عترت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; fo...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اهل بیت | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[عترت در معارف و سیره نبوی]] - [[عترت در معارف و سیره حسینی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
عترت خاندان [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[اهل بیت]] اوست که مودّتشان اجر رسالت است و اطاعت از آنان اطاعت از خداست و پیامبر اکرم، عترت را عِدل و در کنار [[قرآن کریم]] قرار داده و به [[تبعیت]] از این دو [[میراث]] عظیم، یعنی [[ثقل اصغر]] و [[ثقل اکبر]] و دو [[امانت]] [[نبوی]] دستور داده است. | |||
در روایاتی مقصود از عترت، خاندان پیامبر، علی{{ع}}، [[امام حسن]] و [[امام حسین]] و [[ائمه]] دیگر به شمار آمده‌اند<ref>ر.ک: «بحار الأنوار»، ج ۲۵ ص۲۱۲.</ref>. در [[حدیث ثقلین]] که با عبارت‌های مختلف از پیامبر خدا نقل شده است چنین آمده است: "من دو امانت سنگین میان شما می‌گذارم، [[کتاب خدا]] و عترت و خاندانم، این دو از هم جدا نخواهند شد تا در کنار [[حوض کوثر]] بر من وارد شوند"<ref>{{متن حدیث|إِنِّي مُخَلِّفٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي لَنْ تَضِلُّوا مَا تَمَسَّكْتُم بِهِمَا وَ إِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْض}}؛معانی الأخبار، ص۹۱.</ref>. | |||
[[مرحوم صدوق]] می‌گوید: عترت، [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} و نسل او از فاطمۀ [[زهرا]] و سلالۀ پیغمبر است، آنان که خداوند از زبان پیامبرش بر [[امامت]] آنان تصریح فرموده و آنان دوازده نفرند، اولین آنان علی{{ع}} و آخرینشان [[قائم]] است، طبق همۀ معانی که [[عرب]] برای [[عترت]] قائل است؛ چراکه [[امامان]] از بین [[بنی هاشم]] و فرزندان ابو طالب، همچون پاره‌های [[مشک]] در نافۀ آهویند و از شجرۀ طیّبه‌ای‌اند که ریشه‌اش [[پیامبر]] و شاخه‌اش علی و امامان‌اند...<ref>معانی الأخبار، ص۹۲.</ref>. | |||
[[پیامبر خدا]]{{صل}} عترت را به عنوان معیار شناخت صحیح اسلام و [[قرآن]] معرّفی کرده است، که هم در [[ایمان]] و [[فکر]]، هم در عمل و [[تعهّد]]، نمونۀ یک [[خاندان]] کامل و [[اسوه]] است. هرجا خانواده‌ای پیدا کنید که مردش علی{{ع}} و زنش حضرت [[فاطمه]]{{عم}} و دخترش [[زینب]] و پسرانش حسنین{{عم}} باشد، آن [[خانواده]] (عترت) اصالت دارد و ما برای شناخت اسلام، به چنین خانواده‌ای احتیاج داریم.... [[مرحوم صدوق]]، پس از نقل احادیث عترت و تبیین مفهوم آن، عترت را همان شجره‌ای می‌داند که پیامبر خدا{{صل}} فرمود: من ریشۀ آنم و [[امیرالمؤمنین]]، تنۀ آن است و امامان شاخه‌های آن و [[پیروان]] و [[شیعیان]] [[ائمه]]، برگ‌های آنند و [[علم]] آنان میوۀ آن درخت است، [[اهل بیت]]، هم مرکز اصلی اسلامند، هم هدایتگران [[خلق]] و پناه [[مردم]]<ref>معانی الأخبار، ص۹۳.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۸۰؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۴۷.</ref> | |||
== | == منابع == | ||
{{ | {{منابع}} | ||
{{ | # [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | ||
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده: | [[رده:اهل بیت]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | [[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اهل بیت است. عترت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عترت در معارف و سیره نبوی - عترت در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
عترت خاندان پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت اوست که مودّتشان اجر رسالت است و اطاعت از آنان اطاعت از خداست و پیامبر اکرم، عترت را عِدل و در کنار قرآن کریم قرار داده و به تبعیت از این دو میراث عظیم، یعنی ثقل اصغر و ثقل اکبر و دو امانت نبوی دستور داده است.
در روایاتی مقصود از عترت، خاندان پیامبر، علی(ع)، امام حسن و امام حسین و ائمه دیگر به شمار آمده‌اند[۱]. در حدیث ثقلین که با عبارت‌های مختلف از پیامبر خدا نقل شده است چنین آمده است: "من دو امانت سنگین میان شما می‌گذارم، کتاب خدا و عترت و خاندانم، این دو از هم جدا نخواهند شد تا در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند"[۲].
مرحوم صدوق می‌گوید: عترت، علی بن ابی طالب(ع) و نسل او از فاطمۀ زهرا و سلالۀ پیغمبر است، آنان که خداوند از زبان پیامبرش بر امامت آنان تصریح فرموده و آنان دوازده نفرند، اولین آنان علی(ع) و آخرینشان قائم است، طبق همۀ معانی که عرب برای عترت قائل است؛ چراکه امامان از بین بنی هاشم و فرزندان ابو طالب، همچون پاره‌های مشک در نافۀ آهویند و از شجرۀ طیّبه‌ای‌اند که ریشه‌اش پیامبر و شاخه‌اش علی و امامان‌اند...[۳].
پیامبر خدا(ص) عترت را به عنوان معیار شناخت صحیح اسلام و قرآن معرّفی کرده است، که هم در ایمان و فکر، هم در عمل و تعهّد، نمونۀ یک خاندان کامل و اسوه است. هرجا خانواده‌ای پیدا کنید که مردش علی(ع) و زنش حضرت فاطمه(ع) و دخترش زینب و پسرانش حسنین(ع) باشد، آن خانواده (عترت) اصالت دارد و ما برای شناخت اسلام، به چنین خانواده‌ای احتیاج داریم.... مرحوم صدوق، پس از نقل احادیث عترت و تبیین مفهوم آن، عترت را همان شجره‌ای می‌داند که پیامبر خدا(ص) فرمود: من ریشۀ آنم و امیرالمؤمنین، تنۀ آن است و امامان شاخه‌های آن و پیروان و شیعیان ائمه، برگ‌های آنند و علم آنان میوۀ آن درخت است، اهل بیت، هم مرکز اصلی اسلامند، هم هدایتگران خلق و پناه مردم[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: «بحار الأنوار»، ج ۲۵ ص۲۱۲.
- ↑ «إِنِّي مُخَلِّفٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي لَنْ تَضِلُّوا مَا تَمَسَّكْتُم بِهِمَا وَ إِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْض»؛معانی الأخبار، ص۹۱.
- ↑ معانی الأخبار، ص۹۲.
- ↑ معانی الأخبار، ص۹۳.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۸۰؛ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۴۷.