اثال بن حجل مذحجی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
جز (جایگزینی متن - 'دست' به 'دست') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
اُثال [[فرزند]] [[حجل بن عامر مذحجی]]، از علمای [[آگاه]] و از [[اصحاب امیرمؤمنان]] {{ع}} در [[صفین]] بود. وی ابتدا از [[یاران]] [[معاویه]] بود ولی بعداً [[مستبصر]] شد و به دامان [[حضرت علی]] {{ع}} بازگشت و در زمره [[یاران]] و [[شیعیان]] [[حضرت]] درآمد، و در [[صفین]] [[امام]] {{ع}} را [[یاری]] نمود، اما برعکس پدرش حجل به [[مخالفت با امام]] {{ع}} [[اصرار]] ورزید و [[معاویه]] را در [[صفین]] [[همراهی]] کرد. | اُثال [[فرزند]] [[حجل بن عامر مذحجی]]، از علمای [[آگاه]] و از [[اصحاب امیرمؤمنان]] {{ع}} در [[صفین]] بود. وی ابتدا از [[یاران]] [[معاویه]] بود ولی بعداً [[مستبصر]] شد و به دامان [[حضرت علی]] {{ع}} بازگشت و در زمره [[یاران]] و [[شیعیان]] [[حضرت]] درآمد، و در [[صفین]] [[امام]] {{ع}} را [[یاری]] نمود، اما برعکس پدرش حجل به [[مخالفت با امام]] {{ع}} [[اصرار]] ورزید و [[معاویه]] را در [[صفین]] [[همراهی]] کرد. | ||
[[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: در یکی از روزهای سخت [[جنگ صفین]]، [[مالک اشتر]] فریاد زد: | [[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: در یکی از روزهای سخت [[جنگ صفین]]، [[مالک اشتر]] فریاد زد: «ای [[اهل عراق]]! آیا مردی هست که جانش را به [[خداوند]] بفروشد؟» در این موقع اُثال به درخواست [[مالک اشتر]] پاسخ مثبت داد و سپس با پیشنهاد [[مالک اشتر]]، صورت خود را پوشاند و [[غرق]] در [[سلاح]] بین دو صف [[سپاه]] ایستاد و به [[لشکریان]] [[معاویه]] گفت: آیا مبارزی در میان شما هست؟ [[معاویه]]، برای مبارزه با وی حجل [[پدر]] اثال را خواست و گفت که به [[جنگ]] این [[جوان]] برو، و کار او را تمام کن! حجل نیز در حالی که صورت خود را پوشانده بود [[غرق]] در [[سلاح]] شد و مقابل فرزندش اُثال قرار گرفت ولی یک‌دیگر را نمی‌شناختند که [[پدر]] و پسرند، لذا هر دو مقابل هم به [[جنگ]] پرداختند، اما حجل ناگهان متوجه شد، [[دشمنی]] که با او می‌جنگد پسرش است، لذا فوراً از اسب پیاده شد و خود را معرفی کرد و اُثال هم بلافاصله پیاده گشت، هردو دست به گردن یک‌دیگر انداختند و گریستند، بعد حجل به پسرش گفت: ای اُثال! به سوی [[دنیا]] بیا. یعنی [[ثروت]] و [[دنیا]] نزد [[معاویه]] است. اما اُثال گفت: ای [[پدر]]! بیا به سوی [[آخرت]]، به [[خدا]] قسم اگر من بخواهم به [[شام]] بیایم، تو باید مرا منع کنی. چقدر برای من [[زشت]] و [[قبیح]] است که به [[حضرت علی]] {{ع}} و [[مؤمنان]] [[صالح]] بگویم که به [[شامیان]] پیوستم؛ بنابراین ای [[پدر]]! تو بر آن‌چه هستی باش و من نیز بر آن‌چه هستم، باشم. من در [[سپاه]] [[حضرت علی]] {{ع}} خواهم ماند و تو نیز در [[سپاه معاویه]] بمان. | ||
