احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==')
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{سیره معصوم}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[احترام]]''' است. "'''[[احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = احترام
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان در حدیث]] - [[احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان در معارف و سیره نبوی]]</div>
| عنوان مدخل =
| مداخل مرتبط = [[احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان در معارف و سیره نبوی]]
| پرسش مرتبط  =
}}


'''احترام به سالمندان''' در معارف دینی و روایات معصومین {{ع}} مورد سفارش واقع شده است، [[پیامبر اسلام]] {{صل}} در این زمینه می‌فرمود: "[[احترام]] به پیرمرد [و پیرزن] [[مسلمان]]، بزرگداشت [[خداوند]] است" و می‌فرمود: "[[کهن‌سال]] در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است".
'''احترام به سالمندان''' در معارف دینی و روایات معصومین {{ع}} مورد سفارش واقع شده است، [[پیامبر اسلام]] {{صل}} در این زمینه می‌فرمود: "[[احترام]] به پیرمرد [و پیرزن] [[مسلمان]]، بزرگداشت [[خداوند]] است" و می‌فرمود: "[[کهن‌سال]] در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است".


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[پیامبر خاتم]] {{صل}} می‌فرمود: "[[احترام]] به پیرمرد [و پیرزن] [[مسلمان]]، [[بزرگداشت]] [[خداوند]] است"<ref>{{متن حدیث|مِنْ إِجْلَالِ اللَّهِ إِجْلَالُ ذِي الشَّيْبَةِ الْمُسْلِمِ}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۶۵.</ref>. آن حضرت [[جوانان]] را به احترام نهادن به [[کهن‌سالان]] [[تشویق]] می‌کرد و می‌فرمود: "هیچ [[جوانی]]، [[کهن‌سالی]] را به خاطر پیری‌اش گرامی نمی‌دارد، جز آنکه هنگام [[پیری]] خودش، خداوند کسی را برایش فراهم می‌کند که احترامش گذارد<ref>{{متن حدیث|مَا أَكْرَمَ شَابٌّ شَيْخاً لِسِنِّهِ- إِلَّا قَيَّضَ اللَّهُ لَهُ عِنْدَ كِبَرِ سِنِّهِ مَنْ يُكْرِمُه}}؛ ‏مشکاة الانوار، ص۱۶۸.</ref>.
[[پیامبر خاتم]] {{صل}} می‌فرمود: "[[احترام]] به پیرمرد [و پیرزن] [[مسلمان]]، [[بزرگداشت]] [[خداوند]] است"<ref>{{متن حدیث|مِنْ إِجْلَالِ اللَّهِ إِجْلَالُ ذِي الشَّيْبَةِ الْمُسْلِمِ}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۶۵.</ref>. آن حضرت [[جوانان]] را به احترام نهادن به کهن‌سالان [[تشویق]] می‌کرد و می‌فرمود: "هیچ [[جوانی]]، [[کهن‌سالی]] را به خاطر پیری‌اش گرامی نمی‌دارد، جز آنکه هنگام [[پیری]] خودش، خداوند کسی را برایش فراهم می‌کند که احترامش گذارد<ref>{{متن حدیث|مَا أَكْرَمَ شَابٌّ شَيْخاً لِسِنِّهِ- إِلَّا قَيَّضَ اللَّهُ لَهُ عِنْدَ كِبَرِ سِنِّهِ مَنْ يُكْرِمُه}}؛ ‏مشکاة الانوار، ص۱۶۸.</ref>.


[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: «روزی دو مرد نزد حضرت آمدند. یکی پیر و دیگری [[جوان]]. مرد جوان پیش از همراه کهن‌سالش لب به سخن گشود. [[پیامبر]] فرمود: (ابتدا) بزرگ(تر) و بزرگ(تر)»<ref>{{متن حدیث|جَاءَ رَجُلَانِ إِلَى النَّبِيِّ ص شَيْخٌ وَ شَابٌّ فَتَكَلَّمَ الشَّابُّ قَبْلَ الشَّيْخِ فَقَالَ النَّبِيُّ ص الْكَبِيرَ الْكَبِير}}؛ مستدرک الوسائل، ج۸، ص۳۹۳.</ref>.
[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: «روزی دو مرد نزد حضرت آمدند. یکی پیر و دیگری [[جوان]]. مرد جوان پیش از همراه کهن‌سالش لب به سخن گشود. [[پیامبر]] فرمود: (ابتدا) بزرگ(تر) و بزرگ(تر)»<ref>{{متن حدیث|جَاءَ رَجُلَانِ إِلَى النَّبِيِّ ص شَيْخٌ وَ شَابٌّ فَتَكَلَّمَ الشَّابُّ قَبْلَ الشَّيْخِ فَقَالَ النَّبِيُّ ص الْكَبِيرَ الْكَبِير}}؛ مستدرک الوسائل، ج۸، ص۳۹۳.</ref>.


