ایوب بن نوح بن دراج نخعی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوالحسین ایوب بن نوح بن دراج نخعی کوفی]] [[اهل کوفه]] و از [[اصحاب]] [[امام رضا]]، [[امام جواد]]،<ref>رجال الطوسی، ص۳۶۸ و ۴۱۰.</ref> [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{عم}} می‌‌باشد و از آنان [[روایت]] کرده است. همچنین از افرادی چون [[ابن ابی عمیر]]، [[حسن بن محبوب]]، [[حسن بن علی بن فضّال]] نیز روایت نقل کرده و محدثانی چون [[حسین بن سعید اهوازی]]، [[علی بن مهزیار]]، [[حمیری]] و [[سعد بن زیاد]] از وی روایت کرده‌اند.<ref> معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۶۲.</ref> وی [[وکیل]] [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{ع}}، و نزد آن دو بزرگوار دارای [[منزلت]] و [[مقام]] بزرگی بود<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۵.</ref> و از سوی امام حسن عسکری{{ع}} به عنوان [[ثقه]] معرفی شده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۷.</ref> [[نجاشی]] او را فردی [[امین]]، ثقه، شدیدالورع و کثیرالعباده دانسته و [[پدر]] وی را فردی صحیح الاعتقاد و [[قاضی کوفه]] به حساب می‌‌آورد.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۵.</ref> عمویش [[جمیل بن دراج]]، پسرش [[حسن بن ایوب]] و نوه‌اش [[احمد بن قاسم بن ایوب]]، همگی از [[محدثان]] بزرگ [[شیعه]] به شمار آمده‌اند.<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۷۱۴.</ref> کتاب النوادر<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۶.</ref> و [[روایات]] و مسائلی از امام هادی{{ع}} از آثار اوست<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۹۶.</ref> | [[ابوالحسین ایوب بن نوح بن دراج نخعی کوفی]] [[اهل کوفه]] و از [[اصحاب]] [[امام رضا]]، [[امام جواد]]،<ref>رجال الطوسی، ص۳۶۸ و ۴۱۰.</ref> [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{عم}} می‌‌باشد و از آنان [[روایت]] کرده است. همچنین از افرادی چون [[ابن ابی عمیر]]، [[حسن بن محبوب]]، [[حسن بن علی بن فضّال]] نیز روایت نقل کرده و محدثانی چون [[حسین بن سعید اهوازی]]، [[علی بن مهزیار]]، [[حمیری]] و [[سعد بن زیاد]] از وی روایت کرده‌اند.<ref> معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۶۲.</ref> وی [[وکیل]] [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{ع}}، و نزد آن دو بزرگوار دارای [[منزلت]] و [[مقام]] بزرگی بود<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۵.</ref> و از سوی امام حسن عسکری{{ع}} به عنوان [[ثقه]] معرفی شده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۷.</ref> [[نجاشی]] او را فردی [[امین]]، ثقه، شدیدالورع و کثیرالعباده دانسته و [[پدر]] وی را فردی صحیح الاعتقاد و [[قاضی کوفه]] به حساب می‌‌آورد.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۵.</ref> عمویش [[جمیل بن دراج]]، پسرش [[حسن بن ایوب]] و نوه‌اش [[احمد بن قاسم بن ایوب]]، همگی از [[محدثان]] بزرگ [[شیعه]] به شمار آمده‌اند.<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۷۱۴.</ref> کتاب النوادر<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۵۶.</ref> و [[روایات]] و مسائلی از امام هادی{{ع}} از آثار اوست<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۶.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۹۶.</ref> | ||
==جستارهای وابسته == | |||
*[[نوح بن دراج]] (پدر) | |||
*[[جمیل بن دراج]] (عمو) | |||
*[[حسن بن ایوب بن نوح بن دراج]] (فرزند) | |||
*[[احمد بن قاسم بن ایوب]] (نوه) | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۳
ایوب بن نوح بن دراج نخعی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ایوب بن نوح بن دراج نخعی در معارف و سیره رضوی - ایوب بن نوح بن دراج نخعی در معارف مهدویت - ایوب بن نوح بن دراج نخعی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابوالحسین ایوب بن نوح بن دراج نخعی کوفی اهل کوفه و از اصحاب امام رضا، امام جواد،[۱] امام هادی و امام حسن عسکری(ع) می‌‌باشد و از آنان روایت کرده است. همچنین از افرادی چون ابن ابی عمیر، حسن بن محبوب، حسن بن علی بن فضّال نیز روایت نقل کرده و محدثانی چون حسین بن سعید اهوازی، علی بن مهزیار، حمیری و سعد بن زیاد از وی روایت کرده‌اند.[۲] وی وکیل امام هادی و امام حسن عسکری(ع)، و نزد آن دو بزرگوار دارای منزلت و مقام بزرگی بود[۳] و از سوی امام حسن عسکری(ع) به عنوان ثقه معرفی شده است.[۴] نجاشی او را فردی امین، ثقه، شدیدالورع و کثیرالعباده دانسته و پدر وی را فردی صحیح الاعتقاد و قاضی کوفه به حساب می‌‌آورد.[۵] عمویش جمیل بن دراج، پسرش حسن بن ایوب و نوه‌اش احمد بن قاسم بن ایوب، همگی از محدثان بزرگ شیعه به شمار آمده‌اند.[۶] کتاب النوادر[۷] و روایات و مسائلی از امام هادی(ع) از آثار اوست[۸].[۹]
جستارهای وابسته
- نوح بن دراج (پدر)
- جمیل بن دراج (عمو)
- حسن بن ایوب بن نوح بن دراج (فرزند)
- احمد بن قاسم بن ایوب (نوه)
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
