ولایت اهل کتاب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:ولایت]] | [[رده:ولایت]] | ||
نسخهٔ ۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۹
مقدمه
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ﴾[۱]. منظور از اتخاذ یهود و نصاری (اهل کتاب) اولیا در آیه، نهی از دوستی با آنان است [۲] و ذیل آیه مذکور، فلسفه نهی از ولایتپذیری از اهل کتاب را بیان کرده که عبارت از تأثیرپذیری فرهنگی و همرنگ آنان شدن است و در این زمان، فرهنگ و روش زندگی دوستداران غرب، پیشِرویِ دیگران است، که حاکی از تأثیرپذیری اخلاقی و روحی از آنان است.[۳]
منابع
جستارهای وابسته
- تفاضل ولایتها
- عموم ولایت
- مرتبه ولایت
- مقام ولایت
- ولایت الهی
- ولایت امام
- ولایت انسان کامل
- ولایت تام
- ولایت تشریعی
- ولایت تکوینی
- ولایت حاکم
- ولایت خاصه
- ولایت شعبیه
- ولایت عامه
- ولایت مطلقه
- ولایت معنوی
- ولایت خلیفه الهى
- ولایت ملائکه
- ولایت مؤمنین
- ولایت ولىّ دَم
- ولایت ولىّ سفیه
- ولایت ولىّ نکاح
- ولایت شیطان
- ولایت طاغوت
- ولایت ظالمان
- ولایت کافران
پانویس
- ↑ «ای مؤمنان! یهودیان و مسیحیان را دوست مگیرید که آنان (در برابر شما) هوادار یکدیگرند و هر کس از شما آنان را دوست بگیرد از آنان است؛ بیگمان خداوند گروه ستمگران را راهنمایی نمیکند» سوره مائده، آیه ۵۱.
- ↑ درباره اینکه اتخاذ اولیا، به چه معناست، صاحب تفسیر المیزان اقوالی را نقل کرده و آنها را رد میکند و به معنای دوستی را میپذیرد. المیزان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۳۷۰.
- ↑ حقجو، عبدالله، ولایت در قرآن، ص:۴۴-۴۵.