ظلم در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:ظلم] | [[رده:ظلم]] ] | ||
[[رده:مدخل اخلاقی نهج البلاغه]] | [[رده:مدخل اخلاقی نهج البلاغه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۴
مقدمه
- ظلم در برابر عدالت است. همانگونه که عدالت را به دو قسم عام (نفسانی) و خاص (رفتاری) تقسیم کردیم، ظلم نیز به این دو قسم تقسیم میشود. ظلم نفسانی عبارت است از خروج غضب و شهوت از حاکمیت عقل و افراط یا تفریط در اعمال این قوا. ظلم به این معنی، جامع همه رذایل اخلاقی است، همانطورکه عدل نفسانی جامع همه فضایل است. ظلم رفتاری که در آیات و روایات و در محاورات عرفی مورد نظر است، عبارت است از تجاوز به حق و آزار و اضرار به دیگران که در لباس کشتن، زدن، فحش، تهمت، غیبت، سرقت و غصب اموال، جلوه میکند[۱]؛ بنابراین میتوان گفت ظلم در اصطلاح اخلاق دارای دو کاربرد است: نخست ظلم نفسانی که گاهی نیز جور نامیده میشود[۲]؛ و دیگر ظلم رفتاری[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.
- ↑ محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.
- ↑ تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی، ج14، ص95، 96.
]