زید بن وهب جهنی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| جنسیت = مرد | | جنسیت = مرد | ||
| کنیه = | | کنیه = ابوسلیمان | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| اهل = | | اهل = | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
| دین = | | دین = | ||
| مذهب = | | مذهب = | ||
| از اصحاب = | | از اصحاب = [[امام علی]] | ||
| از طبقه = | | از طبقه = | ||
| در جنگ = {{فهرست جعبه افقی| [[جنگ آذربایجان]] | [[جنگ صفین]] | [[جنگ نهروان]] }} | | در جنگ = {{فهرست جعبه افقی| [[جنگ آذربایجان]] | [[جنگ صفین]] | [[جنگ نهروان]] }} | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی]] [[دوران جاهلیت]] را [[درک]] کرد.<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> در [[زمان حیات پیامبر]] {{صل}} [[اسلام]] آورد، ولی [[حضرت]] را درک نکرد.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> او ساکن [[کوفه]] بود<ref>الاصابه ۳/۴۶.</ref> و از [[خواص]]<ref>رجال ابن داود ۱۶۴.</ref> [[یاران علی]] {{ع}}و فرزندانش بود<ref> اعیان الشیعه ۷/۱۳۰ رجال الطوسی ۴۲.</ref> و از آن حضرت [[حدیث]] آموخت،<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲.</ref> چنان که [[قرآن]] را نزد [[ابن مسعود]] فراگرفت.<ref>الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> زید بن وهب همچنین از [[ابوذر غفاری]]، ابن مسعود و جمعی دیگر [[روایت]] نقل کرده است<ref> تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۲.</ref> راویانی چون اعمش، [[حکم]] بن عیینه، [[سلمة بن کهیل]]،<ref>الاصابه ۳/۴۷.</ref> و ابو منصور جهنی<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref> و نیز [[صاحبان صحاح]] سته از طرق متعدد<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۵.</ref> از او حدیث نقل کرده‌اند. گویند که او از بزرگان [[تابعان]]<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> و از [[محدثان]] [[ثقه]] بود و [[روایات]] زیادی نقل کرده است. ایشان سفری نیز به [[شام]] داشت.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> در [[زمان]] [[خلیفه دوم]] در [[جنگ]] [[آذربایجان]] شرکت کرد و در زمان علی {{ع}}در [[جنگ صفین]] و [[نهروان]] در رکاب آن حضرت بود.<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲ اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> [[همراهی]] و گفت وگوی زید با [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} در [[مدائن]] و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد [[اهل بیت]] {{ع}}دارد.<ref>الاحتجاج ۲/۱۰.</ref> در سال | [[ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی]] [[دوران جاهلیت]] را [[درک]] کرد.<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> در [[زمان حیات پیامبر]] {{صل}} [[اسلام]] آورد، ولی [[حضرت]] را درک نکرد.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> او ساکن [[کوفه]] بود<ref>الاصابه ۳/۴۶.</ref> و از [[خواص]]<ref>رجال ابن داود ۱۶۴.</ref> [[یاران علی]] {{ع}}و فرزندانش بود<ref> اعیان الشیعه ۷/۱۳۰ رجال الطوسی ۴۲.</ref> و از آن حضرت [[حدیث]] آموخت،<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲.</ref> چنان که [[قرآن]] را نزد [[ابن مسعود]] فراگرفت.<ref>الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> زید بن وهب همچنین از [[ابوذر غفاری]]، ابن مسعود و جمعی دیگر [[روایت]] نقل کرده است<ref> تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۲.</ref> راویانی چون اعمش، [[حکم]] بن عیینه، [[سلمة بن کهیل]]،<ref>الاصابه ۳/۴۷.</ref> و ابو منصور جهنی<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref> و نیز [[صاحبان صحاح]] سته از طرق متعدد<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۵.</ref> از او حدیث نقل کرده‌اند. گویند که او از بزرگان [[تابعان]]<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> و از [[محدثان]] [[ثقه]] بود و [[روایات]] زیادی نقل کرده است. ایشان سفری نیز به [[شام]] داشت.