تدارک در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[تدارک]]: فریادرسی و دستگیری‌ کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۳.</ref> و اغاثه. اصل آن "درک" به معنای لحوق و وصل (پیوستن)<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۶۹.</ref>.

{{متن قرآن|لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ}}<ref>«اگر نعمتی از پروردگارش او را درنمی‌یافت نکوهیده به کرانه افکنده شده بود» سوره قلم، آیه ۴۹.</ref>.

[[تدارک]] به معنای دستگیری‌ کردن و [[پشتیبانی]] که معمولاً با [[نعمت]] استعمال می‌شود، در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[قرآن]] به [[خداوند]] نسبت داده شده است. جبران نقیصه و خطیئه با [[تدارک]] [[الهی]]، به معنای دادن [[توفیق]] [[توبه]] و [[پذیرش]] [[توبه]] از [[بندگان]] محقق می‌شود<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۹، ص۷۳.</ref>. این فعل [[پسندیده]] که با [[رحمت]] و [[فضل]] [[خداوند]] همساز است، در [[جامعه انسانی]] نیز باید جاری و ساری گردد تا همه با [[تدارک]] یکدیگر، به همپوشانی [[اجتماعی]] نایل شوند<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۷۲.</ref>.

== منابع ==

[[رده:مدخل]]

[[رده:تدارک]]