عبادت در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[عبادت]]''' است. "'''[[عبادت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = عبادت
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عبادت در لغت]] - [[عبادت در قرآن]] - [[عبادت در حدیث]] - [[عبادت در نهج البلاغه]] - [[عبادت در معارف و سیره نبوی]] - [[عبادت در فقه سیاسی]] - [[عبادت در معارف دعا و زیارات]] - [[عبادت در معارف و سیره سجادی]] - [[عبادت در معارف و سیره حسینی]]</div>
| عنوان مدخل = عبادت
| مداخل مرتبط = [[عبادت در لغت]] - [[عبادت در قرآن]] - [[عبادت در حدیث]] - [[عبادت در کلام اسلامی]] - [[عبادت در فقه سیاسی]] - [[عبادت در معارف دعا و زیارات]] - [[عبادت در معارف و سیره نبوی]] - [[عبادت در معارف و سیره علوی]] - [[عبادت در معارف و سیره فاطمی]] - [[عبادت در معارف و سیره حسینی]] - [[عبادت در معارف و سیره سجادی]] - [[عبادت در معارف و سیره امام جواد]] ـ [[عبادت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =
}}


==ثمره [[عبادت]]==
== ثمره [[عبادت]] ==
در کتاب [[تنبیه الخواطر (کتاب)|تنبیه الخواطر]] از [[امام حسین]]{{ع}} نقل شده است: هر کس [[خدا]] را آن‌گونه که [[حقّ]] اوست، عبادت کند، [[خداوند]]، بیش از [[آرزوها]] و نیازش به او عطا می‌کند<ref>{{متن حدیث|مَنْ عَبَدَ اللَّهَ حَقَّ عِبَادَتِهِ- آتَاهُ اللَّهُ فَوْقَ‏ أَمَانِيِّهِ‏ وَ كِفَايَتِهِ‏}} (تنبیه الخواطر، ج۲، ص۱۰۸).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۴.</ref>
در کتاب [[تنبیه الخواطر (کتاب)|تنبیه الخواطر]] از [[امام حسین]] {{ع}} نقل شده است: هر کس [[خدا]] را آن‌گونه که [[حقّ]] اوست، عبادت کند، [[خداوند]]، بیش از [[آرزوها]] و نیازش به او عطا می‌کند<ref>{{متن حدیث|مَنْ عَبَدَ اللَّهَ حَقَّ عِبَادَتِهِ- آتَاهُ اللَّهُ فَوْقَ‏ أَمَانِيِّهِ‏ وَ كِفَايَتِهِ‏}}، تنبیه الخواطر، ج۲، ص۱۰۸.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۴.</ref>


==گونه‌های عبادت==
== گونه‌های عبادت ==
در کتاب [[تحف العقول (کتاب)|تحف العقول]] از امام حسین{{ع}} نقل است که: گروهی، خدا را به [[طمع]] [[بهشت]] عبادت کردند. این، عبادتِ تاجران است. گروهی، خدا را از سرِ [[ترس]]، عبادت کردند. این، عبادتِ بردگان است. گروهی، خدا را از سرِ [[سپاس]]، عبادت کردند. این، عبادتِ آزادگان و [[برترین]] عبادت است<ref>{{متن حدیث|إِنَّ‏ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‏ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ وَ هِيَ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ}} (تحف العقول، ص۲۴۶).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۴.</ref>
در کتاب [[تحف العقول (کتاب)|تحف العقول]] از امام حسین {{ع}} نقل است: گروهی، خدا را به [[طمع]] [[بهشت]] عبادت می‌کنند. این، عبادتِ تاجران است؛ گروهی، خدا را از سرِ [[ترس]]، عبادت می‌کنند، این، عبادتِ بردگان است و گروهی، خدا را از سرِ [[سپاس]]، عبادت می‌کنند، این، عبادتِ آزادگان و [[برترین]] عبادت است<ref>{{متن حدیث|إِنَّ‏ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‏ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ وَ هِيَ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ}}، تحف العقول، ص۲۴۶.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۴.</ref>


