نعیم بن دجاجه اسدی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابنشهرآشوب') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[نعیم بن دجاجه اسدی در تاریخ اسلامی]] - [[نعیم بن دجاجه اسدی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل = نعیم بن دجاجه اسدی | مداخل مرتبط = [[نعیم بن دجاجه اسدی در تاریخ اسلامی]] - [[نعیم بن دجاجه اسدی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | |||
| نام = نعیم بن دجاجه اسدی | |||
| مشهور به = | |||
| نام تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه.jpg | |||
| عرض تصویر = | |||
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |||
| نام کامل = نعیم بن دجاجه اسدی | |||
| نامهای دیگر = | |||
| جنسیت = مرد | |||
| کنیه = | |||
| لقب = | |||
| اهل = | |||
| از قبیله = | |||
| از تیره = | |||
| پدر = | |||
| مادر = | |||
| همسر = | |||
| پسر = | |||
| دختر = | |||
| خواهر = | |||
| برادر = | |||
| خویشاوندان = | |||
| وابستگان = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| محل زندگی = | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| طول عمر = | |||
| محل دفن = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| از اصحاب = [[امام علی]] | |||
| از طبقه = | |||
| در جنگ = | |||
| نقشها = | |||
| فعالیتها = | |||
| علت شهرت = | |||
| علت درگذشت = | |||
| علت شهادت = | |||
| راوی از = | |||
| روایات مشهور = | |||
| مشایخ او = | |||
| راویان از او = | |||
| آخرین راوی از او = | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == |
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۰
نعیم بن دجاجه اسدی | |
---|---|
نام کامل | نعیم بن دجاجه اسدی |
جنسیت | مرد |
از اصحاب | امام علی |
مقدمه
شیخ طوسی، نعیم بن دجاجه اسدی که به او نعیم بن خارجه نیز گفته شده، از اصحاب امیرمؤمنان (ع) نیز به شمار آورده است[۱].
از امام صادق (ع) نقل است که فرمود: امیرالمؤمنین (ع) شخصی را نزد بشر بن عطارد به علت سخن ناپسندی که گفته بود، فرستاد. هنگامی که نماینده امام (ع) نزد بنیاسد رسید، نعیم نزد بشر بن عطارد رفت و او را فراری داد. امام (ع) پس از اطلاع از فراری شدن بشر بن عطارد دستور داد که نعیم را بیاورند تا تنبیه شود، وقتی نعیم خدمت امام (ع) آمد، با جسارت و بیادبی گفت: ای علی به خدا قسم، ایستادن در کنار شما ذلت است و جدا شدن از شما هم کفر است.
امام (ع) با شنیدن این سخن از او فرمود: "تو را بخشیدم؛ زیرا خداوند میفرماید: ﴿ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ﴾[۲]؛
اما جواب تو ای نعیم! این که گفتی ایستادن در کنار من ذلت است، این سخن تو گناهی است که تو مرتکب شدی و اما گفتارت که فراق من کفر است، سخن درست و ثوابی گفتی - زیرا فراق و جدایی از حضرت علی (ع) کفر است - و لذا آن گناهت به این کلام ثوابت پاک شد"[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ رجال طوسی، ص۶۰، ش۴.
- ↑ سوره مؤمنون، آیه ۹۶.
- ↑ فروع کافی، ج۷، ص۲۶۸؛ رجال کشی، ص۹۰، ش۱۴۴؛ مناقب ابنشهرآشوب، ج۲، ص۱۱۳.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۳۸۷-۱۳۸۸.