غلظ: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۴

مقدمه

درشتی کردن^[۱]، سخت گرفتن، خشونت^[۲] در مقابل رقّت^[۳].

﴿يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ﴾^[۴].

آیه شریفه به جهاد علیه کفار و منافقان امر می‌کند. امر به جهاد علیه کفاری که آشکارا دشمنی و مخالفت با اسلام می‌کنند، روشن است؛ اما در مورد منافقان که در ظاهر مسلمان‌اند و در باطن با کفار همراهی می‌کنند، جهاد با سلاح امکان‌پذیر نیست؛ لذا به نظر می‌رسد مراد از جهاد با منافقان، به‌اقتضای مصلحت، نهایت تلاش برای مقابله با توطئه‌ها و تحرکات آنهاست و در صورتی که مصلحت اقتضا کند، مسلمانان آنان را به خود وا نهند و با آنها معاشرت و هم‌زیستی نکنند، در صورت وجود مقتضی آنان را موعظه کنند یا از سرزمین خود اخراج کنند و در صورت ارتداد، آنان را به قتل برسانند؛ به همین دلیل است که بعد از فراز اول آیه، امر به (و اغلظ علیهم)، سختگیری و شدت عمل با آنان آمده است^[۵].^[۶]

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۱.
↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۱۲.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۵۰.
↑ «ای پیامبر! با کافران و منافقان جهاد کن و بر آنان سخت بگیر» سوره توبه، آیه ۷۳.
↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۳۳۹.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۳۳-۴۳۴.

[1] بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۱.

[2] حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۱۲.

[3] حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۵۰.

[4] «ای پیامبر! با کافران و منافقان جهاد کن و بر آنان سخت بگیر» سوره توبه، آیه ۷۳.

[5] سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۳۳۹.

[6] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۳۳-۴۳۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ}}<ref>«ای پیامبر! با کافران و منافقان جهاد کن و بر آنان سخت بگیر» سوره توبه، آیه ۷۳.</ref>.
-[[آیه شریفه]] به [[جهاد]] علیه [[کفار]] و [[منافقان]] [[امر]] می‌کند. امر به جهاد علیه کفاری که آشکارا [[دشمنی]] و [[مخالفت]] با [[اسلام]] می‌کنند، روشن است؛ اما در مورد منافقان که در ظاهر مسلمان‌اند و در [[باطن]] با کفار [[همراهی]] می‌کنند، [[جهاد با سلاح]] امکان پذیر نیست؛ لذا به نظر می‌رسد مراد از جهاد با منافقان، به‌اقتضای [[مصلحت]]، نهایت تلاش برای مقابله با توطئه‌ها و تحرکات آنهاست و در صورتی که مصلحت اقتضا کند، [[مسلمانان]] آنان را به خود وا نهند و با آنها [[معاشرت]] و هم‌زیستی نکنند، در صورت وجود مقتضی آنان را [[موعظه]] کنند یا از [[سرزمین]] خود [[اخراج]] کنند و در صورت [[ارتداد]]، آنان را به [[قتل]] برسانند؛ به همین [[دلیل]] است که بعد از فراز اول [[آیه]]، امر به (و اغلظ علیهم)، [[سختگیری]] و [[شدت عمل]] با آنان آمده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۳۳۹.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۳۳-۴۳۴.</ref>
+[[آیه شریفه]] به [[جهاد]] علیه [[کفار]] و [[منافقان]] [[امر]] می‌کند. امر به جهاد علیه کفاری که آشکارا [[دشمنی]] و [[مخالفت]] با [[اسلام]] می‌کنند، روشن است؛ اما در مورد منافقان که در ظاهر مسلمان‌اند و در [[باطن]] با کفار [[همراهی]] می‌کنند، [[جهاد با سلاح]] امکان‌پذیر نیست؛ لذا به نظر می‌رسد مراد از جهاد با منافقان، به‌اقتضای [[مصلحت]]، نهایت تلاش برای مقابله با توطئه‌ها و تحرکات آنهاست و در صورتی که مصلحت اقتضا کند، [[مسلمانان]] آنان را به خود وا نهند و با آنها [[معاشرت]] و هم‌زیستی نکنند، در صورت وجود مقتضی آنان را [[موعظه]] کنند یا از [[سرزمین]] خود [[اخراج]] کنند و در صورت [[ارتداد]]، آنان را به [[قتل]] برسانند؛ به همین [[دلیل]] است که بعد از فراز اول [[آیه]]، امر به (و اغلظ علیهم)، [[سختگیری]] و [[شدت عمل]] با آنان آمده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۳۳۹.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۳۳-۴۳۴.</ref>
 == منابع ==