محمد بن سائب کلبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = اصحاب امام باقر
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[محمد بن سائب کلبی در تاریخ اسلامی]]</div>
| عنوان مدخل = محمد بن سائب کلبی
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| مداخل مرتبط = [[محمد بن سائب کلبی در علوم قرآنی]]
| پرسش مرتبط  =  
}}


==مقدمه==
== آشنایی اجمالی ==
«ابونضر محمد بن سائب» عالم به انساب و مفسری عالی‌قدر است.
[[ابونضر محمد بن سائب بن بشر نسابه کلبی اخباری کوفی]] [[اهل کوفه]]<ref>الجرح و التعدیل ۷/۲۷۰.</ref> و از [[قبیله کلب بن وبره]]<ref>الاعلام ۶/۱۳۳.</ref> یا [[بنی عبدود]] بود<ref>تهذیب الکمال ۲۵/۲۴۷.</ref> و از [[اصحاب]] [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}}<ref>رجال الطوسی ۱۳۶ و ۲۸۹.</ref> به شمار می‌‌رفت و از امام باقر و امام صادق {{ع}}<ref>رجال ابن داود ۳۱۲.</ref> و افرادی چون [[شعبی]]<ref>میزان الاعتدال ۳/۵۵۶.</ref>، [[ابوصالح مولی ام‌هانی|ابی‌صالح]]<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۱۷۸.</ref> و دیگران [[روایت]] کرده است و محدثانی چون فرزندش هشام<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۲۴۸.</ref>، ثوری<ref>الجرح و التعدیل ۷/۲۷۰.</ref> و ابومعاویه<ref>میزان الاعتدال ۳/۵۵۶.</ref> از او [[حدیث]] نقل کرده‌اند.


[[جلال الدین سیوطی]] می‌گوید: «کسی [[تفسیری]] به بلندی و پرمحتوایی [[تفسیر]] وی ننگاشته است».
وی از [[شاگردان]] ابی صالح، جریر و فرزدق بود<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۲۴۹.</ref> و از علمای [[کوفه]] محسوب می‌‌شد و در [[تفسیر]] و [[تاریخ]] گذشتگان<ref>الفهرست (الندیم) ۱۰۷.</ref> تبحر داشت و به همین جهت [[سلیمان بن علی عباسی]]، [[والی بصره]]، منزلش را محل [[تدریس]] ایشان قرار داد تا برای [[مردم]] [[تفسیر قرآن]] بگوید<ref>الاعلام ۶/۱۳۳.</ref>. برخی از رجال‌نویسان [[اهل سنت]] او را در نقل [[حدیث ضعیف]] دانسته‌اند و برخی معتقدند که او از سبئی‌ها، [[پیروان]] [[عبدالله بن سبأ]]، است که [[اعتقاد]] دارند [[حضرت علی]] {{ع}} زنده است و [[ظهور]] خواهد کرد و [[دنیا]] را پُر از [[عدل و داد]] می‌‌کند، بعد از اینکه پُر از [[ظلم و جور]] شده باشد<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۱۷۹.</ref>. [[رجالیون]] وی را [[امامی مذهب]] دانسته‌اند<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۲۴۸.</ref>. ایشان دارای تألیفاتی بوده که از آن جمله است: تفسیر القرآن<ref>الفهرست (الندیم) ۱۰۷.</ref> [[آیات الاحکام]]<ref>الذریعه ۱/۳۰.</ref> تقسیم القرآن<ref>الذریعه ۴/۳۸۸.</ref> و [[غریب القرآن]]<ref>الذریعه ۱۶/۴۹.</ref>.  


[[ابن خلکان]] درباره او می‌گوید: «صاحب تفسیر و عالم به انساب است و در این دو رشته [[مقام]] [[پیشوایی]] داشت». تفسیر او (نسخه‌های معتبر خطی آن) هم چنان در دست است.
به گفته [[ابن ندیم]]، او نخستین کسی است که در [[علم تفسیر]] کتاب نوشته و تفسیرش بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین [[تفاسیر]] آن زمان‌ها بوده است. نام کتابش «احکام القرآن»، و آن را از [[ابن عباس]] [[روایت]] کرده بود. [[سیوطی]] که [[شافعی]] و [[قاسم بن اصبغ بیانی قرطبی]] را نخستین کسانی دانسته است که در [[تفسیر]]، کتاب نوشته‌اند، [[اشتباه]] کرده است؛ زیرا شافعی در سال ۲۰۴ و قرطبی در سال ۳۴۰ از دنیا رفته‌اند. شاید منظور سیوطی اولین اشخاص از [[اهل تسنن]] باشد<ref>تأسیس الشیعه، ص۳۲۱-۳۲۵.</ref>. وی سرانجام در سال ۱۴۶هـ در کوفه از دنیا رفت<ref>المعارف ۵۳۵.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۷۳۲-۷۳۳؛ [[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۴۸۵.</ref>
شرح حال مفصل او هنگام بیان اسناد تفسیری منسوب به [[ابن عباس]] (سند نهم) گذشت.<ref>[[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، [[تفسیر و مفسران (کتاب)|تفسیر و مفسران]]، ص۴۱۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌ وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[سائب بن بشر کلبی]] (پدر)
* [[هشام بن محمد بن سائب کلبی]] (فرزند)
* [[عبدالرحمن بن بشر کلبی کوفی]] (عمو)
* [[عبید بن بشر کلبی کوفی]] (عمو)
* [[دانش تفسیر قرآن]]
* [[دانش تفسیر قرآن]]
* [[مفسران اهل سنت]]
* [[مفسران اهل سنت]]
* [[تفسیر کلبی]]
{{پایان مدخل وابسته}}
{{پایان مدخل وابسته}}
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:IM009680.jpg|22px]] [[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، [[تفسیر و مفسران (کتاب)|'''تفسیر و مفسران''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده:IM010499.jpg|22px]] [[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|'''کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۵: خط ۳۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:محمد بن سائب کلبی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:مفسران]]
[[رده:مفسران]]
[[رده:مفسران اهل سنت]]
[[رده:بنی‌کلب]]
[[رده:اصحاب امام باقر]]
[[رده:اصحاب امام صادق]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۹

