وراثت در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۱

مقدمه

خداوند احکام دین را توسط پیامبر و اوصیای او به بندگانش می‌رساند، بقا و فنای هر چه را بخواهد نیز به واسطه جانشینان خود در روی زمین به بندگان ابلاغ می‌کند؛ ظهور حضرت مهدی (ع) دوران ویژه‌ای است که دسته‌ای از احکام در آن به گونه‌ای جدید اجرا می‌شود، مثل قضاوت حضرت که بدون شاهد خواهد بود؛ از جمله حکم ارث است که در آن زمان به واجدان حقیقی آن داده می‌شود.

امام صادق (ع) در این باره می‌فرماید: زمانی که حضرت قائم (ع) برادری قیام فرماید، ارث شخص را به برادرانی می‌دهد که در عالم «اَظِله»^[۱] بین آنان پیمان برادری بسته شده بوده، نه به برادرانی که فقط از پدر و مادر با هم یکی باشند^[۲].

در روایات درباره تفسیر این سخن خداوند آمده است: ﴿فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ﴾^[۳].

خداوند ارواح را دو هزار سال پیش از بدن‌هایشان آفرید و بین آنها برادری برقرار کرد. هر کدام از این ارواح که در آسمان میان‌شان آشنایی برقرار شده، در زمین نیز با یکدیگر آشنا خواهند بود و هر کدام که با هم بیگانه بودند، در زمین نیز بیگانه خواهند ماند. در زمانی که حضرت قائم (ع) قیام نماید، نسبت‌های خویشی و برادران برداشته می‌شود و ارث به برادران دینی می‌رسد^[۴].^[۵]

منابع

حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان

پانویس

↑ «اظله» به معنای سایه‌ها است. عالم اظله یکی از عوالمی است که انسان از ابتدای خلقت خویش آنها را سیر نموده است و بنابر نظر بعضی از حکما عالم اظله، عالم مجردات است و شاید چون انسان‌ها در آن عالم شبیه سیه بودند و جسمانی نبودند، بلکه فقط وجودی مجرد از ماده داشتند، عالم مجردات نامیده شده است. از جمله عوالم قبل از دنیا، عوالم ذر، أشباه، أظله، أصلاب، می‌باشد و عوالم بعد از دنیا نیز عالم برزخ و عالم قیامت است.
↑ من لایحضره الفقیه: ج ۴، ص ۲۵۴.
↑ «پس چون در صور دمند (دیگر) در آن روز میان آنان نه پیوندی است و نه از یکدیگر پرس و جو می‌کنند» سوره مؤمنون، آیه ۱۰۱.
↑ تفسیر برهان: ج ۳، ص ۱۲۰ و بحار الانوار: ج ۶، ص ۲۴۹.
↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۶۳.

[1] «اظله» به معنای سایه‌ها است. عالم اظله یکی از عوالمی است که انسان از ابتدای خلقت خویش آنها را سیر نموده است و بنابر نظر بعضی از حکما عالم اظله، عالم مجردات است و شاید چون انسان‌ها در آن عالم شبیه سیه بودند و جسمانی نبودند، بلکه فقط وجودی مجرد از ماده داشتند، عالم مجردات نامیده شده است. از جمله عوالم قبل از دنیا، عوالم ذر، أشباه، أظله، أصلاب، می‌باشد و عوالم بعد از دنیا نیز عالم برزخ و عالم قیامت است.

[2] من لایحضره الفقیه: ج ۴، ص ۲۵۴.

[3] «پس چون در صور دمند (دیگر) در آن روز میان آنان نه پیوندی است و نه از یکدیگر پرس و جو می‌کنند» سوره مؤمنون، آیه ۱۰۱.

[4] تفسیر برهان: ج ۳، ص ۱۲۰ و بحار الانوار: ج ۶، ص ۲۴۹.