==[[بندگی]] [[راستین]]==
== [[بندگی]] راستین ==
در کتاب [[الإقبال (کتاب)|الإقبال]] از امام حسین{{ع}}، در [[دعای عرفه]] منسوب به ایشان آمده است که: خدای من! این، [[خواری]] من است که بر تو آشکار است و این، حال من است که از تو پنهان نیست. رسیدن به تو را از تو می‌خواهم و با تو به تو ره می‌جویم. پس مرا با [[نور]] خود، ره بنما و به بندگی راستین در پیشگاهت، موفّق بدار<ref>{{متن حدیث|إِلَهِي هَذَا ذُلِّي ظَاهِرٌ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ هَذَا حَالِي‏ لَا يَخْفَى‏ عَلَيْكَ‏ مِنْكَ أَطْلُبُ الْوُصُولَ إِلَيْكَ وَ بِكَ أَسْتَدِلُّ عَلَيْكَ فَاهْدِنِي بِنُورِكَ إِلَيْكَ وَ أَقِمْنِي بِصِدْقِ الْعُبُودِيَّةِ بَيْنَ يَدَيْكَ}} (الإقبال (طبعة دار الکتب الإسلامیّة)، ص۳۴۹؛ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۲۲۶، ح۳).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۵.</ref>
در کتاب [[الإقبال (کتاب)|الإقبال]] از امام حسین {{ع}}، در [[دعای عرفه]] منسوب به ایشان آمده است: خدای من! این، [[خواری]] من است که بر تو آشکار است و این، حال من است که از تو پنهان نیست. رسیدن به تو را از تو می‌خواهم و با تو به تو ره می‌جویم. پس مرا با [[نور]] خود، ره بنما و به بندگی راستین در پیشگاهت، موفّق بدار<ref>{{متن حدیث|إِلَهِي هَذَا ذُلِّي ظَاهِرٌ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ هَذَا حَالِي‏ لَا يَخْفَى‏ عَلَيْكَ‏ مِنْكَ أَطْلُبُ الْوُصُولَ إِلَيْكَ وَ بِكَ أَسْتَدِلُّ عَلَيْكَ فَاهْدِنِي بِنُورِكَ إِلَيْكَ وَ أَقِمْنِي بِصِدْقِ الْعُبُودِيَّةِ بَيْنَ يَدَيْكَ}}، الإقبال، ص۳۴۹؛ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۲۲۶، ح۳.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۵.</ref>
 
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۹: خط ۲۰:
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:عبادت]]
[[رده:عبادت]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۶

ثمره عبادت

در کتاب تنبیه الخواطر از امام حسین (ع) نقل شده است: هر کس خدا را آن‌گونه که حقّ اوست، عبادت کند، خداوند، بیش از آرزوها و نیازش به او عطا می‌کند[۱].[۲]

گونه‌های عبادت

در کتاب تحف العقول از امام حسین (ع) نقل است: گروهی، خدا را به طمع بهشت عبادت می‌کنند. این، عبادتِ تاجران است؛ گروهی، خدا را از سرِ ترس، عبادت می‌کنند، این، عبادتِ بردگان است و گروهی، خدا را از سرِ سپاس، عبادت می‌کنند، این، عبادتِ آزادگان و برترین عبادت است[۳].[۴]

بندگی راستین

در کتاب الإقبال از امام حسین (ع)، در دعای عرفه منسوب به ایشان آمده است: خدای من! این، خواری من است که بر تو آشکار است و این، حال من است که از تو پنهان نیست. رسیدن به تو را از تو می‌خواهم و با تو به تو ره می‌جویم. پس مرا با نور خود، ره بنما و به بندگی راستین در پیشگاهت، موفّق بدار[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. «مَنْ عَبَدَ اللَّهَ حَقَّ عِبَادَتِهِ- آتَاهُ اللَّهُ فَوْقَ‏ أَمَانِيِّهِ‏ وَ كِفَايَتِهِ‏»، تنبیه الخواطر، ج۲، ص۱۰۸.
  2. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۴.
  3. «إِنَّ‏ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‏ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ وَ هِيَ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ»، تحف العقول، ص۲۴۶.
  4. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۴.
  5. «إِلَهِي هَذَا ذُلِّي ظَاهِرٌ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ هَذَا حَالِي‏ لَا يَخْفَى‏ عَلَيْكَ‏ مِنْكَ أَطْلُبُ الْوُصُولَ إِلَيْكَ وَ بِكَ أَسْتَدِلُّ عَلَيْكَ فَاهْدِنِي بِنُورِكَ إِلَيْكَ وَ أَقِمْنِي بِصِدْقِ الْعُبُودِيَّةِ بَيْنَ يَدَيْكَ»، الإقبال، ص۳۴۹؛ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۲۲۶، ح۳.
  6. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۵.