ساده‌زیستی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{سیره معصوم}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = فضایل اخلاقی
| موضوع مرتبط = ساده‌زیستی
| عنوان مدخل  = [[ساده‌زیستی]]
| عنوان مدخل  = ساده‌زیستی
| مداخل مرتبط = [[ساده‌زیستی در معارف و سیره نبوی]] - [[ساده‌زیستی در معارف و سیره علوی]] - [[ساده‌زیستی در معارف و سیره فاطمی]] - [[ساده‌زیستی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| مداخل مرتبط = [[ساده‌زیستی در معارف و سیره نبوی]] - [[ساده‌زیستی در معارف و سیره علوی]] - [[ساده‌زیستی در معارف و سیره فاطمی]] - [[ساده‌زیستی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  

نسخهٔ ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۱

مقدمه

یکی از اصول اخلاقی بسیار مهم، ساده‌زیستی و دوری از تجملات توسط کارگزاران نظام می‌باشد. در نظام مقدس اسلامی همه کارگزاران نظام خصوصاً روحانیت موظف به پرهیز از تجمل‌گرایی می‌باشند و تجمل‌گرایی و طرز آن زندگی‌ای که مناسب شأن روحانیت نباشد، مردم را از نظام و اسلام دور خواهد کرد و موجب سقوط نظام جمهوری اسلامی خواهد شد و این گناهی است نابخشودنی[۱]. ایشان لازم می‌دانستند مسئولین نظام هم‌سطح عموم مردم زندگی کنند و از تجمل‌گرایی به شدت باید پرهیز گردد و روزی را که توجه به کاخ‌نشینی و تجملات سیره مسئولین گردد را روز پایان نظام اسلامی می‌دانستند و این ساده‌زیستی را بر همه مسئولین از رئیس جمهور تا معاونین، وزرا، نمایندگان مجلس و روحانیون لازم و ضروری می‌دانستند[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. صحیفه امام، ج۱۹، ص۳۱۷.
  2. صحیفه امام، ج۱۷، ص۳۷۶.
  3. سادات کیائی، سید محسن، مقاله «نظام اخلاق اسلامی»، منظومه فکری امام خمینی، ص ۳۶۹.