امداد غیبی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}} {{پانویس2}}' به '{{پانویس}}') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امداد غیبی | |||
| عنوان مدخل = امداد غیبی | |||
| مداخل مرتبط = [[امداد غیبی در قرآن]] - [[امداد غیبی در کلام اسلامی]] - [[امداد غیبی در معارف مهدویت]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
هر موجودی برای بقای خویش از [[خداوند]] مدد میگیرد و همه [[جهان]] با امدادهای غیبی او بر پا است. [[بشر]]، افزون بر این، از [[امدادهای غیبی]] دیگری نیز برخوردار است. این دو گونه امداد، به [[رحمت]] رحمانیه عام و [[رحمت]] رحیمیه خاص برمیگردند. اصطلاح "[[امدادهای غیبی]]" به معنای [[الطاف]] و دستگیریهای ویژهای است که موجود [[مکلف]] از گذر [[عبودیت]]، مستحق آن میشود. این موضوع در [[دانش]] [[کلام]] بررسی میگردد<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۳۳.</ref>. | |||
== | == گونههای [[امداد غیبی]] == | ||
[[امدادهای غیبی]] را میتوان به دو گونه فردی و [[اجتماعی]] تقسیم کرد: | |||
# '''[[امدادهای غیبی]] فردی:''' اگر [[زندگی]] [[آدمی]] همراهِ [[ایمان]] و [[اخلاص]] و کوشش باشد، مشمول عنایات خاص و [[امدادهای غیبی]] میشود. فراهم آمدن اسباب و علل مادی، راه یافتن و روشن بینی، رسیدن به افکار بلند [[علمی]] و یافتنِ راه چاره مشکلات از طریق [[الهام]] و نیز تقویت [[دل]] و [[استوار]] شدن [[اراده]] از نمونههای چنین امدادهایی هستند. | |||
# '''[[امدادهای غیبی]] [[اجتماعی]]:''' بنابر [[آموزههای اسلامی]]، [[خداوند]]، [[جامعه]] [[مؤمنان]] و [[مسلمانان]] را در شرایط [[بحرانی]] و سخت مشمول امدادهای خویش میکند. | |||
==جستارهای وابسته== | ظهور منجی [[آخرالزمان]] که پس از آلودگی [[جهان]] به [[ستم]] و [[پلیدی]]، موجب [[پاکی]] و [[برقراری عدالت]] در [[جهان]] و [[جامعه]] [[مسلمانان]] میشود، از امدادها و [[الطاف]] غیبی است و به این ترتیب، [[جامعه]] [[مسلمانان]]، آیندهای پر [[امید]] و خوشایند خواهد داشت<ref>{{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}؛ سوره قصص، آیه ۵.</ref> و دولتی دادگستر و [[حکیم]] بر آن [[حکم]] خواهد راند و [[مؤمنین]] به [[رفاه]] و [[آسایش]] و [[امنیت]] خواهند رسید<ref>نهجالبلاغه، خطبه ۸۷ و ۱۳۶؛ مجموعه آثار شهید مطهری، ۳/ ۳۳۱.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۳۳.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[امداد غیبی]] | * [[امداد غیبی]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات قرآنی]] | ||
[[رده:مفاهیم در کلام اسلامی]] | [[رده:مفاهیم در کلام اسلامی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۱
مقدمه
هر موجودی برای بقای خویش از خداوند مدد میگیرد و همه جهان با امدادهای غیبی او بر پا است. بشر، افزون بر این، از امدادهای غیبی دیگری نیز برخوردار است. این دو گونه امداد، به رحمت رحمانیه عام و رحمت رحیمیه خاص برمیگردند. اصطلاح "امدادهای غیبی" به معنای الطاف و دستگیریهای ویژهای است که موجود مکلف از گذر عبودیت، مستحق آن میشود. این موضوع در دانش کلام بررسی میگردد[۱].
گونههای امداد غیبی
امدادهای غیبی را میتوان به دو گونه فردی و اجتماعی تقسیم کرد:
- امدادهای غیبی فردی: اگر زندگی آدمی همراهِ ایمان و اخلاص و کوشش باشد، مشمول عنایات خاص و امدادهای غیبی میشود. فراهم آمدن اسباب و علل مادی، راه یافتن و روشن بینی، رسیدن به افکار بلند علمی و یافتنِ راه چاره مشکلات از طریق الهام و نیز تقویت دل و استوار شدن اراده از نمونههای چنین امدادهایی هستند.
- امدادهای غیبی اجتماعی: بنابر آموزههای اسلامی، خداوند، جامعه مؤمنان و مسلمانان را در شرایط بحرانی و سخت مشمول امدادهای خویش میکند.
ظهور منجی آخرالزمان که پس از آلودگی جهان به ستم و پلیدی، موجب پاکی و برقراری عدالت در جهان و جامعه مسلمانان میشود، از امدادها و الطاف غیبی است و به این ترتیب، جامعه مسلمانان، آیندهای پر امید و خوشایند خواهد داشت[۲] و دولتی دادگستر و حکیم بر آن حکم خواهد راند و مؤمنین به رفاه و آسایش و امنیت خواهند رسید[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ فرهنگ شیعه، ص ۱۳۳.
- ↑ ﴿وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ﴾؛ سوره قصص، آیه ۵.
- ↑ نهجالبلاغه، خطبه ۸۷ و ۱۳۶؛ مجموعه آثار شهید مطهری، ۳/ ۳۳۱.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص ۱۳۳.