶۳.