ظلم در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ظلم در لغت]] - [[ظلم در قرآن]] - [[ظلم در حدیث]] - [[ظلم در نهج البلاغه]] - [[ظلم در اخلاق اسلامی]] - [[ظلم در فقه اسلامی]] - [[ظلم در معارف مهدویت]] - [[ظلم در فقه سیاسی]] - [[ظلم در معارف دعا و زیارات]] - [[نفی ظلم در معارف و سیره سجادی]] - [[نفی ظلم در معارف و سیره نبوی]] - [[ظلم در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[ظلم در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط = ظلم (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
* [[ظلم]] در برابر [[عدالت]] است. همان‌گونه که [[عدالت]] را به دو قسم عام ([[نفسانی]]) و خاص ([[رفتاری]]) تقسیم کردیم، [[ظلم]] نیز به این دو قسم تقسیم می‌شود. [[ظلم]] [[نفسانی]] عبارت است از [[خروج]] [[غضب]] و [[شهوت]] از [[حاکمیت]] [[عقل]] و [[افراط]] یا [[تفریط]] در [[اعمال]] این قوا. [[ظلم]] به این معنی، جامع همه [[رذایل اخلاقی]] است، همان‌طورکه [[عدل]] [[نفسانی]] جامع همه [[فضایل]] است. [[ظلم]] [[رفتاری]] که در [[آیات]] و [[روایات]] و در محاورات عرفی مورد نظر است، عبارت است از [[تجاوز]] به [[حق]] و [[آزار]] و اضرار به دیگران که در [[لباس]] کشتن، زدن، [[فحش]]، [[تهمت]]، [[غیبت]]، [[سرقت]] و [[غصب]] [[اموال]]، جلوه می‌کند<ref>ر. ک: محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.</ref>؛ بنابراین میتوان گفت [[ظلم]] در اصطلاح [[اخلاق]] دارای دو کاربرد است: نخست [[ظلم]] [[نفسانی]] که گاهی نیز [[جور]] نامیده می‌شود<ref>محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.</ref>؛ و دیگر [[ظلم]] [[رفتاری]]<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|اخلاق الاهی]]، ج14، ص95، 96.</ref> | |||
==مقدمه== | |||
*[[ظلم]] در برابر [[عدالت]] است. همان‌گونه که [[عدالت]] را به دو قسم عام ([[نفسانی]]) و خاص ([[رفتاری]]) تقسیم کردیم، [[ظلم]] نیز به این دو قسم تقسیم می‌شود. [[ظلم]] [[نفسانی]] عبارت است از [[خروج]] [[غضب]] و [[شهوت]] از [[حاکمیت]] [[عقل]] و [[افراط]] یا [[تفریط]] در [[اعمال]] این قوا. [[ظلم]] به این معنی، جامع همه [[رذایل اخلاقی]] است، همان‌طورکه [[عدل]] [[نفسانی]] جامع همه [[فضایل]] است. [[ظلم]] [[رفتاری]] که در [[آیات]] و [[روایات]] و در محاورات عرفی مورد نظر است، عبارت است از [[تجاوز]] به [[حق]] و [[آزار]] و اضرار به دیگران که در [[لباس]] کشتن، زدن، [[فحش]]، [[تهمت]]، [[غیبت]]، [[سرقت]] و [[غصب]] [[اموال]]، جلوه می‌کند<ref>ر.ک: محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.</ref>؛ بنابراین میتوان گفت [[ظلم]] در اصطلاح [[اخلاق]] دارای دو کاربرد است: نخست [[ظلم]] [[نفسانی]] که گاهی نیز [[جور]] نامیده می‌شود<ref>محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.</ref>؛ و دیگر [[ظلم]] [[رفتاری]]<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|اخلاق الاهی]]، ج14، ص95، 96.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[مظالم]] | * [[مظالم]] | ||
* [[مظالم عباد]] | * [[مظالم عباد]] | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۰: | ||
* [[قیام مسلحانه]] | * [[قیام مسلحانه]] | ||
* [[عدالت]] ([[عدل]]) | * [[عدالت]] ([[عدل]]) | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1100254.jpg|22px]] [[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|'''اخلاق الاهی ج14''']] | * [[پرونده:1100254.jpg|22px]] [[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|'''اخلاق الاهی ج14''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:ظلم]] ] | |||
[[رده:ظلم] | |||
[[رده:مدخل اخلاقی نهج البلاغه]] | [[رده:مدخل اخلاقی نهج البلاغه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۴
ظلم در اخلاق اسلامی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ظلم در لغت - ظلم در قرآن - ظلم در حدیث - ظلم در نهج البلاغه - ظلم در اخلاق اسلامی - ظلم در فقه اسلامی - ظلم در معارف مهدویت - ظلم در فقه سیاسی - ظلم در معارف دعا و زیارات - نفی ظلم در معارف و سیره سجادی - نفی ظلم در معارف و سیره نبوی - ظلم در جامعه‌شناسی اسلامی - ظلم در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- ظلم در برابر عدالت است. همان‌گونه که عدالت را به دو قسم عام (نفسانی) و خاص (رفتاری) تقسیم کردیم، ظلم نیز به این دو قسم تقسیم می‌شود. ظلم نفسانی عبارت است از خروج غضب و شهوت از حاکمیت عقل و افراط یا تفریط در اعمال این قوا. ظلم به این معنی، جامع همه رذایل اخلاقی است، همان‌طورکه عدل نفسانی جامع همه فضایل است. ظلم رفتاری که در آیات و روایات و در محاورات عرفی مورد نظر است، عبارت است از تجاوز به حق و آزار و اضرار به دیگران که در لباس کشتن، زدن، فحش، تهمت، غیبت، سرقت و غصب اموال، جلوه می‌کند[۱]؛ بنابراین میتوان گفت ظلم در اصطلاح اخلاق دارای دو کاربرد است: نخست ظلم نفسانی که گاهی نیز جور نامیده می‌شود[۲]؛ و دیگر ظلم رفتاری[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.
- ↑ محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.
- ↑ تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی، ج14، ص95، 96.
]