[5] حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۶۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+{{مدخل مرتبط
+| موضوع مرتبط = وراثت
+| عنوان مدخل  = وراثت
+| مداخل مرتبط = [[ارث در لغت]] - [[وراثت در قرآن]] - [[وراثت در حدیث]] - [[وراثت در علوم قرآنی]] - [[وراثت در فقه اسلامی]] - [[وراثت در معارف مهدویت]] - [[وراثت در معارف و سیره رضوی]]
+| پرسش مرتبط  =
+}}
-{{مهدویت}}
+== مقدمه ==
-<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[وراثت]]''' است. "'''[[وراثت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
+[[خداوند]] [[احکام دین]] را توسط [[پیامبر]] و اوصیای او به بندگانش می‌رساند، بقا و فنای هر چه را بخواهد نیز به واسطه [[جانشینان]] خود در روی [[زمین]] به [[بندگان]] [[ابلاغ]] می‌کند؛ [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} دوران ویژه‌ای است که دسته‌ای از [[احکام]] در آن به گونه‌ای [[جدید]] اجرا می‌شود، مثل [[قضاوت]] حضرت که بدون [[شاهد]] خواهد بود؛ از جمله [[حکم]] ارث است که در آن زمان به واجدان [[حقیقی]] آن داده می‌شود.
-<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[وراثت در قرآن]] - [[وراثت در علوم قرآنی]] - [[وراثت در فقه اسلامی]] - [[وراثت در معارف مهدویت]]</div>
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
-==مقدمه==
+[[امام صادق]] {{ع}} در این باره می‌فرماید: زمانی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[برادری]] [[قیام]] فرماید، ارث شخص را به برادرانی می‌دهد که در عالم «اَظِله»<ref>«اظله» به معنای سایه‌ها است. عالم اظله یکی از عوالمی است که انسان از ابتدای خلقت خویش آنها را سیر نموده است و بنابر نظر بعضی از حکما عالم اظله، عالم مجردات است و شاید چون انسان‌ها در آن عالم شبیه سیه بودند و جسمانی نبودند، بلکه فقط وجودی مجرد از ماده داشتند، عالم مجردات نامیده شده است. از جمله عوالم قبل از دنیا، عوالم ذر، أشباه، أظله، أصلاب، می‌باشد و عوالم بعد از دنیا نیز عالم برزخ و عالم قیامت است.</ref> بین آنان [[پیمان برادری]] بسته شده بوده، نه به برادرانی که فقط از پدر و مادر با هم یکی باشند<ref>من لایحضره الفقیه: ج ۴، ص ۲۵۴.</ref>.
-[[خداوند]] [[احکام دین]] را توسط [[پیامبر]] و اوصیای او به بندگانش می‌رساند، بقا و فنای هر چه را بخواهد نیز به واسطه [[جانشینان]] خود در روی [[زمین]] به [[بندگان]] [[ابلاغ]] می‌کند؛ [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} دوران ویژه‌ای است که دسته‌ای از [[احکام]] در آن به گونه‌ای [[جدید]] [[اجرا]] می‌شود، مثل [[قضاوت]] [[حضرت]] که بدون [[شاهد]] خواهد بود؛ از جمله [[حکم]] ارث است که در آن زمان به واجدان [[حقیقی]] آن داده می‌شود.
-[[امام صادق]]{{ع}} در این باره می‌فرماید: زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[برادری]] [[قیام]] فرماید، ارث شخص را به برادرانی می‌دهد که در عالم «اَظِله»<ref>«اظله» به معنای سایه‌ها است. عالم اظله یکی از عوالمی است که انسان از ابتدای خلقت خویش آنها را سیر نموده است و بنابر نظر بعضی از حکما عالم اظله، عالم مجردات است و شاید چون انسان‌ها در آن عالم شبیه سیه بودند و جسمانی نبودند، بلکه فقط وجودی مجرد از ماده داشتند، عالم مجردات نامیده شده است. از جمله عوالم قبل از دنیا، عوالم ذر، أشباه، أظله، أصلاب، می‌باشد و عوالم بعد از دنیا نیز عالم برزخ و عالم قیامت است.</ref> بین آنان [[پیمان برادری]] بسته شده بوده، نه به برادرانی که فقط از [[پدر]] و [[مادر]] با هم یکی باشند<ref>من لایحضره الفقیه: ج ۴، ص ۲۵۴.</ref>.
 در [[روایات]] درباره [[تفسیر]] این سخن [[خداوند]] آمده است: {{متن قرآن|فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ}}<ref>«پس چون در صور دمند (دیگر) در آن روز میان آنان نه پیوندی است و نه از یکدیگر پرس و جو می‌کنند» سوره مؤمنون، آیه ۱۰۱.</ref>.
-[[خداوند]] [[ارواح]] را دو هزار سال پیش از بدن‌هایشان آفرید و بین آنها [[برادری]] برقرار کرد. هر کدام از این [[ارواح]] که در [[آسمان]] میان‌شان آشنایی برقرار شده، در [[زمین]] نیز با یکدیگر آشنا خواهند بود و هر کدام که با هم بیگانه بودند، در [[زمین]] نیز بیگانه خواهند ماند. در زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نماید، نسبت‌های خویشی و [[برادران]] برداشته می‌شود و ارث به [[برادران دینی]] می‌رسد<ref>تفسیر برهان: ج ۳، ص ۱۲۰ و بحار الانوار: ج ۶، ص ۲۴۹.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۶۳.</ref>.
+[[خداوند]] [[ارواح]] را دو هزار سال پیش از بدن‌هایشان آفرید و بین آنها [[برادری]] برقرار کرد. هر کدام از این [[ارواح]] که در [[آسمان]] میان‌شان آشنایی برقرار شده، در [[زمین]] نیز با یکدیگر آشنا خواهند بود و هر کدام که با هم بیگانه بودند، در [[زمین]] نیز بیگانه خواهند ماند. در زمانی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[قیام]] نماید، نسبت‌های خویشی و [[برادران]] برداشته می‌شود و ارث به [[برادران دینی]] می‌رسد<ref>تفسیر برهان: ج ۳، ص ۱۲۰ و بحار الانوار: ج ۶، ص ۲۴۹.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۶۳.</ref>
-==منابع==
+== منابع ==
 {{منابع}}
-#[[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
+# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']]
-{{پابان منابع}}
+{{پایان منابع}}
-==پانویس==
+== پانویس ==
 {{پانویس}}
-{{امام مهدی}}
-[[رده:مدخل]]
 [[رده:امام مهدی]]
 [[رده:وراثت]]
 [[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]