جابر بن سلیم هجیمی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:صحابه' به 'رده:صحابه پیامبر') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل = جابر بن سلیم هجیمی | مداخل مرتبط = [[جابر بن سلیم هجیمی در تراجم و رجال]] - [[جابر بن سلیم هجیمی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | |||
| نام = جابر بن سلیم هجیمی | |||
| مشهور به = | |||
| نام تصویر = تصویر قدیمی از بصره.jpg | |||
| عرض تصویر = | |||
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی از بصره | |||
| نام کامل = جابر بن سلیم هجیمی | |||
| نامهای دیگر = | |||
| جنسیت = مرد | |||
| کنیه = ابوجُرَیّ | |||
| لقب = | |||
| اهل = | |||
| از قبیله = [[بنیتمیم]] | |||
| از تیره = [[هجیم بن عمرو]] | |||
| پدر = [[سلیم بن جابر]] | |||
| مادر = | |||
| همسر = | |||
| پسر = | |||
| دختر = | |||
| خواهر = | |||
| برادر = | |||
| خویشاوندان = | |||
| وابستگان = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| محل زندگی = [[بصره]] | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = [[بصره]] | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| طول عمر = | |||
| محل دفن = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| از اصحاب = [[پیامبر خاتم]] | |||
| از طبقه = | |||
| در جنگ = | |||
| نقشها = | |||
| فعالیتها = | |||
| علت شهرت = | |||
| علت درگذشت = | |||
| علت شهادت = | |||
| راوی از = | |||
| روایات مشهور = | |||
| مشایخ او = | |||
| راویان از او = | |||
| آخرین راوی از او = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
نام او جابر بن سلیم از بنوانمار<ref>خلیفة بن خیاط، ص۸۶؛ مزی، ج۳۳، ص۱۸۸.</ref> از [[قبیله]] [[هُجیم بن عمرو]] تیرهای از [[تمیم]] است. برخی نام وی را سلیم بن جابر نوشتهاند<ref>ابن سعد، ج۷، ص۳۱؛ طبرانی، ج۷، ص۶۲.</ref>. رجالنویسان و صحابهنگاران با اینکه شرح حال وی است را در هر دو نام آوردهاند، تأکید کردهاند سلیم بن جابر [[اشتباه]]<ref>بخاری، ج۲، ص۲۰۵ و ج۴، ص۱۲۰؛ ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۵۴؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۹۸ و ج۲، ص۲۰۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۸۷ و ج۲، ص۵۴۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۲ و ج۳، ص۱۴۰ و ج۷، ص۵۵. ابن حجر سلیمان بن جابر، را تصحیف شده سلیم بن جابر دانسته است ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۲۴۱.</ref> وی مشهور به کنیهاش ابوجُرَیّ (به تصغیر) است که برخی به اشتباه ابوجزی نوشتهاند<ref>ر.ک: بخاری، ج۲، ص۲۰۶.</ref> او همراه افرادی از قبیلهاش [[خدمت]] [[رسول خدا]]{{صل}} رسید. آن [[حضرت]] ردایی از پشم که به خاطر بلندی، حاشیهاش روی پایش بود بر تن داشت<ref>ابن سعد، ج۷، ص۳۱؛ احمد بن حنبل، ج۵، ص۶۳؛ بخاری، ج۲، ص۲۰۵؛ بیهقی، ج۳، ص۲۳۶.</ref> و اطرافیانش، دستوراتش را عمل میکردند. وی نزد آن حضرت رفته با علیک [[السلام]] یا [[رسول الله]] [[سخن]] آغاز کرد که [[پیامبر]] این نوع [[سلام]] را سلام [[مردگان]] دانست و فرمود: بگو {{متن حدیث| اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ }}<ref>عبدالرزاق صنعانی، ج۱۰، ص۳۸۴؛ ابن ابی عاصم، ج۲، ص۳۹۳؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۹۸.