فرقههای خوارج: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'ref>[[دانشنامه نهج البلاغه' به 'ref>دینپرور، سید حسین، [[دانشنامه نهج البلاغه') |
(←منابع) |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = خوارج | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
خوارج با گذشت زمان، در [[تبلیغ]] و ترویج [[عقاید]] خویش کوشیدند و رفته و رفته انشعاباتی یافتند؛ چونان که دانشمندان ملل و نحل تا بیست [[فرقه]] برای خوارج برشمردهاند. از مشهورترین فرق خوارج عبارتاند از: ارقه، عجارده، صفریه، واقفه و [[اباضیه]]<ref>الفرق بین الفرق، ۲۴، ۷۲ و ۷۳.</ref>. امروزه همه گروههای خوارج از میان رفتهاند مگر [[اباضیه]] که به صورتی محدود همچنان بر جای مانده است<ref>ر. ک: خوارج در تاریخ، ۲۴۱ و ۲۹۱.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۴۰.</ref> | |||
خوارج دارای فرقههایی چند هستند که عبارتاند از: ازرقیه، نجدیه، بهیسیه، عجدریه، ثعالبه، [[اباضیه]]، صفریه و واقفیه. از میان خوارج فقط [[فرقه]] [[اباضیه]] معتدلتر بودند که فرصت بقا یافتند و بقیه از میان رفتند<ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۱]]، ص ۳۷۹.</ref>. | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']] | |||
# [[پرونده:13681048.jpg|22px]] [[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۱''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:خوارج]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۶
مقدمه
خوارج با گذشت زمان، در تبلیغ و ترویج عقاید خویش کوشیدند و رفته و رفته انشعاباتی یافتند؛ چونان که دانشمندان ملل و نحل تا بیست فرقه برای خوارج برشمردهاند. از مشهورترین فرق خوارج عبارتاند از: ارقه، عجارده، صفریه، واقفه و اباضیه[۱]. امروزه همه گروههای خوارج از میان رفتهاند مگر اباضیه که به صورتی محدود همچنان بر جای مانده است[۲].[۳]
خوارج دارای فرقههایی چند هستند که عبارتاند از: ازرقیه، نجدیه، بهیسیه، عجدریه، ثعالبه، اباضیه، صفریه و واقفیه. از میان خوارج فقط فرقه اباضیه معتدلتر بودند که فرصت بقا یافتند و بقیه از میان رفتند[۴].
منابع
پانویس
- ↑ الفرق بین الفرق، ۲۴، ۷۲ و ۷۳.
- ↑ ر. ک: خوارج در تاریخ، ۲۴۱ و ۲۹۱.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص ۲۴۰.
- ↑ دینپرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه ج۱، ص ۳۷۹.