توسل در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۳

مقدمه

توسل عبارت است از وسیله جستن جهت تقرّب به خداوند متعال که در قرآن کریم بدان امر شده است: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ^[۱]، وسیله، چیزی است که متوسل شونده با آن به مقصود خود دست می‏‌یابد.

انواع وسیله

آنچه که موجب تقرّب بنده به خداوند گردد ـ که در قرآن از آن به «باب» نیز تعبیر شده است وَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا^[۲] ـ وسیله شمرده می‏‌شود؛ از اعمال صالح گرفته تا اسماء الهی، معصومان (ع)، عالمان ربّانی، مؤمنان کامل و آنچه نزد خداوند دارای قداست و عظمت است، مانند قرآن کریم و تربت سید الشهداء (ع)^[۳].

حکم

توسل به آنچه که از نظر شرع یا عقل موجب تقرّب به خداوند می‌‏گردد ـ به‌ویژه توسل به رسول خدا (ص) و ائمّه اطهار (ع) بخصوص امام زمان ـ امری مطلوب و مستحب^[۴] و مورد توصیه قرآن کریم است: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ^[۵]، لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّينَ^[۶].

در روایاتِ رسیده از ائمّه (ع) آمده است: مراد از الْوَسِيلَةَ در آیه شریفه يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ^[۷] ما هستیم^[۸] و ماییم «ابواب» خداوند^[۹] و ماییم اسماء حسنای الهی که خداوند به بندگانش امر کرده: وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ^[۱۰]، قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلًا^[۱۱] او را بدان‌ها بخوانند^[۱۲].^[۱۳]

منابع

هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت

پانویس

↑ «ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.
↑ «به خانه‌ها از در درآیید» سوره بقره، آیه ۱۸۹.
↑ تفسیر الصافی، ج۲، ص۳۳.
↑ کشف الغطاء، ج۳، ص۵۰۰.
↑ «ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.
↑ «بر شما گناهی نیست که (در ایام حج) بخششی از پروردگار خود بخواهید پس چون از عرفات رهسپار شدید در مشعر الحرام خداوند را یاد کنید و او را همان‌گونه که رهنمودتان داده است فرا یاد آورید و بی‌گمان پیش از آن از گمراهان بودید» سوره بقره، آیه ۱۹۸.
↑ «ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.
↑ دلائل الإمامة/ ۱۱۴
↑ تفسیر عیاشی ۱/ ۸۶
↑ «و خداوند را نام‌های نیکوتر است، او را بدان‌ها بخوانید! و آنان را که در نام‌های خداوند کژاندیشی می‌کنند وانهید، به زودی بدانچه می‌کرده‌اند کیفر می‌بینند» سوره اعراف، آیه ۱۸۰.
↑ «بگو: چه «الله» را بخوانید و چه «رحمان» را؛ هر چه بخوانید، نام‌های نیکوتر او راست و به نمازت نه بانگ بردار و نه آن را بی‌آوا بخوان و میان آن (دو)، راهی (میانه) بگزین!» سوره اسراء، آیه ۱۱۰.
↑ تفسیر عیاشی، ج۲، ص۴۲.
↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۲، ص۶۶۳-۶۶۴.

[1] «ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.

[2] «به خانه‌ها از در درآیید» سوره بقره، آیه ۱۸۹.

[3] تفسیر الصافی، ج۲، ص۳۳.

[4] کشف الغطاء، ج۳، ص۵۰۰.

[5] «ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.

[6] «بر شما گناهی نیست که (در ایام حج) بخششی از پروردگار خود بخواهید پس چون از عرفات رهسپار شدید در مشعر الحرام خداوند را یاد کنید و او را همان‌گونه که رهنمودتان داده است فرا یاد آورید و بی‌گمان پیش از آن از گمراهان بودید» سوره بقره، آیه ۱۹۸.

[7] «ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.

[8] دلائل الإمامة/ ۱۱۴

[9] تفسیر عیاشی ۱/ ۸۶

[10] «و خداوند را نام‌های نیکوتر است، او را بدان‌ها بخوانید! و آنان را که در نام‌های خداوند کژاندیشی می‌کنند وانهید، به زودی بدانچه می‌کرده‌اند کیفر می‌بینند» سوره اعراف، آیه ۱۸۰.