[[رسول]] [[رحمت]] همواره [[خانواده‌ها]] را به احترام [[پیران]] فرا می‌خواند و می‌فرمود: "[[کهن‌سال]] در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است"<ref>{{متن حدیث|الشَّيْخُ فِي أَهْلِهِ كَالنَّبِيِّ فِي أُمَّتِه‏}}؛ جامع الاخبار، ص۹۲.</ref>. "از ما نیست کسی که کهن‌سالان ما را احترام نکند"<ref>{{متن حدیث|لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُوَقِّرْ كَبِيرَنَا}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،، ج۲، ص۱۶۵.</ref>؛ (زیرا) [[برکت]] با بزرگان شماست<ref>بحار الانوار، ج۷۲، ص۱۳۷؛ برگرفته از: همنام گل‌های بهاری، ص۲۱۸.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|کانون محبت]] ص۵۴.</ref>
[[رسول]] [[رحمت]] همواره [[خانواده‌ها]] را به احترام [[پیران]] فرا می‌خواند و می‌فرمود: "[[کهن‌سال]] در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است"<ref>{{متن حدیث|الشَّيْخُ فِي أَهْلِهِ كَالنَّبِيِّ فِي أُمَّتِه‏}}؛ جامع الاخبار، ص۹۲.</ref>. "از ما نیست کسی که کهن‌سالان ما را احترام نکند"<ref>{{متن حدیث|لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُوَقِّرْ كَبِيرَنَا}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،، ج۲، ص۱۶۵.</ref>؛ (زیرا) [[برکت]] با بزرگان شماست<ref>بحار الانوار، ج۷۲، ص۱۳۷؛ برگرفته از: همنام گل‌های بهاری، ص۲۱۸.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|کانون محبت]] ص۵۴.</ref>
خط ۲۱: خط ۲۴:


[[رده:احترام]]
[[رده:احترام]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۳

احترام به سالمندان در معارف دینی و روایات معصومین (ع) مورد سفارش واقع شده است، پیامبر اسلام (ص) در این زمینه می‌فرمود: "احترام به پیرمرد [و پیرزن] مسلمان، بزرگداشت خداوند است" و می‌فرمود: "کهن‌سال در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است".

مقدمه

پیامبر خاتم (ص) می‌فرمود: "احترام به پیرمرد [و پیرزن] مسلمان، بزرگداشت خداوند است"[۱]. آن حضرت جوانان را به احترام نهادن به کهن‌سالان تشویق می‌کرد و می‌فرمود: "هیچ جوانی، کهن‌سالی را به خاطر پیری‌اش گرامی نمی‌دارد، جز آنکه هنگام پیری خودش، خداوند کسی را برایش فراهم می‌کند که احترامش گذارد[۲].

امام صادق (ع) فرمود: «روزی دو مرد نزد حضرت آمدند. یکی پیر و دیگری جوان. مرد جوان پیش از همراه کهن‌سالش لب به سخن گشود. پیامبر فرمود: (ابتدا) بزرگ(تر) و بزرگ(تر)»[۳].

رسول رحمت همواره خانواده‌ها را به احترام پیران فرا می‌خواند و می‌فرمود: "کهن‌سال در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است"[۴]. "از ما نیست کسی که کهن‌سالان ما را احترام نکند"[۵]؛ (زیرا) برکت با بزرگان شماست[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. «مِنْ إِجْلَالِ اللَّهِ إِجْلَالُ ذِي الشَّيْبَةِ الْمُسْلِمِ»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۶۵.
  2. «مَا أَكْرَمَ شَابٌّ شَيْخاً لِسِنِّهِ- إِلَّا قَيَّضَ اللَّهُ لَهُ عِنْدَ كِبَرِ سِنِّهِ مَنْ يُكْرِمُه»؛ ‏مشکاة الانوار، ص۱۶۸.
  3. «جَاءَ رَجُلَانِ إِلَى النَّبِيِّ ص شَيْخٌ وَ شَابٌّ فَتَكَلَّمَ الشَّابُّ قَبْلَ الشَّيْخِ فَقَالَ النَّبِيُّ ص الْكَبِيرَ الْكَبِير»؛ مستدرک الوسائل، ج۸، ص۳۹۳.
  4. «الشَّيْخُ فِي أَهْلِهِ كَالنَّبِيِّ فِي أُمَّتِه‏»؛ جامع الاخبار، ص۹۲.
  5. «لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُوَقِّرْ كَبِيرَنَا»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،، ج۲، ص۱۶۵.
  6. بحار الانوار، ج۷۲، ص۱۳۷؛ برگرفته از: همنام گل‌های بهاری، ص۲۱۸.
  7. اسحاقی، سید حسین، کانون محبت ص۵۴.