نعیم بن دجاجه اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابن‌شهرآشوب')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[نعیم بن دجاجه اسدی در تاریخ اسلامی]] - [[نعیم بن دجاجه اسدی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = نعیم بن دجاجه اسدی | مداخل مرتبط = [[نعیم بن دجاجه اسدی در تاریخ اسلامی]] - [[نعیم بن دجاجه اسدی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = نعیم بن دجاجه اسدی
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه.jpg
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه
| نام کامل = نعیم بن دجاجه اسدی
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه = 
| لقب = 
| اهل = 
| از قبیله =   
| از تیره = 
| پدر = 
| مادر = 
| همسر =
| پسر = 
| دختر = 
| خواهر =
| برادر = 
| خویشاوندان =
| وابستگان =
| تاریخ تولد =   
| محل تولد = 
| محل زندگی =   
| تاریخ درگذشت =     
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت = 
| محل شهادت = 
| طول عمر =   
| محل دفن = 
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = [[امام علی]]
| از طبقه =
| در جنگ =
| نقش‌ها = 
| فعالیت‌ها =
| علت شهرت = 
| علت درگذشت =
| علت شهادت = 
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او =   
| آخرین راوی از او =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==

نسخهٔ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۰

نعیم بن دجاجه اسدی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملنعیم بن دجاجه اسدی
جنسیتمرد
از اصحابامام علی

مقدمه

شیخ طوسی، نعیم بن دجاجه اسدی که به او نعیم بن خارجه نیز گفته شده، از اصحاب امیرمؤمنان (ع) نیز به شمار آورده است[۱].

از امام صادق (ع) نقل است که فرمود: امیرالمؤمنین (ع) شخصی را نزد بشر بن عطارد به علت سخن ناپسندی که گفته بود، فرستاد. هنگامی که نماینده امام (ع) نزد بنی‌اسد رسید، نعیم نزد بشر بن عطارد رفت و او را فراری داد. امام (ع) پس از اطلاع از فراری شدن بشر بن عطارد دستور داد که نعیم را بیاورند تا تنبیه شود، وقتی نعیم خدمت امام (ع) آمد، با جسارت و بی‌ادبی گفت: ای علی به خدا قسم، ایستادن در کنار شما ذلت است و جدا شدن از شما هم کفر است.

امام (ع) با شنیدن این سخن از او فرمود: "تو را بخشیدم؛ زیرا خداوند می‌فرماید: ﴿ادْفَعْ‌ بِالَّتِي‌ هِيَ‌ أَحْسَنُ‌ السَّيِّئَةَ[۲]؛

اما جواب تو ای نعیم! این که گفتی ایستادن در کنار من ذلت است، این سخن تو گناهی است که تو مرتکب شدی و اما گفتارت که فراق من کفر است، سخن درست و ثوابی گفتی - زیرا فراق و جدایی از حضرت علی (ع) کفر است - و لذا آن گناهت به این کلام ثوابت پاک شد"[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. رجال طوسی، ص۶۰، ش۴.
  2. سوره مؤمنون، آیه ۹۶.
  3. فروع کافی، ج۷، ص۲۶۸؛ رجال کشی، ص۹۰، ش۱۴۴؛ مناقب ابن‌شهرآشوب، ج۲، ص۱۱۳.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۳۸۷-۱۳۸۸.