صلاح: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
«صلاح» [[ضد]] [[فساد]]؛<ref>لسان العرب، ج۷، ص۳۸۴.</ref> به معناى [[نیکى کردن]] و [[نیکوکار]] گشتن<ref>فرهنگ فارسى، ج۲، ص۲۱۵۸، «صلاح».</ref> است. و [[صالح]] کسى است که انجام دهنده صلاح و ملازم و متمسک به آن باشد.<ref>مجمع البیان، ج۳-۴، ص۱۱۱.</ref> برخى گفته‌اند: [[صالحان]] کسانى‌اند که در [[علم]] و ایمانشان به [[خدا]] و آنچه از نزد خدا آمده و نیز در [[صداقت]]، [[شهادت]] و [[توبه]] آنان خللى وارد نشده باشد و تمام [[عمر]] خود را در [[طاعت خدا]] و اموالشان را در راه رضاى او صرف نمایند.<ref>روح المعانى، ج۴، جزء۵، ص۱۱۴.</ref>.<ref>[[فرهنگ قرآن ج۱۸ (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.</ref> | «صلاح» [[ضد]] [[فساد]]؛<ref>لسان العرب، ج۷، ص۳۸۴.</ref> به معناى [[نیکى کردن]] و [[نیکوکار]] گشتن<ref>فرهنگ فارسى، ج۲، ص۲۱۵۸، «صلاح».</ref> است. و [[صالح]] کسى است که انجام دهنده صلاح و ملازم و متمسک به آن باشد.<ref>مجمع البیان، ج۳-۴، ص۱۱۱.</ref> برخى گفته‌اند: [[صالحان]] کسانى‌اند که در [[علم]] و ایمانشان به [[خدا]] و آنچه از نزد خدا آمده و نیز در [[صداقت]]، [[شهادت]] و [[توبه]] آنان خللى وارد نشده باشد و تمام [[عمر]] خود را در [[طاعت خدا]] و اموالشان را در راه رضاى او صرف نمایند.<ref>روح المعانى، ج۴، جزء۵، ص۱۱۴.</ref>.<ref>[[علی اکبر هاشمی رفسنجانی|هاشمی رفسنجانی، علی اکبر]]، [[فرهنگ قرآن ج۱۸ (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.</ref> | ||
==صالحان از دیدگاه قرآنی== | ==صالحان از دیدگاه قرآنی== | ||
{{اصلی|صلاح در قرآن}} | {{اصلی|صلاح در قرآن}} | ||
در آیاتی از [[قرآن کریم]]، واژه‌های صالحین و صالحون بکار رفته است. به این نکته باید توجه داشت که صالح بودن و در زمره آنان قرار داشتن، غیر از انجام دادن [[عمل صالح]] است. در [[آیه]] ۹ [[سوره عنکبوت]] مى خوانیم: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ}}<ref>«و آنان را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند بی‌گمان در زمره شایستگان درمی‌آوریم» سوره عنکبوت، آیه ۹.</ref> | در آیاتی از [[قرآن کریم]]، واژه‌های صالحین و صالحون بکار رفته است. به این نکته باید توجه داشت که صالح بودن و در زمره آنان قرار داشتن، غیر از انجام دادن [[عمل صالح]] است. در [[آیه]] ۹ [[سوره عنکبوت]] مى خوانیم: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ}}<ref>«و آنان را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند بی‌گمان در زمره شایستگان درمی‌آوریم» سوره عنکبوت، آیه ۹.</ref> | ||
==مقام صالحان== | |||
[[مقام]] صالحان، چنان ارجمند است که [[خداوند]] در قرآن کریم، پیامبرانى چون [[حضرت ابراهیم]]، [[حضرت اسحاق]]، [[حضرت یعقوب]]،<ref>{{متن قرآن|وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ}} «و اسحاق را و افزون بر آن (نوه‌اش) یعقوب را به او بخشیدیم و همه را (مردمی) شایسته کردیم» سوره انبیاء، آیه ۷۲.</ref> [[حضرت لوط]]،<ref>{{متن قرآن|وَأَدْخَلْنَاهُ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ}} «و او را در (پناه) بخشایش خویش درآوردیم که او از شایستگان بود» سوره انبیاء، آیه ۷۵.</ref> [[حضرت اسماعیل]]، [[حضرت ادریس]] و [[حضرت ذوالکفل]]{{عم}}<ref>{{متن قرآن|وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ * وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ}} «و اسماعیل و ادریس و ذو الکفل را (یاد کن) که همه از شکیبایان بودند * و آنان را در بخشایش خویش در آوردیم؛ بی‌گمان آنها از شایستگان بودند» سوره انبیاء، آیه ۸۵و۸۶.</ref> را از صالحان دانسته است. | [[مقام]] صالحان، چنان ارجمند است که [[خداوند]] در قرآن کریم، پیامبرانى چون [[حضرت ابراهیم]]، [[حضرت اسحاق]]، [[حضرت یعقوب]]،<ref>{{متن قرآن|وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ}} «و اسحاق را و افزون بر آن (نوه‌اش) یعقوب را به او بخشیدیم و همه را (مردمی) شایسته کردیم» سوره انبیاء، آیه ۷۲.</ref> [[حضرت لوط]]،<ref>{{متن قرآن|وَأَدْخَلْنَاهُ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ}} «و او را در (پناه) بخشایش خویش درآوردیم که او از شایستگان بود» سوره انبیاء، آیه ۷۵.</ref> [[حضرت اسماعیل]]، [[حضرت ادریس]] و [[حضرت ذوالکفل]]{{عم}}<ref>{{متن قرآن|وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ * وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ}} «و اسماعیل و ادریس و ذو الکفل را (یاد کن) که همه از شکیبایان بودند * و آنان را در بخشایش خویش در آوردیم؛ بی‌گمان آنها از شایستگان بودند» سوره انبیاء، آیه ۸۵و۸۶.</ref> را از صالحان دانسته است. | ||