</ref>. پیامبر خود را فرستاده خدایی معرفی کرد که چون بخوانندش [[اجابت]] میکند، در [[خشکسالی]] سیرابشان میکند و چون مرکبشان در بیابانی گم شود و او را بخوانند، به آنان بازمی گرداند. سپس رسول خدا{{صل}} به او سفارش کرد کار نیکویی را کوچک نشمارد، چون از او [[عیبجویی]] شد [[تلافی]] نکند، در [[لباس]] [[پوشیدن]] از [[فخر]] و [[تکبر]] بپرهیزد و کسی را [[ناسزا]] نگوید <ref>ابن ابی عاصم، ج۲، ص۳۹۲؛ طبرانی، ج۷، ص۶۴؛ طبری، ج۱۱، ص۵۶۸؛ و ر.ک: احمد بن حنبل، ج۵، ص۶۴؛ ابن ابی الدنیا، ص۱۹۱؛ ابن حبان، صحیح، ج۲، ص۲۸۱؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۸۷ و ج۲، ص۵۴۲.</ref>. این [[حدیث]] را تنها ابوجری هجیمی از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل کرده است<ref>ابن حجر، فتح، ج۱۱، ص۵.</ref>. اما در برخی منابع، بدون واسطه از ابوتمیمه هجیمی نقل شده که صحیح نیست<ref>کراجکی، ص۹۵.</ref>؛ زیرا ابوتمیمه هجیمی، [[تابعی]] است [[نقل روایات]] خود را از طریق [[صحابه]] دیگر، از جمله ابوجری میکند<ref>ر.ک: مدخل: ابوتمیمه مجیمی.</ref>. در برخی موارد نیز در | نام او جابر بن سلیم از بنوانمار<ref>خلیفة بن خیاط، ص۸۶؛ مزی، ج۳۳، ص۱۸۸.</ref> از [[قبیله]] [[هُجیم بن عمرو]] تیرهای از [[تمیم]] است. برخی نام وی را سلیم بن جابر نوشتهاند<ref>ابن سعد، ج۷، ص۳۱؛ طبرانی، ج۷، ص۶۲.</ref>. رجالنویسان و صحابهنگاران با اینکه شرح حال وی است را در هر دو نام آوردهاند، تأکید کردهاند سلیم بن جابر [[اشتباه]]<ref>بخاری، ج۲، ص۲۰۵ و ج۴، ص۱۲۰؛ ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۵۴؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۹۸ و ج۲، ص۲۰۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۸۷ و ج۲، ص۵۴۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۲ و ج۳، ص۱۴۰ و ج۷، ص۵۵. ابن حجر سلیمان بن جابر، را تصحیف شده سلیم بن جابر دانسته است ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۲۴۱.</ref> وی مشهور به کنیهاش ابوجُرَیّ (به تصغیر) است که برخی به اشتباه ابوجزی نوشتهاند<ref>ر. ک: بخاری، ج۲، ص۲۰۶.</ref> او همراه افرادی از قبیلهاش [[خدمت]] [[رسول خدا]] {{صل}} رسید. آن [[حضرت]] ردایی از پشم که به خاطر بلندی، حاشیهاش روی پایش بود بر تن داشت<ref>ابن سعد، ج۷، ص۳۱؛ احمد بن حنبل، ج۵، ص۶۳؛ بخاری، ج۲، ص۲۰۵؛ بیهقی، ج۳، ص۲۳۶.</ref> و اطرافیانش، دستوراتش را عمل میکردند. وی نزد آن حضرت رفته با علیک [[السلام]] یا [[رسول الله]] [[سخن]] آغاز کرد که [[پیامبر]] این نوع [[سلام]] را سلام [[مردگان]] دانست و فرمود: بگو {{متن حدیث| اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ }}<ref>عبدالرزاق صنعانی، ج۱۰، ص۳۸۴؛ ابن ابی عاصم، ج۲، ص۳۹۳؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۹۸.</ref>. پیامبر خود را فرستاده خدایی معرفی کرد که چون بخوانندش [[اجابت]] میکند، در [[خشکسالی]] سیرابشان میکند و چون مرکبشان در بیابانی گم شود و او را بخوانند، به آنان بازمی گرداند. سپس رسول خدا {{صل}} به او سفارش کرد کار نیکویی را کوچک نشمارد، چون از او [[عیبجویی]] شد [[تلافی]] نکند، در [[لباس]] [[پوشیدن]] از [[فخر]] و [[تکبر]] بپرهیزد و کسی را [[ناسزا]] نگوید <ref>ابن ابی عاصم، ج۲، ص۳۹۲؛ طبرانی، ج۷، ص۶۴؛ طبری، ج۱۱، ص۵۶۸؛ و ر. ک: احمد بن حنبل، ج۵، ص۶۴؛ ابن ابی الدنیا، ص۱۹۱؛ ابن حبان، صحیح، ج۲، ص۲۸۱؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۸۷ و ج۲، ص۵۴۲.