وهب بن وهب (شهید کربلا): تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
(←مقدمه) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام حسین | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
«وهب» از [[شهیدان]] والامقام کربلاست. وی [[مسیحی]] بود که به دست [[امام حسین]]{{ع}} [[مسلمان]] شد و با مادرش همراه آن | «وهب» از [[شهیدان]] والامقام کربلاست. وی [[مسیحی]] بود که به دست [[امام حسین]] {{ع}} [[مسلمان]] شد و با مادرش همراه آن حضرت به [[کربلا]] آمد. در [[روز عاشورا]] پس از [[شهادت]] زیادبن مهاصر، بر اسب سوار گشت و [[عمود]] [[خیمه]] را به دست گرفت و به [[جنگ]] پرداخت. پس از کشتن هفت یا هشت تن از [[سپاه]] [[دشمن]] [[اسیر]] گشت. | ||
وهب را نزد [[عمر بن سعد]] آوردند. عمر سعد [[فرمان]] داد گردنش را زدند و سرش را به سوی | وهب را نزد [[عمر بن سعد]] آوردند. عمر سعد [[فرمان]] داد گردنش را زدند و سرش را به سوی سپاه امام حسین {{ع}} پرتاب کردند. مادرش، [[شمشیر]] وی را برداشت و به میدان رفت. امام حسین {{ع}} به وی فرمود: ای مادر وهب! به جای خویش باز گرد که [[خدا]] [[جهاد]] را از [[زنان]] برداشته است. همانا تو و پسرت با جدّم حضرت محّمد {{صل}} در [[بهشت]] خواهید بود<ref>امالی صدوق، ص۱۳۷، روضة الواعظین، ص۲۰۷؛ نفس المهموم، ص۲۵۹. علامه مجلسی این وهب و وهب بن عبدالله را در زمره شهیدان کربلا قرار داده و برای هر یک شرح حال جداگانه آورده است. (بحار، ج۴۴، ص۳۲۰ و ج۴۵، ص۱۷) اما صاحب وسیلة الدارین می‌گوید: به احتمال، وهب بن وهب همان وهب بن عبدالله باشد، (ص۲۰۳). شده است که هر چه جستجو کرده بیش از یک وهب نیافته است. (ج ۲، ص۲۶۹).</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۷۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:شهدای واقعه کربلا]] | [[رده:شهدای واقعه کربلا]] | ||
[[رده:اصحاب امام حسین]] | [[رده:اصحاب امام حسین]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۲
مقدمه
«وهب» از شهیدان والامقام کربلاست. وی مسیحی بود که به دست امام حسین (ع) مسلمان شد و با مادرش همراه آن حضرت به کربلا آمد. در روز عاشورا پس از شهادت زیادبن مهاصر، بر اسب سوار گشت و عمود خیمه را به دست گرفت و به جنگ پرداخت. پس از کشتن هفت یا هشت تن از سپاه دشمن اسیر گشت.
وهب را نزد عمر بن سعد آوردند. عمر سعد فرمان داد گردنش را زدند و سرش را به سوی سپاه امام حسین (ع) پرتاب کردند. مادرش، شمشیر وی را برداشت و به میدان رفت. امام حسین (ع) به وی فرمود: ای مادر وهب! به جای خویش باز گرد که خدا جهاد را از زنان برداشته است. همانا تو و پسرت با جدّم حضرت محّمد (ص) در بهشت خواهید بود[۱].[۲]
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ امالی صدوق، ص۱۳۷، روضة الواعظین، ص۲۰۷؛ نفس المهموم، ص۲۵۹. علامه مجلسی این وهب و وهب بن عبدالله را در زمره شهیدان کربلا قرار داده و برای هر یک شرح حال جداگانه آورده است. (بحار، ج۴۴، ص۳۲۰ و ج۴۵، ص۱۷) اما صاحب وسیلة الدارین می‌گوید: به احتمال، وهب بن وهب همان وهب بن عبدالله باشد، (ص۲۰۳). شده است که هر چه جستجو کرده بیش از یک وهب نیافته است. (ج ۲، ص۲۶۹).
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۷۶.