نیز به این نکته هم باید توجه داشت که صالحان داراى مراتب‌اند؛ به این معنا که شامل [[انبیا]] و غیر ایشان مى شود.<ref>[[فرهنگ قرآن ج۱۸ (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.</ref> | نیز به این نکته هم باید توجه داشت که صالحان داراى مراتب‌اند؛ به این معنا که شامل [[انبیا]] و غیر ایشان مى شود.<ref>[[علی اکبر هاشمی رفسنجانی|هاشمی رفسنجانی، علی اکبر]]، [[فرهنگ قرآن ج۱۸ (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.</ref> | ||
== | ==فضایل صالحان== | ||
#[[اهل]] [[امر به معروف و نهی از منکر]] | #[[اهل]] [[امر به معروف و نهی از منکر]] | ||
#اهل [[ایمان]] | #اهل [[ایمان]] | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
#بهره مندی از [[رحمت]] و [[تفضل]] و [[ولایت]] و [[نعمت الهی]] | #بهره مندی از [[رحمت]] و [[تفضل]] و [[ولایت]] و [[نعمت الهی]] | ||
#اهل [[صبر]] | #اهل [[صبر]] | ||
#[[اهل بهشت]] و...<ref>[[فرهنگ قرآن ج۱۸ (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.</ref> | #[[اهل بهشت]] و...<ref>[[علی اکبر هاشمی رفسنجانی|هاشمی رفسنجانی، علی اکبر]]، [[فرهنگ قرآن ج۱۸ (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی|هاشمی رفسنجانی، علی اکبر]]، [[فرهنگ قرآن ج۱۸ (کتاب)|'''فرهنگ قرآن ج۱۸''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۱
صلاح از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: صلاح در قرآن - پرسش مرتبط نداردمقدمه
«صلاح» ضد فساد؛[۱] به معناى نیکى کردن و نیکوکار گشتن[۲] است. و صالح کسى است که انجام دهنده صلاح و ملازم و متمسک به آن باشد.[۳] برخى گفته‌اند: صالحان کسانى‌اند که در علم و ایمانشان به خدا و آنچه از نزد خدا آمده و نیز در صداقت، شهادت و توبه آنان خللى وارد نشده باشد و تمام عمر خود را در طاعت خدا و اموالشان را در راه رضاى او صرف نمایند.[۴].[۵]
صالحان از دیدگاه قرآنی
در آیاتی از قرآن کریم، واژه‌های صالحین و صالحون بکار رفته است. به این نکته باید توجه داشت که صالح بودن و در زمره آنان قرار داشتن، غیر از انجام دادن عمل صالح است. در آیه ۹ سوره عنکبوت مى خوانیم: 
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ
[۶]
مقام صالحان
مقام صالحان، چنان ارجمند است که خداوند در قرآن کریم، پیامبرانى چون حضرت ابراهیم، حضرت اسحاق، حضرت یعقوب،[۷] حضرت لوط،[۸] حضرت اسماعیل، حضرت ادریس و حضرت ذوالکفل(ع)[۹] را از صالحان دانسته است.
نیز به این نکته هم باید توجه داشت که صالحان داراى مراتب‌اند؛ به این معنا که شامل انبیا و غیر ایشان مى شود.[۱۰]
فضایل صالحان
- اهل امر به معروف و نهی از منکر
- اهل ایمان
- اهل بندگی خدا
- بهره مندی از رحمت و تفضل و ولایت و نعمت الهی
- اهل صبر
- اهل بهشت و...[۱۱]
منابع
پانویس
- ↑ لسان العرب، ج۷، ص۳۸۴.
- ↑ فرهنگ فارسى، ج۲، ص۲۱۵۸، «صلاح».
- ↑ مجمع البیان، ج۳-۴، ص۱۱۱.
- ↑ روح المعانى، ج۴، جزء۵، ص۱۱۴.
- ↑ هاشمی رفسنجانی، علی اکبر، فرهنگ قرآن، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.
- ↑ «و آنان را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند بی‌گمان در زمره شایستگان درمی‌آوریم» سوره عنکبوت، آیه ۹.
- ↑
وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ
«و اسحاق را و افزون بر آن (نوه‌اش) یعقوب را به او بخشیدیم و همه را (مردمی) شایسته کردیم» سوره انبیاء، آیه ۷۲.
- ↑ وَأَدْخَلْنَاهُ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ «و او را در (پناه) بخشایش خویش درآوردیم که او از شایستگان بود» سوره انبیاء، آیه ۷۵.
- ↑ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ * وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ «و اسماعیل و ادریس و ذو الکفل را (یاد کن) که همه از شکیبایان بودند * و آنان را در بخشایش خویش در آوردیم؛ بی‌گمان آنها از شایستگان بودند» سوره انبیاء، آیه ۸۵و۸۶.
- ↑ هاشمی رفسنجانی، علی اکبر، فرهنگ قرآن، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.
- ↑ هاشمی رفسنجانی، علی اکبر، فرهنگ قرآن، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.