</ref>. این [[حدیث]] را تنها ابوجری هجیمی از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل کرده است<ref>ابن حجر، فتح، ج۱۱، ص۵.</ref>. اما در برخی منابع، بدون واسطه از ابوتمیمه هجیمی نقل شده که صحیح نیست<ref>کراجکی، ص۹۵.</ref>؛ زیرا ابوتمیمه هجیمی، [[تابعی]] است [[نقل روایات]] خود را از طریق [[صحابه]] دیگر، از جمله ابوجری میکند<ref>ر. ک: مدخل: ابوتمیمه مجیمی.</ref>. در برخی موارد نیز در سلسله [[سند]] پس از ابوتمیمه، به نام یا [[کنیه]] ابوجری تصریح نشده، بلکه با تعبیر {{عربی|«عن رجل من قومه»}}؛ از او یاد شده است<ref>ترمذی، ج۴، ص۱۷۰؛ ابن اثیر، ج۶، ص۳۹۵.</ref> که با توجه به اسناد کامل دیگر، منظور، همان ابوجری هجیمی است. | ||
وی در [[بصره]] سکونت گزید<ref>خلیفة بن خیاط، ص۳۰۴؛ ابن سعد، ج۷، ص۳۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۷.</ref> و همانجا درگذشت<ref>ابن حبان، مشاهیر، ص۷۴.</ref>. بصریان [[روایات]] او را نقل کرده و پراکندهاند<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۹۸.</ref>. از جمله [[راویان]] وی، [[ابن سیرین]]، [[ابورجاء عطاردی]]، [[ابوتمیمه هجیمی]] و [[عقیل بن طلحه]] هستند<ref>ابن ابی حاتم، ج۲، ص۴۹۴ و ج۴، ص۲۰۸؛ مزی، ج۳۳، ص۱۸۸؛ ابن عبد البر، ج۱، ص۲۹۸ و ج۲، ص۲۰۷.</ref>.<ref>[[منصور داداشنژاد|داداشنژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوجری هجیمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۲۱۱-۲۱۲.</ref> | وی در [[بصره]] سکونت گزید<ref>خلیفة بن خیاط، ص۳۰۴؛ ابن سعد، ج۷، ص۳۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۷.</ref> و همانجا درگذشت<ref>ابن حبان، مشاهیر، ص۷۴.</ref>. بصریان [[روایات]] او را نقل کرده و پراکندهاند<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۹۸.</ref>. از جمله [[راویان]] وی، [[ابن سیرین]]، [[ابورجاء عطاردی]]، [[ابوتمیمه هجیمی]] و [[عقیل بن طلحه]] هستند<ref>ابن ابی حاتم، ج۲، ص۴۹۴ و ج۴، ص۲۰۸؛ مزی، ج۳۳، ص۱۸۸؛ ابن عبد البر، ج۱، ص۲۹۸ و ج۲، ص۲۰۷.</ref>.<ref>[[منصور داداشنژاد|داداشنژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوجری هجیمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۲۱۱-۲۱۲.</ref> | ||
خط ۱۶: | خط ۶۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
[[رده:بنیتمیم]] | |||
[[رده:هجیم بن عمرو]] |
نسخهٔ کنونی تا ۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۴۴
جابر بن سلیم هجیمی | |
---|---|
نام کامل | جابر بن سلیم هجیمی |
جنسیت | مرد |
کنیه | ابوجُرَیّ |
از قبیله | بنیتمیم |
از تیره | هجیم بن عمرو |
پدر | سلیم بن جابر |
محل زندگی | بصره |
درگذشت | بصره |
از اصحاب | پیامبر خاتم |
مقدمه
