نظریه دعوت در تعیین امام: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[راه تعیین امام]]''' است</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[راه تعیین امام]]''' است</div> | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*این شیوه برای [[تعیین امام]] و [[خلیفه رسول خدا]]{{صل}} به وسیله [[زیدیه]] [[ابداع]] و اختراع شده است. آنان بعد از [[امامت]] [[حضرت سجاد]]{{ع}} بر این [[رأی]] قرار گرفتند که: {{عربی|كل فاطمي خرج بالسيف داعیاً الى الحق و كان عالماً بأمور الدين شجاعاً فهو امام يجب مطاوعته}}<ref>ر.ک: شرح المواقف، ج ۸، ص ۳۵۳؛ شرح المقاصد، ج ۵، ص ۲۵۴؛ النجاة فی القیامة فی تحقیق أمر الإمامة، ص ۱۹۴؛ امامت در بینش اسلامی، ص ۲۸۹.</ref>. از [[نسل حضرت فاطمه]]{{س}} هر که [[قیام مسلحانه]] و [[دعوت]] به [[حق]] کند اگر امور [[دین]] را بشناسد و [[شجاع]] باشد او [[امام]] است و پیروی‌اش [[واجب]] می‌‌گردد. | * این شیوه برای [[تعیین امام]] و [[خلیفه رسول خدا]] {{صل}} به وسیله [[زیدیه]] [[ابداع]] و اختراع شده است. آنان بعد از [[امامت]] [[حضرت سجاد]] {{ع}} بر این [[رأی]] قرار گرفتند که: {{عربی|كل فاطمي خرج بالسيف داعیاً الى الحق و كان عالماً بأمور الدين شجاعاً فهو امام يجب مطاوعته}}<ref>ر. ک: شرح المواقف، ج ۸، ص ۳۵۳؛ شرح المقاصد، ج ۵، ص ۲۵۴؛ النجاة فی القیامة فی تحقیق أمر الإمامة، ص ۱۹۴؛ امامت در بینش اسلامی، ص ۲۸۹.</ref>. از [[نسل حضرت فاطمه]] {{س}} هر که [[قیام مسلحانه]] و [[دعوت]] به [[حق]] کند اگر امور [[دین]] را بشناسد و [[شجاع]] باشد او [[امام]] است و پیروی‌اش [[واجب]] می‌‌گردد. | ||
*با مطالبی که پیرامون انحصاری بودن راه [[نص]] گفته شد مجالی برای مطرح شدن نظریه دیگری که هیچ مستند قابل ارائه‌ای ندارد باقی نمی‌ماند. و راهی که [[زیدیه]] مطرح کرده‌اند با [[اجماع]] مرکب مردود است<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص ۱۶۳-۱۶۹.</ref>. | * با مطالبی که پیرامون انحصاری بودن راه [[نص]] گفته شد مجالی برای مطرح شدن نظریه دیگری که هیچ مستند قابل ارائه‌ای ندارد باقی نمی‌ماند. و راهی که [[زیدیه]] مطرح کرده‌اند با [[اجماع]] مرکب مردود است<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص ۱۶۳-۱۶۹.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۱
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث راه تعیین امام است
مقدمه
- این شیوه برای تعیین امام و خلیفه رسول خدا (ص) به وسیله زیدیه ابداع و اختراع شده است. آنان بعد از امامت حضرت سجاد (ع) بر این رأی قرار گرفتند که: كل فاطمي خرج بالسيف داعیاً الى الحق و كان عالماً بأمور الدين شجاعاً فهو امام يجب مطاوعته[۱]. از نسل حضرت فاطمه (س) هر که قیام مسلحانه و دعوت به حق کند اگر امور دین را بشناسد و شجاع باشد او امام است و پیروی‌اش واجب می‌‌گردد.
- با مطالبی که پیرامون انحصاری بودن راه نص گفته شد مجالی برای مطرح شدن نظریه دیگری که هیچ مستند قابل ارائه‌ای ندارد باقی نمی‌ماند. و راهی که زیدیه مطرح کرده‌اند با اجماع مرکب مردود است[۲].
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ر. ک: شرح المواقف، ج ۸، ص ۳۵۳؛ شرح المقاصد، ج ۵، ص ۲۵۴؛ النجاة فی القیامة فی تحقیق أمر الإمامة، ص ۱۹۴؛ امامت در بینش اسلامی، ص ۲۸۹.
- ↑ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ص ۱۶۳-۱۶۹.