[11] «بگو: چه «الله» را بخوانید و چه «رحمان» را؛ هر چه بخوانید، نام‌های نیکوتر او راست و به نمازت نه بانگ بردار و نه آن را بی‌آوا بخوان و میان آن (دو)، راهی (میانه) بگزین!» سوره اسراء، آیه ۱۱۰.

[12] تفسیر عیاشی، ج۲، ص۴۲.

[13] هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۲، ص۶۶۳-۶۶۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = توسل
-| عنوان مدخل  = [[توسل]]
+| عنوان مدخل  = توسل
 | مداخل مرتبط = [[توسل در قرآن]] - [[توسل در حدیث]] - [[توسل در نهج البلاغه]] - [[توسل در کلام اسلامی]] - [[توسل در معارف و سیره حسینی]] - [[توسل در معارف دعا و زیارات]] - [[توسل در معارف و سیره سجادی]] - [[توسل در حقوق اسلامی]] - [[توسل در فقه اسلامی]]
 | پرسش مرتبط  =
@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 == مقدمه ==
-[[توسل]] عبارت است از وسیله جستن جهت [[تقرّب به خداوند متعال]] که در [[قرآن کریم]] بدان امر شده است. {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.</ref> وسیله، چیزی است که [[متوسل]] شونده با آن به مقصود خود دست می‏‌یابد.
+[[توسل]] عبارت است از وسیله جستن جهت [[تقرّب به خداوند متعال]] که در [[قرآن کریم]] بدان امر شده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.</ref>، وسیله، چیزی است که [[متوسل]] شونده با آن به مقصود خود دست می‏‌یابد.
 == انواع وسیله ==
-آنچه که موجب [[تقرّب]] [[بنده]] به [[خداوند]] گردد ـ که در [[قرآن]] از آن به «باب» نیز تعبیر شده است {{متن قرآن|وَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا}}<ref>«به خانه‌ها از در درآیید» سوره بقره، آیه ۱۸۹.</ref> ـ وسیله شمرده می‏‌شود؛ از [[اعمال صالح]] گرفته تا [[اسماء الهی]]، [[معصومان]]{{عم}}، [[عالمان]] ربّانی، [[مؤمنان]] کامل و آنچه نزد خداوند دارای [[قداست]] و [[عظمت]] است، مانند [[قرآن کریم]] و [[تربت]] [[سید الشهداء]]{{ع}}. <ref>تفسیر الصافی ۲/ ۳۳</ref>
+آنچه که موجب [[تقرّب]] [[بنده]] به [[خداوند]] گردد ـ که در [[قرآن]] از آن به «باب» نیز تعبیر شده است {{متن قرآن|وَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا}}<ref>«به خانه‌ها از در درآیید» سوره بقره، آیه ۱۸۹.</ref> ـ وسیله شمرده می‏‌شود؛ از [[اعمال صالح]] گرفته تا [[اسماء الهی]]، [[معصومان]] {{عم}}، [[عالمان]] ربّانی، [[مؤمنان]] کامل و آنچه نزد خداوند دارای [[قداست]] و عظمت است، مانند [[قرآن کریم]] و [[تربت]] [[سید الشهداء]] {{ع}}<ref>تفسیر الصافی، ج۲، ص۳۳.</ref>.
 == [[حکم]] ==
-[[توسل]] به آنچه که از نظر [[شرع]] یا [[عقل]] موجب تقرّب به خداوند می‌‏گردد ـ به‌ویژه توسل به [[رسول خدا]]{{صل}} و [[ائمّه اطهار]]{{عم}} بخصوص [[امام زمان]] ـ امری مطلوب و [[مستحب]] <ref>کشف الغطاء ۳/ ۵۰۰</ref> و مورد توصیه قرآن کریم است. {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.</ref>، {{متن قرآن|لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّينَ}}<ref>«بر شما گناهی نیست که (در ایام حج) بخششی از پروردگار خود بخواهید  پس چون از عرفات رهسپار شدید در مشعر الحرام خداوند را یاد کنید و او را همان‌گونه که رهنمودتان داده است فرا یاد آورید و بی‌گمان پیش از آن از گمراهان بودید» سوره بقره، آیه ۱۹۸.