آیه مس کتاب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۳۰: خط ۳۰:
در جمله {{متن قرآن|لَا يَمَسُّهُ}} دو احتمال است:
در جمله {{متن قرآن|لَا يَمَسُّهُ}} دو احتمال است:
#جمله ناهیه باشد؛ به این معنا که: نباید [[قرآن]] را به جز افراد با طهارت مس کنند.
#جمله ناهیه باشد؛ به این معنا که: نباید [[قرآن]] را به جز افراد با طهارت مس کنند.
#جمله [[نافیه]] باشد؛ به این معنا که: حقیقت قرآن را به جز افرادی که طهارت [[نفسانی]] دارند، [[درک]] نمی‌کنند.
#جمله نافیه باشد؛ به این معنا که: حقیقت قرآن را به جز افرادی که طهارت [[نفسانی]] دارند، [[درک]] نمی‌کنند.
در [[قرآن کریم]]، کلمه «مس»؛ به هر دو معنای مس ظاهری و مس [[باطنی]] به کار رفته و نیز طهارت به هر دو معنای طهارت ظاهری و طهارت باطنی به کار برده شده است.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۲۱۹.</ref>
در [[قرآن کریم]]، کلمه «مس»؛ به هر دو معنای مس ظاهری و مس [[باطنی]] به کار رفته و نیز طهارت به هر دو معنای طهارت ظاهری و طهارت باطنی به کار برده شده است<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱]]، ص ۲۱۹.</ref>.


===مس ظاهری===
===مس ظاهری===

نسخهٔ ‏۲۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۳

آیه مس الکتاب
﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ * فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ * لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ
ترجمه آیه
این قرآنی ارجمند است * در نوشته‌ای فرو پوشیده * که جز پاکان را به آن دسترس نیست
مشخصات آیه
بخشی ازآیهٔ ۷۷-۷۹ سورهٔ واقعه از جزء ۲۷ قرآن کریم
محتوای آیه
دلالت آیه
  • دلالت بر عصمت و طهارت اهل بیت(ع)
  • حجیت روایات اهل بیت ذیل آیات قرآن

مقدمه

با جمع بین برخی آیات قرآنی پی می‌بریم که اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، حقیقت قرآن را مس کرده و از آن آگاهی دارند و لذا چنین کسانی، اقوال و بیاناتشان در شرح و توضیح و تفسیر قرآن برای همه حجت است:

مقدمه اول

خداوند می‌فرماید: ﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ * فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ * لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ[۱]. در جمله ﴿لَا يَمَسُّهُ دو احتمال است:

  1. جمله ناهیه باشد؛ به این معنا که: نباید قرآن را به جز افراد با طهارت مس کنند.
  2. جمله نافیه باشد؛ به این معنا که: حقیقت قرآن را به جز افرادی که طهارت نفسانی دارند، درک نمی‌کنند.

در قرآن کریم، کلمه «مس»؛ به هر دو معنای مس ظاهری و مس باطنی به کار رفته و نیز طهارت به هر دو معنای طهارت ظاهری و طهارت باطنی به کار برده شده است[۲].

مس ظاهری

خداوند متعال می‌فرماید: ﴿لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً[۳].[۴]

مس باطنی

خداوند متعال می‌فرماید: ﴿إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ[۵].[۶]

طهارت ظاهری

خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ[۷].

طهارت باطنی

خداوند می‌فرماید: ﴿وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ[۸].[۹]

مقدمه دوم

از برخی آیات استفاده می‌شود که اهل بیت عصمت و طهارت(ع) مصداق واقعی «مطهرون» در قرآن‌اند؛ خداوند می‌فرماید: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا[۱۰].

نتیجه این که: بیانات اهل بیت(ع) در ذیل آیات قرآن کریم برای ما حجت است.[۱۱]

منابع

پانویس

  1. «که این قرآنی ارجمند است * در نوشته‌ای فرو پوشیده * که جز پاکان را به آن دسترس نیست» سوره واقعه، آیه ۷۷-۷۹.
  2. رضوانی، علی اصغر، دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱، ص ۲۱۹.
  3. «اگر زنانی را که با آنان آمیزش نکرده یا برای آنها کابینی نبریده‌اید، طلاق دهید، بر شما گناهی نیست. ولی ایشان را از دهشی شایسته بهره‌مند سازید- توانگر به اندازه خویش و تنگدست به اندازه خویش- این بر نیکوکاران واجب است» سوره بقره، آیه ۲۳۶.
  4. رضوانی، علی اصغر، دانشنامه علمی کلمات امام حسین، ج۱، ص ۲۲۰.
  5. «بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.
  6. رضوانی، علی اصغر، دانشنامه علمی کلمات امام حسین، ج۱، ص ۲۲۰.
  7. «و جامه‌ات را پاکیزه گردان،» سوره مدثر، آیه ۴.
  8. «و آنگاه فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را برگزید و پاکیزه داشت و بر زنان جهان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۴۲.
  9. رضوانی، علی اصغر، دانشنامه علمی کلمات امام حسین، ج۱، ص ۲۲۰.
  10. «جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.
  11. رضوانی، علی اصغر، دانشنامه علمی کلمات امام حسین، ج۱، ص ۲۲۱.