نام او جابر بن سلیم از بنوانمار[۱] از قبیله هُجیم بن عمرو تیرهای از تمیم است. برخی نام وی را سلیم بن جابر نوشتهاند[۲]. رجالنویسان و صحابهنگاران با اینکه شرح حال وی است را در هر دو نام آوردهاند، تأکید کردهاند سلیم بن جابر اشتباه[۳] وی مشهور به کنیهاش ابوجُرَیّ (به تصغیر) است که برخی به اشتباه ابوجزی نوشتهاند[۴] او همراه افرادی از قبیلهاش خدمت رسول خدا (ص) رسید. آن حضرت ردایی از پشم که به خاطر بلندی، حاشیهاش روی پایش بود بر تن داشت[۵] و اطرافیانش، دستوراتش را عمل میکردند. وی نزد آن حضرت رفته با علیک السلام یا رسول الله سخن آغاز کرد که پیامبر این نوع سلام را سلام مردگان دانست و فرمود: بگو « اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ »[۶]. پیامبر خود را فرستاده خدایی معرفی کرد که چون بخوانندش اجابت میکند، در خشکسالی سیرابشان میکند و چون مرکبشان در بیابانی گم شود و او را بخوانند، به آنان بازمی گرداند. سپس رسول خدا (ص) به او سفارش کرد کار نیکویی را کوچک نشمارد، چون از او عیبجویی شد تلافی نکند، در لباس پوشیدن از فخر و تکبر بپرهیزد و کسی را ناسزا نگوید [۷]. این حدیث را تنها ابوجری هجیمی از رسول خدا (ص) نقل کرده است[۸]. اما در برخی منابع، بدون واسطه از ابوتمیمه هجیمی نقل شده که صحیح نیست[۹]؛ زیرا ابوتمیمه هجیمی، تابعی است نقل روایات خود را از طریق صحابه دیگر، از جمله ابوجری میکند[۱۰]. در برخی موارد نیز در سلسله سند پس از ابوتمیمه، به نام یا کنیه ابوجری تصریح نشده، بلکه با تعبیر «عن رجل من قومه»؛ از او یاد شده است[۱۱] که با توجه به اسناد کامل دیگر، منظور، همان ابوجری هجیمی است.
وی در بصره سکونت گزید[۱۲] و همانجا درگذشت[۱۳]. بصریان روایات او را نقل کرده و پراکندهاند[۱۴]. از جمله راویان وی، ابن سیرین، ابورجاء عطاردی، ابوتمیمه هجیمی و عقیل بن طلحه هستند[۱۵].[۱۶]
منابع
پانویس
- ↑ خلیفة بن خیاط، ص۸۶؛ مزی، ج۳۳، ص۱۸۸.
- ↑ ابن سعد، ج۷، ص۳۱؛ طبرانی، ج۷، ص۶۲.
- ↑ بخاری، ج۲، ص۲۰۵ و ج۴، ص۱۲۰؛ ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۵۴؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۹۸ و ج۲، ص۲۰۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۸۷ و ج۲، ص۵۴۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۲ و ج۳، ص۱۴۰ و ج۷، ص۵۵. ابن حجر سلیمان بن جابر، را تصحیف شده سلیم بن جابر دانسته است ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۲۴۱.
- ↑ ر. ک: بخاری، ج۲، ص۲۰۶.
- ↑ ابن سعد، ج۷، ص۳۱؛ احمد بن حنبل، ج۵، ص۶۳؛ بخاری، ج۲، ص۲۰۵؛ بیهقی، ج۳، ص۲۳۶.
- ↑ عبدالرزاق صنعانی، ج۱۰، ص۳۸۴؛ ابن ابی عاصم، ج۲، ص۳۹۳؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۹۸.
- ↑ ابن ابی عاصم، ج۲، ص۳۹۲؛ طبرانی، ج۷، ص۶۴؛ طبری، ج۱۱، ص۵۶۸؛ و ر. ک: احمد بن حنبل، ج۵، ص۶۴؛ ابن ابی الدنیا، ص۱۹۱؛ ابن حبان، صحیح، ج۲، ص۲۸۱؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۸۷ و ج۲، ص۵۴۲.
- ↑ ابن حجر، فتح، ج۱۱، ص۵.
- ↑ کراجکی، ص۹۵.
- ↑ ر. ک: مدخل: ابوتمیمه مجیمی.
- ↑ ترمذی، ج۴، ص۱۷۰؛ ابن اثیر، ج۶، ص۳۹۵.
- ↑ خلیفة بن خیاط، ص۳۰۴؛ ابن سعد، ج۷، ص۳۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۷.
- ↑ ابن حبان، مشاهیر، ص۷۴.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۹۸.
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۴۹۴ و ج۴، ص۲۰۸؛ مزی، ج۳۳، ص۱۸۸؛ ابن عبد البر، ج۱، ص۲۹۸ و ج۲، ص۲۰۷.
- ↑ داداشنژاد، منصور، مقاله «ابوجری هجیمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۲۱۱-۲۱۲.