زهوق: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۴

مقدمه

از بین ‌رفتن^[۱]، مضمحل‌ شدن و باطل ‌شدن ^[۲]. اصل آن "زهق" به معنای ذهاب قهری و بی‌اختیار ^[۳].

﴿وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا﴾^[۴].

این آیه شریفه به این معناست که از میان ‌رفتنِ باطل قهری است و محو باطل تنها به اظهار و اثبات حق امکان‌پذیر است. از سنن الهی، نابود کردن باطل به وسیله حق است که بنا بر صریح آیه شریفه، برای نابودی باطل اثبات حق کفایت می‌کند^[۵].

حق و باطل دو مفهوم متقابل هستند؛ حق ثبات و حقیقتی دارد؛ بر خلاف باطل که وجود ثابتی ندارد؛ گرچه تشابه به حق پیدا می‌کند و گمان می‌رود که حق است؛ ولی در تعارض با حقّ نابود و محو می‌شود؛ مثل آب که عینیت و واقعیتی در خارج دارد؛ در مقابل آن، سراب است که مانند آب به نظر می‌رسد، ولی برای تشنه رفع عطش نمی‌کند.

نظام خلقت امتزاجی از حق و باطل است و سنت الهی بر مهلت‌ دادن به باطل تعلق گرفته تا اینکه حق با باطل تعارض کند؛ آن‌گاه خداوند با حق، باطل را هلاک و نابود خواهد ساخت ^[۶].^[۷]

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۰.
↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۱۷۰.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۳۵۹.
↑ «و بگو حقّ آمد و باطل از میان رفت؛ بی‌گمان باطل از میان رفتنی است» سوره اسراء، آیه ۸۱.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۳۵۹.
↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۲۶۲-۲۶۳.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۲۶.

[1] بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۰.

[2] احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۱۷۰.

[3] حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۳۵۹.

[4] «و بگو حقّ آمد و باطل از میان رفت؛ بی‌گمان باطل از میان رفتنی است» سوره اسراء، آیه ۸۱.

[5] حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۳۵۹.

[6] سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۲۶۲-۲۶۳.

[7] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۲۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[زهوق در قرآن]] - [[زهوق در حدیث]] - [[زهوق در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = زهوق (پرسش)}}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
 از بین ‌رفتن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۰.</ref>، مضمحل‌ شدن و باطل ‌شدن <ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۱۷۰.</ref>. اصل آن "زهق" به معنای ذهاب قهری و بی‌اختیار <ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۳۵۹.</ref>.
 {{متن قرآن|وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا}}<ref>«و بگو حقّ آمد و باطل از میان رفت؛ بی‌گمان باطل از میان رفتنی است» سوره اسراء، آیه ۸۱.</ref>.
-این [[آیه شریفه]] به این معناست که از میان ‌رفتنِ [[باطل]] قهری است و محو [[باطل]] تنها به اظهار و [[اثبات حق]] امکان پذیر است. از [[سنن الهی]]، نابود کردن [[باطل]] به وسیله [[حق]] است که بنا بر صریح [[آیه شریفه]]، برای [[نابودی باطل]] [[اثبات حق]] [[کفایت]] می‌کند<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۳۵۹.</ref>.
+این [[آیه شریفه]] به این معناست که از میان ‌رفتنِ [[باطل]] قهری است و محو [[باطل]] تنها به اظهار و [[اثبات حق]] امکان‌پذیر است. از [[سنن الهی]]، نابود کردن [[باطل]] به وسیله [[حق]] است که بنا بر صریح [[آیه شریفه]]، برای [[نابودی باطل]] [[اثبات حق]] [[کفایت]] می‌کند<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۳۵۹.</ref>.
 [[حق]] و [[باطل]] دو مفهوم متقابل هستند؛ [[حق]] [[ثبات]] و حقیقتی دارد؛ بر خلاف [[باطل]] که وجود ثابتی ندارد؛ گرچه تشابه به [[حق]] پیدا می‌کند و [[گمان]] می‌رود که [[حق]] است؛ ولی در [[تعارض]] با [[حقّ]] نابود و محو می‌شود؛ مثل آب که عینیت و واقعیتی در خارج دارد؛ در مقابل آن، سراب است که مانند آب به نظر می‌رسد، ولی برای [[تشنه]] رفع [[عطش]] نمی‌کند.