ابن ابی‌نجیح‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱۳: خط ۱۳:


[[ابن تیمیه]] می‌گوید: «تفسیر ابن ابی نجیح که از طریق مجاهد نقل کرده است، از صحیح‌ترین [[تفاسیر]] است، بلکه در دست [[اهل تفسیر]]، تفسیری درست‌تر از تفسیر وی وجود ندارد». این تفسیر، در سال ۱۳۶۷ به [[همت]] «مجمع البحوث الاسلامیه» [[پاکستان]] به چاپ رسیده است<ref>ر. ک: تهذیب التهذیب، ج ۶، ص ۵۴ و ۵۵. میزان الاعتدال، ج ۲، ص ۵۱۵، شماره ۴۶۵۱. فتح الباری- شرح صحیح بخاری- (کتاب التفسیر)، ج ۸، ص ۱۲۵- ۱۲۲. ابن تیمیه، تفسیر سوره اخلاص، ص ۹۴ و مقدمه آن به قلم عبد الرحمان طاهر، ص ۶۰.</ref><ref>[[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، [[تفسیر و مفسران (کتاب)|تفسیر و مفسران]]، ج۱، ص ۴۱۶.</ref>
[[ابن تیمیه]] می‌گوید: «تفسیر ابن ابی نجیح که از طریق مجاهد نقل کرده است، از صحیح‌ترین [[تفاسیر]] است، بلکه در دست [[اهل تفسیر]]، تفسیری درست‌تر از تفسیر وی وجود ندارد». این تفسیر، در سال ۱۳۶۷ به [[همت]] «مجمع البحوث الاسلامیه» [[پاکستان]] به چاپ رسیده است<ref>ر. ک: تهذیب التهذیب، ج ۶، ص ۵۴ و ۵۵. میزان الاعتدال، ج ۲، ص ۵۱۵، شماره ۴۶۵۱. فتح الباری- شرح صحیح بخاری- (کتاب التفسیر)، ج ۸، ص ۱۲۵- ۱۲۲. ابن تیمیه، تفسیر سوره اخلاص، ص ۹۴ و مقدمه آن به قلم عبد الرحمان طاهر، ص ۶۰.</ref><ref>[[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، [[تفسیر و مفسران (کتاب)|تفسیر و مفسران]]، ج۱، ص ۴۱۶.</ref>
== عبدالله بن ابی نجیح یسار مکی ثقفی==
[[ابو یسار عبدالله بن ابی نجیح یسار مکی ثقفی]]<ref>نویهض، معجم المفسرین، ج۱، ص۲۵۲، رقم ۲۴۵.</ref> [[ثقه]] نزد [[اهل تسنن]] و از [[راویان]] [[صحاح]] ستۀ آنان، معتزلی [[مذهب]]، [[مفسر]]<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۱۲۵ و ۲۶، رقم ۳۸.</ref> و صاحب التفسیر <ref>ذهبی، میزان الاعتدال، ج۲، ص۵۱۵، رقم ۴۶۵۱.</ref>، روایت‌ کننده از [[مجاهد]]، طاووس، عطا و [[عکرمه]]، ذکر شده در شمار کسانی که تدلیس می‌کرده‌اند<ref>ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۶، ص۴۹ و ۵۰، رقم ۱۰۲.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۳۶.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۱

مقدمه

ابو یسار عبدالله بن ابی‌نجیح یسار ثقفی کوفی تفسیری دارد که از مجاهد روایت کرده است. او مورد اعتماد اهل حدیث و تفسیر است.

احمد بن حنبل می‌گوید: «ابن ابی نجیح ثقه و پدر او از برترین بندگان خدا بوده است».

ذهبی می‌گوید: «او از مشایخ مورد اعتماد است. بخاری در باب تفسیر از کتاب صحیح خود بر این تفسیر اعتماد کرده است».

ابن تیمیه می‌گوید: «تفسیر ابن ابی نجیح که از طریق مجاهد نقل کرده است، از صحیح‌ترین تفاسیر است، بلکه در دست اهل تفسیر، تفسیری درست‌تر از تفسیر وی وجود ندارد». این تفسیر، در سال ۱۳۶۷ به همت «مجمع البحوث الاسلامیه» پاکستان به چاپ رسیده است[۱][۲]

عبدالله بن ابی نجیح یسار مکی ثقفی

ابو یسار عبدالله بن ابی نجیح یسار مکی ثقفی[۳] ثقه نزد اهل تسنن و از راویان صحاح ستۀ آنان، معتزلی مذهب، مفسر[۴] و صاحب التفسیر [۵]، روایت‌ کننده از مجاهد، طاووس، عطا و عکرمه، ذکر شده در شمار کسانی که تدلیس می‌کرده‌اند[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: تهذیب التهذیب، ج ۶، ص ۵۴ و ۵۵. میزان الاعتدال، ج ۲، ص ۵۱۵، شماره ۴۶۵۱. فتح الباری- شرح صحیح بخاری- (کتاب التفسیر)، ج ۸، ص ۱۲۵- ۱۲۲. ابن تیمیه، تفسیر سوره اخلاص، ص ۹۴ و مقدمه آن به قلم عبد الرحمان طاهر، ص ۶۰.
  2. معرفت، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ج۱، ص ۴۱۶.
  3. نویهض، معجم المفسرین، ج۱، ص۲۵۲، رقم ۲۴۵.
  4. ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۱۲۵ و ۲۶، رقم ۳۸.
  5. ذهبی، میزان الاعتدال، ج۲، ص۵۱۵، رقم ۴۶۵۱.
  6. ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۶، ص۴۹ و ۵۰، رقم ۱۰۲.
  7. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۶.