آشنایی اجمالی

ابونضر محمد بن سائب بن بشر نسابه کلبی اخباری کوفی اهل کوفه[۱] و از قبیله کلب بن وبره[۲] یا بنی عبدود بود[۳] و از اصحاب امام باقر و امام صادق (ع)[۴] به شمار می‌‌رفت و از امام باقر و امام صادق (ع)[۵] و افرادی چون شعبی[۶]، ابی‌صالح[۷] و دیگران روایت کرده است و محدثانی چون فرزندش هشام[۸]، ثوری[۹] و ابومعاویه[۱۰] از او حدیث نقل کرده‌اند.

وی از شاگردان ابی صالح، جریر و فرزدق بود[۱۱] و از علمای کوفه محسوب می‌‌شد و در تفسیر و تاریخ گذشتگان[۱۲] تبحر داشت و به همین جهت سلیمان بن علی عباسی، والی بصره، منزلش را محل تدریس ایشان قرار داد تا برای مردم تفسیر قرآن بگوید[۱۳]. برخی از رجال‌نویسان اهل سنت او را در نقل حدیث ضعیف دانسته‌اند و برخی معتقدند که او از سبئی‌ها، پیروان عبدالله بن سبأ، است که اعتقاد دارند حضرت علی (ع) زنده است و ظهور خواهد کرد و دنیا را پُر از عدل و داد می‌‌کند، بعد از اینکه پُر از ظلم و جور شده باشد[۱۴]. رجالیون وی را امامی مذهب دانسته‌اند[۱۵]. ایشان دارای تألیفاتی بوده که از آن جمله است: تفسیر القرآن[۱۶] آیات الاحکام[۱۷] تقسیم القرآن[۱۸] و غریب القرآن[۱۹].

به گفته ابن ندیم، او نخستین کسی است که در علم تفسیر کتاب نوشته و تفسیرش بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین تفاسیر آن زمان‌ها بوده است. نام کتابش «احکام القرآن»، و آن را از ابن عباس روایت کرده بود. سیوطی که شافعی و قاسم بن اصبغ بیانی قرطبی را نخستین کسانی دانسته است که در تفسیر، کتاب نوشته‌اند، اشتباه کرده است؛ زیرا شافعی در سال ۲۰۴ و قرطبی در سال ۳۴۰ از دنیا رفته‌اند. شاید منظور سیوطی اولین اشخاص از اهل تسنن باشد[۲۰]. وی سرانجام در سال ۱۴۶هـ در کوفه از دنیا رفت[۲۱].[۲۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الجرح و التعدیل ۷/۲۷۰.
  2. الاعلام ۶/۱۳۳.
  3. تهذیب الکمال ۲۵/۲۴۷.
  4. رجال الطوسی ۱۳۶ و ۲۸۹.
  5. رجال ابن داود ۳۱۲.
  6. میزان الاعتدال ۳/۵۵۶.
  7. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۱۷۸.
  8. سیر اعلام النبلاء ۶/۲۴۸.
  9. الجرح و التعدیل ۷/۲۷۰.
  10. میزان الاعتدال ۳/۵۵۶.
  11. سیر اعلام النبلاء ۶/۲۴۹.
  12. الفهرست (الندیم) ۱۰۷.
  13. الاعلام ۶/۱۳۳.
  14. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۱۷۹.
  15. سیر اعلام النبلاء ۶/۲۴۸.
  16. الفهرست (الندیم) ۱۰۷.
  17. الذریعه ۱/۳۰.
  18. الذریعه ۴/۳۸۸.
  19. الذریعه ۱۶/۴۹.
  20. تأسیس الشیعه، ص۳۲۱-۳۲۵.
  21. المعارف ۵۳۵.
  22. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۷۳۲-۷۳۳؛ رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۴۸۵.