پس از این گفت وگو، هر کدام از آنان به جانب [[سپاه]] خویش بازگشتند و این جریان را به [[سپاهیان]] خود گفتند <ref>وقعة صفين، ص۴۴۳.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۱۴۶-۱۴۷.</ref> | پس از این گفت وگو، هر کدام از آنان به جانب [[سپاه]] خویش بازگشتند و این جریان را به [[سپاهیان]] خود گفتند <ref>وقعة صفين، ص۴۴۳.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۱۴۶-۱۴۷.</ref> | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
[[رده:اصحاب امام علی]] | [[رده:اصحاب امام علی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:مذحج]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. اثال بن حجل مذحجی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اثال بن حجل مذحجی در تاریخ اسلامی - اثال بن حجل مذحجی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| اثال بن حجل مذحجی | |
|---|---|
 تصویر نمادین جنگ صفین | |
| نام کامل | اثال بن حجل مذحجی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | مذحج |
| پدر | حجل بن عامر مذحجی |
| از اصحاب | امام علی |
| حضور در جنگ | جنگ صفین |
مقدمه
اُثال فرزند حجل بن عامر مذحجی، از علمای آگاه و از اصحاب امیرمؤمنان (ع) در صفین بود. وی ابتدا از یاران معاویه بود ولی بعداً مستبصر شد و به دامان حضرت علی (ع) بازگشت و در زمره یاران و شیعیان حضرت درآمد، و در صفین امام (ع) را یاری نمود، اما برعکس پدرش حجل به مخالفت با امام (ع) اصرار ورزید و معاویه را در صفین همراهی کرد.
نصر بن مزاحم نقل می‌کند: در یکی از روزهای سخت جنگ صفین، مالک اشتر فریاد زد: «ای اهل عراق! آیا مردی هست که جانش را به خداوند بفروشد؟» در این موقع اُثال به درخواست مالک اشتر پاسخ مثبت داد و سپس با پیشنهاد مالک اشتر، صورت خود را پوشاند و غرق در سلاح بین دو صف سپاه ایستاد و به لشکریان معاویه گفت: آیا مبارزی در میان شما هست؟ معاویه، برای مبارزه با وی حجل پدر اثال را خواست و گفت که به جنگ این جوان برو، و کار او را تمام کن! حجل نیز در حالی که صورت خود را پوشانده بود غرق در سلاح شد و مقابل فرزندش اُثال قرار گرفت ولی یک‌دیگر را نمی‌شناختند که پدر و پسرند، لذا هر دو مقابل هم به جنگ پرداختند، اما حجل ناگهان متوجه شد، دشمنی که با او می‌جنگد پسرش است، لذا فوراً از اسب پیاده شد و خود را معرفی کرد و اُثال هم بلافاصله پیاده گشت، هردو دست به گردن یک‌دیگر انداختند و گریستند، بعد حجل به پسرش گفت: ای اُثال! به سوی دنیا بیا. یعنی ثروت و دنیا نزد معاویه است. اما اُثال گفت: ای پدر! بیا به سوی آخرت، به خدا قسم اگر من بخواهم به شام بیایم، تو باید مرا منع کنی. چقدر برای من زشت و قبیح است که به حضرت علی (ع) و مؤمنان صالح بگویم که به شامیان پیوستم؛ بنابراین ای پدر! تو بر آن‌چه هستی باش و من نیز بر آن‌چه هستم، باشم. من در سپاه حضرت علی (ع) خواهم ماند و تو نیز در سپاه معاویه بمان. پس از این گفت وگو، هر کدام از آنان به جانب سپاه خویش بازگشتند و این جریان را به سپاهیان خود گفتند [۱][۲]
منابع
پانویس
- ↑ وقعة صفين، ص۴۴۳.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۱۴۶-۱۴۷.