</ref> در روایاتِ رسیده از [[ائمّه]]{{عم}} آمده است: مراد از {{متن قرآن|الْوَسِيلَةَ}} در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.</ref> ما هستیم <ref>دلائل الإمامة/ ۱۱۴</ref> و ماییم «ابواب» خداوند <ref>تفسیر عیاشی ۱/ ۸۶</ref> و ماییم [[اسماء حسنای الهی]] که خداوند به بندگانش امر کرده {{متن قرآن|وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ}}<ref>«و خداوند را نام‌های نیکوتر است، او را بدان‌ها بخوانید! و آنان را که در نام‌های خداوند کژاندیشی می‌کنند وانهید، به زودی بدانچه می‌کرده‌اند کیفر می‌بینند» سوره اعراف، آیه ۱۸۰.</ref>، {{متن قرآن|قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلًا}}<ref>«بگو: چه «الله» را بخوانید و چه «رحمان» را؛ هر چه بخوانید، نام‌های نیکوتر او راست و به نمازت نه بانگ بردار و نه آن را بی‌آوا بخوان و میان آن (دو)، راهی (میانه) بگزین!» سوره اسراء، آیه ۱۱۰.</ref> او را بدان‌ها بخوانند. <ref>تفسیر عیاشی ۲/ ۴۲.</ref>.<ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۲، صفحه ۶۶۳-۶۶۴.</ref>
+[[توسل]] به آنچه که از نظر [[شرع]] یا [[عقل]] موجب تقرّب به خداوند می‌‏گردد ـ به‌ویژه توسل به [[رسول خدا]] {{صل}} و [[ائمّه اطهار]] {{عم}} بخصوص [[امام زمان]] ـ امری مطلوب و [[مستحب]]<ref>کشف الغطاء، ج۳، ص۵۰۰.</ref> و مورد توصیه قرآن کریم است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.</ref>، {{متن قرآن|لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّينَ}}<ref>«بر شما گناهی نیست که (در ایام حج) بخششی از پروردگار خود بخواهید پس چون از عرفات رهسپار شدید در مشعر الحرام خداوند را یاد کنید و او را همان‌گونه که رهنمودتان داده است فرا یاد آورید و بی‌گمان پیش از آن از گمراهان بودید» سوره بقره، آیه ۱۹۸.</ref>.
+در روایاتِ رسیده از [[ائمّه]] {{عم}} آمده است: مراد از {{متن قرآن|الْوَسِيلَةَ}} در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.</ref> ما هستیم<ref>دلائل الإمامة/ ۱۱۴</ref> و ماییم «ابواب» خداوند<ref>تفسیر عیاشی ۱/ ۸۶</ref> و ماییم [[اسماء حسنای الهی]] که خداوند به بندگانش امر کرده: {{متن قرآن|وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ}}<ref>«و خداوند را نام‌های نیکوتر است، او را بدان‌ها بخوانید! و آنان را که در نام‌های خداوند کژاندیشی می‌کنند وانهید، به زودی بدانچه می‌کرده‌اند کیفر می‌بینند» سوره اعراف، آیه ۱۸۰.</ref>، {{متن قرآن|قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلًا}}<ref>«بگو: چه «الله» را بخوانید و چه «رحمان» را؛ هر چه بخوانید، نام‌های نیکوتر او راست و به نمازت نه بانگ بردار و نه آن را بی‌آوا بخوان و میان آن (دو)، راهی (میانه) بگزین!» سوره اسراء، آیه ۱۱۰.</ref> او را بدان‌ها بخوانند<ref>تفسیر عیاشی، ج۲، ص۴۲.</ref>.<ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۲، ص۶۶۳-۶۶۴.</ref>
 == منابع ==