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> در [[زمان]] [[خلیفه دوم]] در [[جنگ]] [[آذربایجان]] شرکت کرد و در زمان علی {{ع}}در [[جنگ صفین]] و [[نهروان]] در رکاب آن حضرت بود.<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲ اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> [[همراهی]] و گفت وگوی زید با [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} در [[مدائن]] و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد [[اهل بیت]] {{ع}}دارد.<ref>الاحتجاج ۲/۱۰.</ref> در سال ۹۶ه درگذشت.<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۳.</ref> در [[تاریخ]] [[وفات]] او [[اختلاف]] است.<ref> الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> کتاب خطب [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} اثر اوست<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref> | ||
.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۳۵۰-۳۵۱.</ref> | .<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۳۵۰-۳۵۱.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[بنی‌همدان]] (قبیله) | |||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۸: | ||
[[رده:اصحاب امام علی]] | [[رده:اصحاب امام علی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:بنی‌همدان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. زید بن وهب جهنی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: زید بن وهب جهنی در علوم قرآنی - زید بن وهب جهنی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| زید بن وهب جهنی | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی |
| جنسیت | مرد |
| کنیه | ابوسلیمان |
| از قبیله | بنی‌همدان |
| محل زندگی | کوفه |
| درگذشت | ۹۶ هجری |
| از اصحاب | امام علی |
| حضور در جنگ | |
مقدمه
ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی دوران جاهلیت را درک کرد.[۱] در زمان حیات پیامبر (ص) اسلام آورد، ولی حضرت را درک نکرد.[۲] او ساکن کوفه بود[۳] و از خواص[۴] یاران علی (ع)و فرزندانش بود[۵] و از آن حضرت حدیث آموخت،[۶] چنان که قرآن را نزد ابن مسعود فراگرفت.[۷] زید بن وهب همچنین از ابوذر غفاری، ابن مسعود و جمعی دیگر روایت نقل کرده است[۸] راویانی چون اعمش، حکم بن عیینه، سلمة بن کهیل،[۹] و ابو منصور جهنی[۱۰] و نیز صاحبان صحاح سته از طرق متعدد[۱۱] از او حدیث نقل کرده‌اند. گویند که او از بزرگان تابعان[۱۲] و از محدثان ثقه بود و روایات زیادی نقل کرده است. ایشان سفری نیز به شام داشت.[۱۳] در زمان خلیفه دوم در جنگ آذربایجان شرکت کرد و در زمان علی (ع)در جنگ صفین و نهروان در رکاب آن حضرت بود.[۱۴] همراهی و گفت وگوی زید با امام حسن مجتبی (ع) در مدائن و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد اهل بیت (ع)دارد.[۱۵] در سال ۹۶ه درگذشت.[۱۶] در تاریخ وفات او اختلاف است.[۱۷] کتاب خطب امیرالمؤمنین (ع) اثر اوست[۱۸] .[۱۹]
جستارهای وابسته
- بنی‌همدان (قبیله)
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ اسد الغابه ۲/۲۴۲.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.
- ↑ الاصابه ۳/۴۶.
- ↑ رجال ابن داود ۱۶۴.
- ↑ اعیان الشیعه ۷/۱۳۰ رجال الطوسی ۴۲.
- ↑ الطبقات الکبری ۶/۱۰۲.
- ↑ الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.
- ↑ تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۲.
- ↑ الاصابه ۳/۴۷.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۷۲.
- ↑ تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۵.
- ↑ اسد الغابه ۲/۲۴۲.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.
- ↑ الطبقات الکبری ۶/۱۰۲ اسد الغابه ۲/۲۴۲.
- ↑ الاحتجاج ۲/۱۰.
- ↑ تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۳.
- ↑ الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۷۲.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۳۵۰-۳۵۱.